🍲 طرز تهیه #آش مخصوص: #سرماخوردگی، عفونت های تنفسی و هر نوع #آنفولانزا ✅ مقداری مساوی از زردک، پیاز، کدوی حلوایی بدون پوست، شلغم، به و سیب درختی و مقدار کمی برنج و سبزی آش آماده کرده و به همراه آب در حرارت ملایم شروع به طبخ نمایید، پس از مدتی مقداری گیاه خشک پرسیاوشان، زوفا و بنفشه به آش فوق افزوده و صبر کنید تا جا بیفتد و قبل از مصرف، مقدار کمی نمک و آبلیمو به آن اضافه نمایید. 🔸این غذا بسیار پر انرژی و زود هضم بوده و برای بیماری های تب دار عفونی بسیار مفید است و نرم کننده و دفع کننده مخاط سیستم تنفسی است. 🔸 در بسیاری از مواقع، با یکی دو وعده مصرف این آش در هنگام سرماخوردگی، کل علایم آن فروکش می کند. ⚠️ تذکر : بجای پیاز می توانید از پیازچه به همراه چند حبه سیر نیز استفاده نمایید. – در مواقعی که تب وجود ندارد می توان یک ‌تکه ماهیچه گوسفند نیز به آش اضافه کرد. 🍃گیاه های خشک پرسیاوشان، زوفا و بنفشه را از عطاری ها می توانید تهیه نمایید*. https://eitaa.com/Bayynat

⭕️ آیا این همه دستاورد مثبت در حکومت دینی نباید دیده شود؟ بسم الله الرحمن الرحیم حدود سه دهه است که جناب عبدالکریم سروش نقدهایی بر اسلام و شیعه و حکومت اسلامی در ایران وارد میکند؛ حکومتی که خود ایشان در آغازش مسئولیتهایی داشت و با چندین محافظ نظامی به امور دانشگاهی می پرداخت و استادان با گرایش به چپ و مخالف با اندیشه اش را اخراج می کرد و برخوردهای خشونت آمیز دوست دیرین و همراهش اکبر گنجی نسبت به بانوان را می دید و هیچ اعتراضی نمی‌کرد؛ اینک چه شده است که سروش مرتب به حکومت اسلامی خرده می گیرد که حکومت دینی کارنامه مثبتی در ایجاد ایمان و عشق و تعهد در دل مومنان نداشته است؛ حال از ایشان و مریدانش سوال می کنم آیا حکومت های سکولار در دنیایی ظلمانی امروز عشق و ایمانی در دل انسانها ایجاد کرده اند؟ آیا این همه جنایت ها نسبت به سیاهپوستان و مردم مظلوم در آمریکا، اروپا، آفریقا، افغانستان، عراق، لیبی و غیره را سروش نمی بیند؟ آیا این همه خرید و فروش اسلحه و بمب های شیمیایی و کشتار جمعی و قتل عام انسان های بی گناه در دولت های سکولار را نمی بیند یا اینکه اینها را مصداقی از ایمان و تعهد و عشق به انسانها می داند؟ پس چرا این همه سکوت؟ از چه هراس دارد آیا می ترسد از واشنگتن اخراجش کنند؟ من برای ارزیابی حکومت اسلامی ایران نسبت به مقوله ایمان و عشق فقط به یک مثال بسنده می کنم: وقتی مقام معظم رهبری طرح مواسات و کمک به نیازمندان را در خصوص پدیده کرونا مطرح کرد؛ همه مجموعه های ستاد فرمان اجرایی امام و بنیاد مستضعفان و کمیته امداد در سه ماهه اول، حدود ۵ میلیون بسته غذایی برای محرومان توزیع کردند؛ اما از سوی مردم متدین ایران اسلامی ۲۵ میلیون بسته غذایی به نیازمندان اعطا شد. کجای دنیا چنین پدیده مبارکی تحقق یافت؟ امروز در ایران هزاران گروه جهادی ولایی و معتقد به حکومت اسلامی به صورت خودجوش و با هزینه های شخصی در مناطق محروم کشور مشغول خدمت رسانی هستند؛ پزشکان جهادی هر هفته به صورت رایگان بیماران در مناطق محروم را طبابت می‌کنند. معماران جهادی به طراحی ساختمان هایی برای افراد بی سرپناه می پردازند. طلاب و روحانیت جهادی در کنار فعالیتهای فرهنگی به ساختمان سازی و توزیع غذا اشتغال دارند و ده ها گروه و افراد خیرخواه دیگر که همگی انقلابی و ولایی و معتقد به حکومت اسلامی هستند. آیا سروش تاکنون از خود پرسیده است که وقتی سیل و زلزله و هر بلای طبیعی و یا جنگی در این سال های انقلاب اسلامی اتفاق می افتاد؛ به چه دلیل میلیون ها نفر بسیج میشدند و عاشقانه و مومنانه و متعهدانه از کشور دفاع می کردند؛ آیا معلول ولایت مداری مردم نیست؟ آیا این همه دستاورد مثبت در حکومت دینی نباید دیده شود؟ حکومت های قبل از انقلاب اسلامی بخش های عظیمی از سرزمین ایران را از دست دادند؛ بحرین، بخشی از بلوچستان، آذربایجان، ارمنستان، گرجستان و غیره در حکومت های سکولار از دست رفت؛ اما آیا حکومت اسلامی با وجود جنگ های جهانی علیه او، یک وجب از خاکش را از دست داد؟ آیا مردم مومن و معتقد به حکومت اسلامی و عاشق به یکدیگر اجازه دادند آسیبی به این مملکت وارد شود؟ اینها دستاوردهای حکومت اسلامی و ولایت مداری است که نتیجه پیوند ناگسستنی بین مردم و رهبری است و این همان معنای ولایت در اسلام است. آری مردم ایران، مومن و متعهد و عاشق اند اما این اوصاف ارزشمند در پرتو حکومت ولایی و دینی ظهور می کند؛ نه در حکومت سکولار. توصیه این مسکین به حق طلبان این است که تاریخ معاصر ایران و جهان را بخوانند تا دستاوردهای مثبت حکومت اسلامی در برابر این همه عنادها و دشمنی های جهانی را بهتر بدانند. والسلام علی من اتبع الهدی ✍️ عبدالحسین خسروپناه ۲۸مهر ۱۳۹۹ https://eitaa.com/Bayynat

⭕️ شبهه دیگری از جناب عبدالکریم سروش درباره دین و روحانیت بسم الله الرحمن الرحیم ان الذین یکفرون بالله و رسله و یریدون ان یفرقوا بین الله و رسله و یقولون نؤمن ببعض و نکفر ببعض و یریدون ان یتخذوا بین ذلک سبیلا اولئک هم الکافرون حقا و اعتدنا للکافرون عذابا مهینا شبهه دیگری که جناب عبدالکریم سروش مطرح می‌کند؛ درباره دین و روحانیت است و میگوید: «روحانیت فقه پوسیده را ابزار قدرت قرار داده و دین را از نقش آفرینی اصلی خود باز داشته است تنها الهامی که از دین گرفته‌اند این است که احکام جزایی (قصاص، دست بریدن، سنگسار و...) را وسط جامعه بیاورد.» ایشان در این عبارت چهار ادعا را مطرح کرده است: اول اینکه فقه پوسیده است و دوم اینکه روحانیت با فقه پوسیده ابزار قدرت ساخته است سوم اینکه روحانیت دین را از نقش آفرینی اصلیش بازداشته است و چهارم اینکه تنها الهامی که روحانیت از دین گرفته آوردن احکام جزایی در جامعه است؛ هر چهار ادعای سروش محل تأمل است: ادعای اول اینکه فقه پوسیده است پاسخ این است که به چه دلیل فقه پوسیده است آیا منصفانه است که پشت سر هم ادعاهای بی دلیل ارایه کنند. فقه شیعه مبتنی بر اجتهاد در قرآن و سنت است اجتهاد به تعبیر اقبال‌لاهوری موتور محرک تشیع است. اجتهاد اجازه نمیدهد که فقه پوسیده شود. فقیهان در طول تاریخ با روش اجتهاد، مرتب مسائل جدید را با قواعد اصولی و قواعد فقهی پاسخ می‌دهند این که می بینیم امروز فقه پزشکی، فقه بانکداری، فقه مالیات، فقه سیاسی، فقه فرهنگ و سایر فقه های تخصصی در حوزه علمیه شکل گرفته، نشان از فقه اجتهادی پویا دارد و به هیچ وجه پوسیده نیست. ادعای دوم اینکه فقه، ابزار قدرت سیاسی قرار گرفته است؛ پاسخ این است که این مطلب چه اشکالی دارد وقتی قوام حکومت سیاسی به قوانین اجتماعی آن است؛ قوانین اجتماعی در حکومت اسلامی نیز برگرفته از احکام فقهی و مبتنی بر اجتهاد است. پس همانگونه که قوانین هر حاکمیتی، ابزار قدرت آنها است؛ قوانین اجتهادی نیر ابزار قدرت حکومت اسلامی در ایران است. ادعای سوم این بود که روحانیت، دین را از نقش آفرینی اصلیش بازداشته است. این سخن هم ناتمام است چون حقیقت اسلام عبارت است از عقائد و احکام شرعی و اخلاق اسلامی؛ به هیچ وجه روحانیت تنها بر احکام شرعی بسنده نکرده و بر عقائد و اخلاق اسلامی نیز تاکید دارند. پیش فرض جناب سروش از ادعایش این است که احکام شرعی بخشی از حقیقت دین نیست لذا این گونه درباره روحانیت و نقش آفرینی دین سخن می گوید. حال از ایشان سوال می‌کنیم که نقش‌آفرینی اصلی دین چیست؟ پاسخش طبق سخنان دیگرش، این است که نقش آفرینی دین در تجربه دینی یعنی احساس دینی است این ادعا قطعاً باطل است چون نقش‌آفرینی اصلی دین، موحد شدن و تقرب به خدا از طریق عقاید و احکام شرعی و اخلاق شرعی است علاوه بر اینکه گسترش مناسک حسینی در تقویت تجربه دینی مومنان بسیار موثر است و اما عجیب این است که جناب سروش با همین هم مخالفت می کند. ادعای چهارم این بود که روحانیت تنها احکام جزایی مانند قصاص و دست بریدن و سنگسار و غیره را از دین الهام گرفتند؛ این هم نسبت ناروایی است که به روحانیت می دهد. روحانیت تاکید بر جریان سه ساحت دین اسلام یعنی عقائد و احکام و اخلاق در جامعه است و احکام جزایی هم بخشی از دین به شمار می آید. اگر سروش این مطلب را قبول نداشته باشد مصداق نؤمن ببعض و نکفر ببعض می‌شود و مشمول آیات سوره نساء می گردد که خداوند سبحان ایمان به بعض دین و کفر به بعض دین را مصداق کفر می شمارد. و السلام علیکم و رحمة الله و برکاته ✍️ عبدالحسین خسروپناه حوزه علمیه قم چهار آبان ۱۳۹۹ https://eitaa.com/Bayynat

💫 فرا رسیدن سالروز ازدواج پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله با حضرت خدیجه کبری سلام الله علیها مبارک باد https://eitaa.com/Bayynat

🔸چند ماده غذایی که باید از خوردن آن‌ها با معده خالی اجتناب کنیم 🔹به نقل از روسیا الیوم، متخصصان تغذیه آلمان صبحانه را یکی از مهمترین وعده‌های غذایی در روز می‌دانند، اما برخی مواد غذایی وجود دارد که بهتر است با معده خالی از مصرف آن‌ها اجتناب شود. 🔹این متخصصان تغذیه توصیه می‌کنند که ابتدای صبح و با معده خالی از خوردن سبزیجات خام که سرشار از فیبر، ویتامین‌ها و عناصر معدنی هستند، خودداری کنید؛ زیرا هضم این مواد غذائی در نیمه اول روز دشوار است و ممکن است باعث تحریک غشای مخاطی معده شود. 🔹همچنین توصیه شده است که ماست را با معده خالی نخورید؛ زیرا پیش از رسیدن به روده بسیاری از خاصیت‌های خود را از دست می‌دهد؛ بنابراین بهتر است حداقل یک ساعت پس از خوردن وعده غذایی اصلی یا قبل از خواب مصرف شود. 🔹وعده صبحانه زمان مناسبی برای خوردن مرکباتی مانند پرتقال، گریپ فروت و امثال آن نیست؛ زیرا خوردن آن‌ها باعث سوزش معده می‌شود. همچنین باید از خوردن موز در صبحانه خودداری کرد؛ زیرا سطح قند خون را به شدت افزایش می‌دهد. https://eitaa.com/Bayynat

🗞 روزنامه های سه شنبه، 6 آبان 99