زاهدی در روزگار گذشته، در صومعه ای صد سال عبادت کرد. پس هويٰ بر وی غلبه کرد و معصیتی بر وی برفت. پس از آن پشیمان شد. خواست که به محراب عبادت باز شود. چون قدم در محراب نهاد، شیطان بیامد و او را گفت: «ای مرد! شرم نداری؟ چنان کار کردی و اکنون به حضرت حق می آیی؟» و خواست که او را از حق نومید گرداند، تا نومیدی [باعث] زیادت گناهان وی باشد. در آن حالت، در دل ندایی شنید که ؛ ﴿بنده ی من، تو مخصوص به من هستی و من متعلق به تو و به این فضول بگو که تو چه کاره ای؟!﴾ #كشف_الاسرار #رشیدالدین_میبدی https://eitaa.com/Bayynat