🔴 #سرخط_تحلیلے | پیرامون گزینه استیضاح رئیس جمهور 🔻 #زمانـه| با حرکت رسانه‌ای جناب ذوالنور دوباره بحث استیضاح رئیس‌جمهور داغ شد. چند نکته مهم در این خصوص: 1️⃣ اولاً برخی دوستان استیضاح را با رای به عدم کفایت سیاسی اشتباه گرفته اند که باید گفت استیضاح به معنای رای به عدم کفایت سیاسی نیست. 2️⃣ ثانیا کنار رفتن روحانی به معنای کنار رفتن دولت روحانی نیست. بلکه دولت او با حضور معاون اول تا انتخابات بعد پابرجا می‌ماند. فقط همین نظم نیم‌بند هم از بین خواهد رفت. 3️⃣ فرض بر اینکه رای به عدم کفایت سیاسی روحانی داده شد پلن و طرح استیضاح کنندگان برای فردای بدون روحانی چیست؟ استیضاح‌کنندگان نگاه سلبی خوبی دارند ولی نمی توانند پاسخ ایجابی برای پساروحانی داشته باشند. 4️⃣ "میخواستم، نگذاشتند" ؛ مطمئن باشید این دو کلمه روایت مظلومانه روحانی در طول تاریخ خواهد بود. معتقدم او باید بابت ناتوانی هایش تا آخر بایستد و فردا نگوید که "خواستم و نگذاشتند." 5️⃣ کسانی که موافق برکناری روحانی هستند به این سئوال نمی توانند پاسخ دهند که برکناری او چگونه و براساس چه مکانیسمی به کم شدن التهابات فعلی خصوصا گرانی ها و تورم کمک می کند؟ 6️⃣ سئوال دیگر اینکه افراد #آشنایی که جای جلاد و شهید را در انتخابات قبل عوض کردند و آیت الله رئیسی را ترور شخصیت نمودند، از روحانی یک قهرمان نخواهند ساخت؟ 7️⃣ معتقدیم جامعه باید به الزامات مردمسالاری پایبند باشد و مردمسالاری شیر بی یال و دم و شکم نیست. مطمئن باشید این نکته به بلوغ سیاسی جامعه ما در آینده کمک خواهد کرد. 8️⃣ سئوال و نکته آخر اینکه آیا دشمن خارجی و ضدانقلاب داخلی و خارجی در التهابات پدید آمده ساکت خواهند بود؟ ساده لوحی است اگر جوابمان بله باشد. 🖌 #یعقوب_ربیعے https://eitaa.com/Bayynat

🔰حرف روز                 🚀چرا موشک داریم؟! تحولات اخیر اوکراین و رجوع به حوادث تاریخی‌ای مانند حمله به عراق می‌تواند فرصت خوبی برای پاسخ به دوقطبی کاذب دنیای گفتمان- موشک باشد. به زبان ساده این تحولات می‌تواند به ما در پاسخ به دو سؤال کمک کند؛ اول اینکه در جهان فعلی موشک چه کارایی دارد؟ و در ثانی آیا داشتن موشک در تضاد با دیپلماسی و گفتگوهای دیپلماتیک نیست؟ ⚜نکات تحلیلی: نظریه‌پردازان حوزه بازدارندگی معتقدند، موشک‌ها و دیگر ابزارهای نظامی دارای یک "خشونت نهفته" هستند و می‌توانند ابزار مناسبی برای بازدارندگی باشند؛ زیرا می‌توانند رفتار دشمن را کنترل کنند. برخلاف دوقطبی کاذب گفتمان- موشک، کارکردی که برای موشک و چنین توانمندی‌هایی تعریف می‌شود این است که موشک‌ها با ایجاد "موازنه وحشت"، علاوه بر رفع سایه جنگ، باعث روی آوردن دولتمردانِ متخاصم به دیپلماسی می‌شود. به قول توماس شلینگ «موشک‌ها ابزار دیپلماسی قدرتمند هستند». البته این موضوع در قالب نظریه باقی نماند و در محکِ تاریخ هم واقعیت خود را به اثبات رساند؛ برای مثال صدام حسین در 11 اسفند 1381 پذیرفت که موشک‌های الصمود 2 از آخرین بقایای توان موشکی‌اش را نیز طبق دستور بازرسان تسليحاتي سازمان ملل، نابود کند و بدین ترتیب روند خلع سلاح خود را کامل کرد؛ اما دقیقاً هفده روز بعد یعنی در 29 اسفند 1381، آمریکا به عراق حمله کرد. حقیقتی که می‌توان رد آن را در حمله غرب به لیبی و بحران فعلی اوکراین مشاهده نمود، این است که نبودِ توانِ نظامی برابر است با از بین رفتن عزت و استقلال ملی. شاید اگر اوکراین در معاهده بوداپست نمی‌پذیرفت که توان نظامی خود را به وعده نسیه بفروشد، امروز نیاز نبود ‏الکسی گونچارنکو نخست‌وزیر این کشور حسرت‌مندانه بگوید «اوکراین تنها کشوری در تاریخ بشر است که تسلیحات ‎هسته‌ای خود را با تضمین ‎آمریکا، ‎انگلیس و فدراسیون ‎روسیه، واگذار کرد در حالی که سال ١٩٩۴ سومین قدرت هسته‌ای جهان بود. حالا که بمباران و کشته می‌شویم، این تضامین کجا هستند؟» 🔷️نکته پایانی: از آغاز انقلاب برخی مانند سازمان منافقین با عبارت‌هایی مانند انحلال ارتش، به دنبال کنار گذاشتن ابزارهای قدرت ساز ایران بودند و این روند در سال‌های گذشته با نوشتن جام زهر مجلس ششم، دوقطبی سازی موشک گفتمان و طرح‌هایی مانند برجام موشکی ادامه یافت؛ لذا در زمانی که بحث جهاد تبیین مطرح است، یکی از موضوعات بنیادین در این حوزه که می‌توان به آن پرداخت؛ تیزبینی و کیاست امامین انقلاب است که نگذاشتند ایران از داشته‌های تضمین‌کننده قدرت و امنیت محروم شود. ✍ #یعقوب_ربیعی