#قسمت_21 #عشق_اجباری ترس عمیقی تو چشمهاش نشست و ریتم نفسهاش تند و کشدار شد ،سینه ش از این آشوب پر دردسر چشمهام ، با ترس و هراس بالا پایین میرفت، آب دهنش رو قورت داد ، معلوم بود بغض کرده و اصلاً این وضعیت رو دوست نداره با ارتعاش و ترس صداش، آهسته لب زد : - داری اشتباه میکنی ،داری غلط زیادی میکنی ، برو کنار ، این رفتارت برات گرون تموم میشه. قهقه م دست خودم نبود که در مقابل این گستاخیاش بلند نخندم ، - اوخ توچقدر حرف میزنی بچه . دوباره با همون لحن قبل بهم اخطار داد : - برو کنار کیان . التماس صداش و نگاه ترسیده ش سلولهای تنم رو به هیجان مینداخت ، چه ایردای بین این تفاوت سنیمون بود، مگه عشق سن و سال میشناسه ، من این دختر رو با همین سن خام و همین بچه بودنش میخواستم ، اگه هر شرطی بذاره و هر راهی بیاره بی چون و چرا قبولش میکنم اما فقط مطمئن بشم که مال من میشه ، به هر قیمتی که هست من بهار رو میخوام و هر بار با دیدنش بیشتر از قبل رو عقیده م پایبند میشدم. برق اشک افتاده توی چشمش باز هم نفرتش از من رو بهم فهموند ولی من باز هم بخودی تسلی دادم که شاید بتونم با حرف زدن و رام کردنش اون گوشه گوشه های قلبش برای خودم جایی باز کنم. - میخوام باهات حرف بزنم آروم بگیر و خوب به حرفام گوش کن باشه !؟ باز هم لجباز شد : - من با تو هیچ حرفی ندارم فقط میخوام هر چه زودتر از این اتاق برم بیرون، از اتاقتم به اندازه خودت متنفرم. حالم رو بد کرد ولی در جواب گستاخیاش لبخندی زدم: - اگه متنفری چرا اومدی اینجا ؟ با حرص مشتش رو ،به سینه م کوبید و با عصبانیت گفت : - اومدم ادبت کنم تا انقدر چوب لای چرخ من نندازی ، هر جهنمی میرم امروز میگن آره وام میدیم ، قراردادتونو انجام میدیم ، معامله صورت میگیره اما فرداش که میرم انگار از رو دنده ی چپ بلند شدن. لبخندم وسیع تر شد که مشت محکم دیگه ای روی سینه م زد و با تحرّص بیشتری گفت: - زهرمار نخند ، همه اینا زیر سر تواَن، فکر کردی نمیدونم. - خب چرا نمیخوای این قضیه به خوشی و خوشی حل بشه ؟ حرف بزنیم ؟ نوچی کرد و گفت : - حرفات کابوس وحشتناکین که بوی بدبختیه منو میدن ، نمیخوام حرفاتو بشنوم، برو کنار اصلاً میخوام برم. - اگه نذاری باهات حرف بزنم از این بدتر میکنم بهار . - تو غلط میکنی نامرد ، داری از نبود مجتبی سو استفاده میکنی، اما آرزوشو به گور میبری. - چرت و پرت نگو بهار، اینجا دفتر وشرکتمه کله خرابیای من قبلاً بهت ثابت شده میذاری حرف بزنیم یا به شیوه ی خودم باهات حرف بزنم؟! اشک تو چشمهاش نشست و چونه ش لرزید ، خیره به چشمهام نگاه کرد، هر دو خیره بهم بودیم ، منتظر حرکت دیگه ای ازش بودم اما ظاهراً با اون اولتیماتومی که دادم کمی نرمش به گستاخیاش جایگزین شد ، نگاه کلافه وارش رو به اطراف چرخی داد و با صدای گرفته ای که بغضش احساس میشد لب زد : - تو خیلی پستی ، ازت بدم میاد. همزمان در اتاقم باز شد. بهروز : کیان چه خبره اینجا ... اووووه ببین چه خبره ... با این حرف خودش غش غش خندید، بلند شدم که پوزخند صدا داری تحویلم داد. برگشتم با عصبانیت رو به بهروز غر زدم : - مگه اینجا طویله ست که مثل حیوون سرتون میندازین پایین میاین تو این بی صاحاب شده ،انگار گاراژه که هر کی هر جور... ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌༻‌ @Cafee_eshgh ༺‌‌‌ ┄┅┄┅ ❥❥❥ ┅┄┅┄

♡•• من نگــــــــارم می‌رود دارو نـــــــــدارم می‌رود... ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌༻‌ @Cafee_eshgh ༺‌‌‌ ┄┅┄┅ ❥❥❥ ┅┄┅┄

♡•• #حسین‌توکلی این‌خودِعشقه... ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌༻‌ @Cafee_eshgh ༺‌‌‌ ┄┅┄┅ ❥❥❥ ┅┄┅┄

♡•• یڪ دم‌ازخیــــــاݪ مــن نمۍ روے اے غـــــزاݪ مــن.. ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌༻‌ @Cafee_eshgh ༺‌‌‌ ┄┅┄┅ ❥❥❥ ┅┄┅┄