📌هویت زدایی ❌ فقط بعضی از ایرانی ها می توانند علیه #مذهب خودشان مطلب نشر دهند! ❓آیا مردم کشورهای اروپای مسیحی و قارۀ آمریکا هیچ گاه به #فلسطینی بودن حضرت #مسیح (ع) و #آسیایی بودن #دین شان فکر کرده اند تا به خاطر عرق ملی و تعصبات ناسیونالیستی دینشان را کنار بگذارند؟! ❓آیا یهودیان #اروپا و #اسرائیل و #آمریکا تا به حال نسبت به #مصری بودن حضرت موسی (ع) و #آفریقایی بودن دین خود تعصب به خرج داده اند و دین دیگری انتخاب کنند؟! ❗️پس چرا وقتی همین #یهودیان و #مسیحیان به خاطر ترس از فراگیر شدن مکتب #اسلام، بحث عربی بودن دین اسلام را مطرح می کنند عده ای از ایرانیان ساده و ناآگاه به نشر این مطالب می پردازند؟! ❓آیا این فقط به خاطر کثرت هجمه های فرهنگی علیه ایران و ایرانی است یا آنکه سادگی و ناپختگی این قبیل ایرانی ها نیز در این مساله دخالت دارد؟! 💎 فقط در #ایران است که گاه برخی، گوهر دست خود را از گردوی در دست دیگران کمتر می پندارند!😔 🔻آیا خداوندی که #حضرت_ابراهیم را در #عراق به نبوت برگزید باید خداوند عراقی دانست؟! 🔻آیا خداوندی که #حضرت_موسی را در #مصر به نبوت برگزید باید خداوند مصری یا آفریقایی دانست؟! 🔻آیا خداوندی که #حضرت_عیسی را در #فلسطین به نبوت برگزید باید خداوند فلسطینی دانست؟! 🔻آیا خداوندی که #اصحاب_کهف را در #یونان برگزید ، باید خداوند را یونانی دانست؟! 🔻آیا خداوندی که زرتشت را در ایران برگزید باید خداوند را ایرانی دانست؟! ❓پس چرا خداوندی که #حضرت_محمد (ص) را در #عربستان به نبوت برگزید خداوند عربی و دین اسلام را دین عربی می نامند؟! 🚫 چرا یهودیان و مسیحیان، خداپرستی در اسلام را عرب پرستی می نامند اما خود یهودیت را آفریقایی پرستی نمی دانند و مسیحیت را آسیایی پرستی نمی خواند؟ ⛔️ چرا اینها می توانند علیه مذهب خودش مطلب نشر دهند! ✅ حالا میفهمی که چرا باید.. سال 1984 کنگره ای با حضور 300 دانشمند درجه 1 شرق شناس از تمام جهان و یهودیا تو دانشکده تاریخ دانشگاه تل آویو با رهبری برومبرگ و زوینس و مایکل فیشر و برنارد لویس و کرامر، برای پیدا کردن راهی برای نابود کردن مردمی که نتونستن مثل ملتهای دیگه به استعمار بگیرنشون (خصوصا و خصوصا ایرانیا) برگزار بشه و بعد از ارائه 30 مقاله تو 3 روز به این نتیجه برسن که تا وقتی این مردم از قیام کربلا درس میگیرن و به انتظار قیام امام دوازدهم نشستن و تلاش میکنن ، هیچ راهی برای مقابله باهاشون ندارن ! پس باید لفظ #یا_حسین و #یا_مهدی رو ازشون بگیرن..! و با ریختن دامن های کوتاه به سر دختراشون به جای بمب به سر پسراشون اونها رو فاسد کنن و با شبهه های جورواجور و تحریف و ارائه تاریخ دلخواه و تحریک تعصبات نژادی به سرشون هجوم ببرن, تا دیگه دختری نباشه که با الگو گیری از #حیا و #غیرت و اخلاق #فاطمی, بچه ای رو چنان مادری کنه که به تقدس مردانگی و ایثار به سرش سربند "یا حسین" ببنده و از ناموس و کشور و آرمانش، جلوی ۳۴ کشور به سرکردگی امریکا و اسراییل و با اهرم صدام، ۸ سال مقاومت و دفاع کنه... حالا بند های پروتکول های اسراییل قابل فهم میشه که: "اگر ایران رو میخواهید ، تشیع رو از اونها بگیرید" 💐💐💐 @Basirat_135

✅ #روزبرگ_شیعه بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ السَّلاَمُ عَلَى مَهْدِيِّ الْأُمَمِ وَ جَامِعِ الْكَلِم موضوع امروز: «#عيد_بزرگ_بندگی» ✍️ مناسبت روز: امروز، روز #عرفه و روز شهادت حضرت #مسلم_بن_عقیل (ع) است که در روز گذشته در رابطه با این مناسبت سخن گفتیم؛ اما امشب، شب #عید_قربان و از چهار شب با برکتی است که شب زنده‌داری در آنها سفارش شده و طبق روایات درهای رحمت الهی در این شب و روز به روی بشریت باز است، چنانچه پيامبر اکرم (ص) فرمودند: «خداوند متعال در عيد قربان، با عنايت (ویژه) به زمين مى‌نگرد، پس از خانه‌ها بيرون آييد تا رحمت الهی به شما برسد» لذا ضمن تبریک و تهنیت، سخن امروز را با سلام و صلوات بر محمد و آل محمد آغاز می‌نمائیم؛ عید قربان، یادآور ایمان راسخ #حضرت_اسماعیل (ع) در قربانگاه عشق، و ایثار و تسلیم #حضرت_ابراهیم خلیل (ع) در برابر خواست و رضای الهی و گذشت از فرزند عزیزتر از جانش در مسیر عبودیت و بندگی خدا است، لذا عید قربان را باید «عید بزرگ بندگی» بنامیم چراکه حضرت ابراهیم (ع)، قبل از بردن اسماعیل (ع) به قربان‌گاه، نفس خود را در پیشگاه درگاه ربوبیت قربانی کرد؛ و به بشریت ثابت نمود که محبت خداوند در قله محبت‌ها قرار دارد و همه‌ی علایق دنیا در طول محبت الهی معنا می‌شوند؛ لذا باید اذعان نمود که حضرت ابراهیم (ع) در عید قربان، «#قله_بندگی» را به نمایش گذاشته و خداوند متعال نیز آن حضرت را به عنوان الگو و «#اسوه_حسنه» در قرآن کریم معرفی نموده است؛ ✍️ کلمه «عید» از «عود» گرفته شده و به معنای بازگشت است؛ بازگشت از زندان نفس و تسلط اهریمن به سوی خدای رحمان و رحیم؛ کلمه «قربان» نیز از نظر لغوی از لفظ «قرب» گرفته شده؛ لذا هر چیزی که وسیله قرب و نزدیکی به خداوند تعالی شود را «قربانی» می‌نامند؛ حالا آن چیز می‌تواند ذبح حیوان باشد یا هر نوع صدقه دیگر؛ بنابراین «عید قربان»، به معنای «بازگشت انسان به مقام تقرب الهی» است که این مقام بلند، تنها در سایه مبارزه با هواهای نفسانی و در پرتو تهذیب نفس، خودسازی و بهره‌گیری از فرصت‌های ناب زندگی به دست می‌آید؛ البته طبق آیات قرآن کریم، تاریخچه «قربانی» کردن به زمان حضرت آدم (ع) برمی‌گردد، وقتی که فرزندان ایشان، «هابیل» و «قابیل»، قوچ و مقداری گندم را به عنوان قربانی به بارگاه خداوند تقدیم نمودند و طبق آیه ٢٧ سوره مائده این قربانی از «هابیل» پذیرفته شد و از «قابیل» پذیرفته نشد؛ و پس از آن، این عمل در تمام ادیان آسمانی به عنوان یک عبادت و در مناسبت‌ها و مواقع خاص به عنوان یک دستور و آیین الهی برجای ماند؛ در دین مبین اسلام نیز قربانی کردن، از سنت‌های الهی در مراسم حج است که زائران بیت‌الله‌الحرام پس از انجام مناسک حج و رسیدن به خلوص بندگی، در روز عید قربان به امر الهی حیوانی را قربانی کرده و شکر الهی را بجا می‌آورند؛ البته قداست و تعالی قربانی کردن در ریختن خون حیوان نیست، بلکه طبق روایات اسلامی، قربانی کردن در این روز، نماد قربانی کردن نفس و خالص شدن برای خدای یگانه است، چنانچه حضرت سجاد (ع) حقیقت قربانی را این‌گونه بیان فرمودند: «حج گزار و قربانی کننده، با تمسک به حقیقت پرهیزکاری، گلوی دیو طمع را می‌برد و او را می‌کشد» [مستدرک الوسائل، ج ۱۰، ص ۱۶۶] بر همین اساس زائران خانه خدا که پس از تحمل سختی‌های بسیار و پرهیز از نمادهای دنیوی، در آخرین منزلگاه، عید قربان را جشن می‌گیرند و با وحدت عملی کم نظیری، سر بر آستان حضرت دوست سائیده و با چهره‌ای گشاده از توفیق یافتن به ادای تکلیف الهی، به یکدیگر تبریک می‌گویند؛ مسلمانان جهان نیز «عید قربان» را از بزرگترین أعياد خود دانسته و آن را جشن می گیرند و پس از انجام دادن عبادت‌های مخصوص این روز، به دید و بازدید و شادمانی می پردازند؛ و اگرچه برگزار کردن مراسم قربانی بر زائران کعبه و در مراسم باشکوه حج واجب است، ولی بسیاری از مسلمانان در سراسر جهان در این روز، گوسفند، گاو یا شتری را به یاد سنت ابراهیم خلیل (ع)، قربانی کرده و گوشت آن را میان همسایگان و مستمندان تقسیم می کنند؛ ✍️ و سخن خود را با کلام رهبر فرزانه انقلاب در رابطه با عید قربان به پایان می‌بریم که فرمودند: «این ایثار و این گذشت (حضرت ابراهیم خلیل)، یک نماد است برای مؤمنانی که می‌خواهند راه حقیقت را، راه تعالی را، راه عروج به مدارج عالیه را طی کنند؛ (و این موضوع) بدون گذشت، امکان ندارد؛ همه‌ی امتحان‌هایی که ما می شویم، در واقع نقطه‌ی اصلی‌اش همین است که پای یک ایثار و یک گذشت به میان می‌آید؛ گاهی گذشت از جان است، گذشت از مال است...؛ گاهی گذشت از عزیزان است؛ فرزندان، کسان. امتحان یعنی عبور از وادی محنت...» [٢۶ آبان ٨٩] https://eitaa.com/ROOZBARG