🔶 ادعای الوهیت #بهاء 🔻مبلغان #بهائیت، در حالی فرقه‌ی خود را دین توحیدی معرفی می‌کنند که با رجوع به منابع بهائی، جملات بسیاری از حسینعلی بهاء دیده می‌شود که در آن‌ها ادعای #الوهیت او آشکارا بیان شده‌ است. حسینعلی بهاء در کتاب مبین درباره خود می‌نویسد: بگو در هیکل من جز هیکل خدا دیده نمی‌شود!!! و نه در زیبایی من جز زیبایی او، و نه در هستی من جز هستی او، و نه در سکون من جز سکون او، و نه در ذات من جز ذات او.¹ ↩️بهاء شهر #عکا را که در آنجا تبعید بود، زندان اعظم خوانده و در کتاب مبین خود را خدای زندانی می‌شمرد و می‌نویسد: هیچ خدایی جز من که در عکا زندانی شده‌ و یگانه‌ام، وجود ندارد.² همچنین وی در همین کتاب می‌نویسد: کسی که جهان را برای خود آباد کرده‌است، در اثر کارهای ستمگران در ویران‌ترین شهرها(عکا) ساکن شده‌است.³ 🔺خود حسینعلی بهاء اعتراف نموده که در ادعای الوهیت از علی‌محمد باب پیروی کرده‌است: او در این هنگام می‌گوید همانا من خدا هستم، جز من خدایی نیست همانطور که پیش از این نقطه اولی( علی‌محمد #باب) چنین سخنی گفت.⁴ مبلغان بهائی، این جملات را تحت عنوان اینکه منظور میرزا حسینعلی، تجلی کردن خدا در وی و مظهریت او است توجیه می‌کنند. در پاسخ به این ادعاها باید توجه کرد که هیچ مخلوقی، هرچند پاک و #مهذب باشد، نمی‌تواند مظهر کامل ذات حق و نمایانگر حقیقت او به‌شمار آید، چرا که #مخلوقات همواره نیازمند و فقیرند و موجود #فقیر چگونه می‌تواند آیینه ذات موجود غنی باشد؟ پس ادعای الوهیت یا مظهریت تامه، خواب و خیالی بیش نیست. ۱. حسینعلی بهاء، کتاب مبین، صفحه۱۷ ۲. همان، صفحه۲۲۹ ۳. همان، ۴. حسینعلی بهاء، کتاب بدیع، صفحه ۱۵۴ https://eitaa.com/Basir_MN