eitaa logo
بیّنات
1.4هزار دنبال‌کننده
64.2هزار عکس
49.5هزار ویدیو
437 فایل
این کانال بر اساس اعتقاد به توحید و تحول بدون مرز کمال گرا، تحت لوای ولایت، تعقل و تدین ایجاد شده است. (کپی و انتشار، فقط با ذکر یک صلوات) (با عرض پوزش تبادل و تبلیغات نداریم)
مشاهده در ایتا
دانلود
💢 شهادت یا رحلت حضرت رسول صلی الله علیه و آله!؟ ✅کتابهای سیره و حدیث رسول خدا به وسیله سم را تایید کرده اند و آن را با احادیث متواتر ذکر کرده اند از جمله:  ابن سعد میگوید: در روایتی آمده است: پیامبر صلی الله علیه و آله مسموم درگذشتند و شصت و سه ساله بودند. این قول ابن عبده است.  📚المجدد فی الانساب. محمد بن محمد علوی ص۶ شیخ مفید میگوید: حضرت در مدینه روز دوشنبه، دو شب باقیمانده از ماه صفر در سال دهم هجری درگذشتند، درحالیکه شصت و سه سال داشتند. 📚المقنعه شیخ مفید ص۴۵۶ و منتهی المطلب حلی ج۲ص۸۸۷ علامه حلی شهادت رسول خدا صلی الله علیه و آله را به وسیله سم ذکر میکند. 📚منتهی المطلب حلی ج۲ ص۸۸۷ در کتاب جامع الرواه آمده است: پیامبر صلی الله علیه و آله در مدینه مسموم درگذشتند. 📚جامع الرواه محمد علی اردبیلی ج۲ص۴۶۳ شیخ طوسی میگوید: رسول خدا صلی الله علیه و آله دو شب باقیمانده از ماه صفر در سال دهم هجری مسموم درگذشتند.  📚تهذیب الاحکام ج۶ص۱ و بحار الانوار ج۲۲ص۵۱۴ . بیهقی از عبدالله بن مسعود روایت کرده است که وی گفت: اگر ۹بار بخورم که رسول خدا صلی الله علیه و آله کشته شده اند، برایم محبوبتر است از اینکه یک بار قسم بخورم که ایشان کشته نشده اند، به جهت اینکه خداوند او را پیامبر شهید قرار داده است.  📚السیره النبویه ابن کثیر دمشقی ج۴ص۴۴۹ حاکم نیشابور شدن رسول خدا صلی الله علیه و آله را تایید کرده است. آنجا که میگوید: شعبی گفته است: به خدا قسم رسول خدا صلی الله علیه و آله و ابوبکر با سم کشته شدند و عمر و عثمان و علی بن ابیطالب علیه السلام با شمشیر کشته شدند و حسن بن علی با سم و حسین بن علی علیهم السلام با شمشیر کشته شد.   📚المستدرک. ج۳ص۶۰ . ابن مسعود شدن پیامبر صلی الله علیه و آله در سنه ۱۱ هجری تایید و تاکید کرده است.  📚السیره نبویه ابن کثیر ج۴ص۴۴۹ و البدایه و النهایه ج۶ص۳۱۷و۳۲۲ . رسول خدا صلی الله علیه و آله فرمودند: هیچ پیامبری یا وصی او نیست، مگر آنکه میشود.  📚بصائر الدرجات ص۱۴۸. و همچنین فرمودند: هیچ کس از ما (اهل بیت) نیست مگر آنکه مسموم یا مقتول خواهد بود. من لایحضره الفقیه ج۴ص۱۷.