✅ #دلدادگان_امام_حسین علیه السلام 💫سِیف بن حارث بن سریع هَمْدانی سیف بن حارث بن سریع و مالک بن عبدالله بن سریع که از طرف مادر با هم برادر بودند و پسرعمو نیز بودند، به کربلا آمدند و به یاران امام حسین علیه السلام پیوستند. در روز عاشورا هنگامی که امام را در برابر سپاه دشمن مشاهده کردند، با چشم گریان نزد ایشان رفتند. امام به آنها فرمودند: ای برادرزادگان! چرا می‌گریید؟ به خدا سوگند! امید دارم که به زودی چشمانتان روشن گردد. آنها گفتند: «خداوند ما را فدای تو کند، به خدا سوگند! ما برای خودمان نمی‌گرییم، بلکه گریه ما برای این است که شما را در محاصره می‌بینیم و نمی‌توانیم از شما حمایت کنیم.» امام فرمودند: خداوند برای این همراهی و یاری، بهترین پاداشی را که به متقین می‌دهد، به شما عطا کند.» پس از شهادت حنظلة بن اسعد شبامی، سیف و مالک رو به امام گفتند: «السلام علیک یا بن رسول الله» و به سوی سپاه دشمن حرکت کردند. امام فرمودند: «سلام و رحمت و برکات خدا بر شما باد.» آن گاه در حالی که یکدیگر را در مبارزه حمایت می‌کردند، جنگیدند تا هر دو به شهادت رسیدند. در زیارت رجبیه از سیف چنین یاد شده است: «السلام علی سیف بن الحارث» 📚منابع: ✅سماوی، محمد، إبصار العین فی أنصار الحسین. ⁦☑️⁩طبری، محمد بن جریر، تاریخ الامم و الملوک. https://eitaa.com/Bayynat

✅ #دلدادگان_امام_حسین علیه السلام 💫سوّار بن مُنْعم هَمْدانی #سوّار در کوفه می ‌زیست. در دوران صلح به امام حسین علیه السلام پیوست و تا روز عاشورا همراه آن حضرت بود و در نبرد نخست به سپاه کوفه حمله کرد. درباره زمان شهادتش اختلاف است. به باور برخی او در همان حمله به شهادت رسید. ولی برخی دیگر نوشته ‌اند که: «سوّار بر اثر زخم و ضربه ‌های سخت دشمن از اسب بر زمین افتاد و دستگیر شد. عمرسعد فرمان به کشتن او داد. ولی عموزاده‌ هایش میانجی ‌گری کرده او را از مرگ رهانیدند. سوّار مدت شش تا دوازده ماه نزد آنها مانده، سرانجام بر اثر جراحت ‌های وارده به #شهادت رسید.» برخی دیگر نیز گفته ‌اند استدعای قبیله سوّار موجب آزادی وی نشد و او تا پایان عمر در زندان کوفه باقی بود. زیارت ناحیه مقدسه امام علیه السلام گزارش مربوط به اسارت وی را تأیید می‌ کند. در آن زیارت به عنوان اسیر مجروح سلام داده شده است: «السلام علی الجریح المأسُور سَوّارِ بْنِ أبی حِمْیَرِ الْفَهْمی الهَمْدانی.» 📚منابع: ✅جمعی از نویسندگان، پژوهشی پیرامون شهدای کربلا، ج۱، ص۱۹۱- ۱۹۲. ✅مظفری سعید _محمد، اسیران و جانبازان کربلا، ص۱۶۹-۱۷۰. https://eitaa.com/Bayynat

✅ #دلدادگان_امام_حسین علیه السلام 💫 سعید بن عبدالله حنفی #سعید اهل کوفه بود. نام او در بعضی از منابع «سعد بن عبدالله» وارده شده است. او از افراد جان بر کف شهدای کربلا، حماسه‌ساز، شورانگیز و انقلابی بزرگی بوده است. مبارزات بسیار پرشوری در قیام کربلا از خود به یادگار گذاشته است. او از همان زمانی که خبر هلاکت معاویه به کوفه رسید، مبارزات انقلابی خود را شروع کرد و در کوفه از عباد و از شجاعان و از افراد سرشناس شیعه محسوب می شد. سعید در ظهر روز عاشورا از جمله افرادی بود که جان خود را سپر امام علیه السلام کرد تا آن حضرت با نیمی از اصحاب، نماز ظهر (خوف) اقامه کرده و نیم دیگر به دفع دشمن پرداخته تا نوبت نمازشان برسد. سعید روز عاشورا در پیش روی آن حضرت ایستاده و خود را هدف تیرها نموده بود و هر کجا که آن حضرت حرکت می کرد، در پیش روی آن حضرت بود تا این که روی زمین افتاد، و در این حال می گفت: «خدایا لعن کن این جماعت را، لعن عاد و ثمود، ای خدای من سلام مرا به پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم خود برسان و به او ابلاغ کن آن چه به من رسید از زحمت و جراحت و زخم، چه این که من در این کار قصد کردم نصرت ذریه پیغمبر صلی الله علیه و آله و سلم تو را» او این سخنان را گفته و به شهادت رسید. در بدن سعید به غیر از زخم شمشیر و نیزه، سیزده چوبه تیر یافتند. به نقل شیخ ابن نما حضرت امام حسین علیه السلام و اصحابش نماز را فرادی و به اشاره خواندند. سعید بن عبدالله در زیارت ناحیه مقدسه یکی از افرادی است که بیشترین توجه به او شده است. وقتی که سعید در محافظت از امام علیه السلام زخمی شده و بر زمین افتاده و در حال شهادت بود، چشم‌هایش را باز کرد و به صورت امام علیه السلام نگاه کرده و به آن حضرت عرض کرد: «اوفیت یا ابن رسول الله؟! ای پسر رسول خدا! به عهدم وفا کردم؟!». امام حسین علیه السلام فرمودند: «نعم انت امامی فی الجنة؛ آری وفا کردی و تو پیشاپیش من در بهشت هستی». 📚منبع: جواد محدثی، فرهنگ عاشورا، جلد 1، صفحه 503. https://eitaa.com/Bayynat

✅ #دلدادگان_امام_حسین علیه السلام 💫 #حنظلة_بن_اسعد_شبامی او از چهره‌های سرشناس و شجاع شیعه‌ -کوفه‌- و سخنوری فصیح و قاری قرآن بود. #حنظله فرزندی به نام علی داشت که مورّخان از وی خبر نقل کرده‌اند. او، پیک امام حسین علیه‌السلام در کربلا بود و در روزهای قبل از جنگ از طرف آن حضرت برای عمر بن ‌سعد پیام می‌برد. وی جزو شهدایی است که تا اواخر زنده بود و از جان امام حسین علیه السلام در مقابل تیرها و نیزه های دشمن محافظت می کرد و گاهی هم با سخنانش به سپاه کوفه هشدار می داد و موعظه می کرد. روز #عاشورا، پس از شهادت جمعی از یاران، از امام رخصت طلبید و به میدان رفت و بیست تن از دشمن را به هلاکت رساند و سرانجام در جمع برادران #شهید خود جای گرفت. از او در زیارت ناحیه مقدسه امام علیه‌السلام و رجبیّه چنین یاد شده است: «السلام علی حنظلة بن اسعد الشبامی» 📚منابع: ✔انصارالحسین ✔عنصر شجاعت ✔پیشوایی، مهدی، مقتل جامع سیدالشهداء، ج۱2. https://eitaa.com/Bayynat

✅ #دلدادگان_امام_حسین علیه السلام 💫 #حَجّاج_بن_مَسرُوق، جُعفِی مُذحَجی از شیعیان و اصحاب امیرالمؤمنین علیه السلام در کوفه بود. چون باخبر شد که امام حسین علیه السلام از مدینه به سوی مکه حرکت کرده است، رهسپار مکه شد و به آن حضرت پیوست. هنگام حرکت امام علیه السلام از مکه به سوی عراق در کنار و همراه امام علیه السلام بود. وی در تمام اوقات نماز مؤذن امام حسین علیه السلام بود. در جریان ملاقات حرّ با امام حسین علیه السلام، چون ظهر شد، امام علیه السلام به حجّاج فرمودند که اذان بگوید و او نیز گفت. حجاج در روز عاشورا وارد میدان شد و چنین رجز خواند: أَقْدِمْ حُسَیْناً هادِیاً مَهْدِیّا • الْیَوْمَ تَلْقی جَدَّکَ النَبِیّا ثُمَّ أَباکَ ذَا الْعَلا عَلِیّا • وَالْحَسَنَ الْخَیْرَ الرِّضَی الّوَلِیّا وَذَا الْجَناحَیْنِ الْفَتَی الکَمِیّا • وَاسَدَ اللَّه الشَّهیدَ الْحَیّا ای حسین! ای رهبر هدایت یافته پیش آی، امروز جدّت پیغمبر صلی الله علیه و آله و سلم و پدرت علی علیه السلام، امام حسن، جعفر طیار و حمزه سیدالشهدا را ملاقات خواهی نمود. پس از آن جنگید و به قولی بیست و پنج تن را به هلاکت رساند. سرانجام خودش نیز به افتخار شهادت نایل شد. در زیارت ناحیه از وی چنین یاد شده است: السَّلامُ عَلی حَجَّاجِ بْنِ مَسْرُوقِ الْجُعْفِی 📚منبع : ✔جمعی از نویسندگان، پژوهشی پیرامون شهدای کربلا، ج۱، ص۱۴۰- ۱۴۱. https://eitaa.com/Bayynat

✅ #دلدادگان_امام_حسین علیه السلام #عَمرو_بن_جُناده_انصاری برخی نام او را عُمَر نقل کرده‌اند؛ پدرش جنادة بن حرث از صحابه رسول خدا صلی الله علیه و آله و از شیعیان امام علی علیه السلام بود که در جنگ صفّین شرکت داشت. بنا به گفته برخی، مادرش، بحریه دختر مسعود خزرجی، از زنان شجاع و فداکاری است که در کربلا حضور داشت. #عمرو بن جناده هنگام شهادت به نقلی ۲۱ سال و بنا به نقلی دیگر یازده، یا نُه سال داشت. او همراه پدر و مادرش، در مکه مکرمه به امام حسین علیه السلام پیوست و پس از شهادتِ پدرش جناده در روز عاشورا، مادرش او را امر به جهاد کرد و گفت: پسرم برو و حسین علیه السلام را یاری کن. او نزد امام آمد و اجازه میدان خواست. امام حسین علیه السلام اجازه نداد؛ او بار دیگر سخن خود را تکرار کرد. امام فرمودند: این جوان پدرش شهید شده و شاید مادرش میدان رفتن او را خوش نداشته باشد. او گفت: ای فرزند رسول خدا! مادرم مرا امر کرده شما را یاری کنم و خود، لباس جنگ بر تنم پوشانده است. امام اجازه دادند و او به میدان رفت. #عمرو در میدان این رجز را خواند: امیری‌ حُسَینٌ وَ نِعْمَ الامیرُ سُرُور فُؤادِ البَشیر النّذیرِ عَلِیٌّ وَ فاطِمَةٌ والِداهُ فَهَلْ تَعْلَمُونَ لَهُ مِنْ نَظیرٍ لَهُ طَلْعَةٌ مِثْلُ شَمْسِ الضُّحی لَهُ غُرَّةٌ مِثْلُ بَدْرِ الْمُنیرِ امیر من حسین علیه السلام است و چه خوب امیری است او مایه شادی دل پیامبر صلی الله علیه و آله، بشارت دهنده و انذار کننده است. پدرش علی علیه السلام و مادرش فاطمه علیها السلام است. آیا شبیهی برای او سراغ دارید؟ او چهره‌ای همچون خورشید رخشان و پیشانی‌ای چون ماه دارد. گفته‌اند #عمرو با دشمن جنگید تا به شهادت رسید، مالک بن نسر بدی سرش را جدا و به سوی لشکرگاه امام حسین علیه السلام پرتاب نمود. مادرش سر او را برداشت و گفت: «آفرین پسرم،‌ای شادی دلم و‌ ای نور چشمم» سپس سر را به سوی یکی از افراد دشمن پرتاب کرد. پس از آن، عمود خیمه را کشید و بر آن گروه حمله کرد. امام او را برگرداندند و در حقش دعا نمودند. برخی نوشته‌اند که آن زن هنگام حمله، این شعر را خواند: انَا عَجُوزٌ فِی النِّساء ضَعیفَةٌ بالِیةٌ خاویةٌ نَحیفَةٌ اضْرِبُکمْ بِضَرْبَةٍ عَنیفَةٍ دُونَ بَنی‌ فاطِمَةِ الشَّریفَةِ من در میان زنان، زنی ضعیف و پیر و ناتوان هستم؛ در راه دفاع از فرزندان فاطمه شریف ضربه محکم بر شما می‌زنم. خوارزمی نوشته است که این زن در حمله‌اش، دو نفر از افراد دشمن را کشت. در زیارت ناحیه غیر معروفه نام او و پدرش آمده است: «اَلسلام علی جُنادة بن کعب الانصاری الخزرجی، و ابنه عمرو بن جناده» ⁦🗒️⁩ منابع : ⁦✔️⁩ مقتل الحسین علیه‌السلام،خوارزمی، ج۲. ⁦✔️⁩ إبصارالعین فی أنصارالحسین،سماوی ⁦✔️⁩ زندگانی امام حسین علیه‌السلام،سیدهاشم رسولی محلاتی ج۱. ⁦✔️⁩ تنقیح المقال فی علم الرجال، عبداللّه مامقانی ⁦✔️⁩ مقتل الحسین (ع)،عبدالرزاق مقرم ⁦✔️⁩ ذخیرة الدارین فیما یتعلق بمصائب الحسین علیه‌السلام و أصحابه،حسینی حائری شیرازی https://eitaa.com/Bayynat