👆 مصائب بدون برق 😳😳 در دولت ژنرال های توخالی و بی عرضه 🔻 شکست شطرنج‌بازان ایران در آسیا بخاطر قطعی برق! 🔹قطع برق فدراسیون شطرنج باعث شد شطرنج بازان ایرانی در مسابقات قهرمانی آسیا که بصورت آنلاین برگزار میشد شکست بخورند! 🔹«پرهام مقصودلو» نفر اول شطرنج ایران و بخت نخست قهرمانی این رقابت‌ها در بازی غیر منتظره به دلیل قطعی برق از حریف مغولستانی شکست خورد! 🔹این شکست درحالی اتفاق افتاد که مقصودلو با ریتینگ ۲۶۹۸ مقابل حریف خود با ریتینگ ۲۴۱۹ قرار گرفته بود. 🔹 برگزار کننده این رقابت‌ها از وزیر نیرو درخواست کرد که برق فدراسیون شطرنج را در ۱۰ روز آینده قطع نکنند! ✍ مردم عزیز کشورم اگر به امید کدخدا باشید امثال مصدق ها و تقی زاده ها و ظریف ها بر شما مستولی می شوند. قدیمی هایشان ایرانی را از ساخت لولهنگ (آفتابه مسی) ناتوان می دانستند و نسخه های جدید آنها ما را فقط در رقابت با دنیا در صنعت آبگوشت بزباش لایق می دانند . این جماعت توان اداره تنبان خودرا هم ندارند و عقده دارند باید جنسش خارجی باشد چطور کشور را به این جماعت سپردید. من تعجب می کنم چطور انتظار دارید برق و گازتان قطع نشود و امورات جاریه شما با مشکل مواجه نشود؟ #برق #معاهده_پاریس 🏆 @BourseTahlil 🏆

‏سال ۸۵ قبض ‎#برق با مصرف ۳۳۶ کیلووات ۸۵۰۰ تومن و ‎#دلار ۹۲۰ تومن سال ۱۴۰۳ با مصرف ۳۶۶ کیلو، قبض برق ۹۳۷۱۰۰ تومن و دلار دولتی ۷۰ هزار افزایش قیمت قبض برق= ۱۱۰ برابر افزایش قیمت دلار = ۷۶ برابر!! بعد لیبرالها به مرحوم ‎توکلی فحش می‌دهند که ناترازی حاصل ‎تثبیت قیمت ها است!! 🏆 @boursetahlil 🏆

‏آنچه درباره سوریه نگفتند: امنیت غذایی سوریه چگونه فروپاشید؟ دکتر سیدیاسر جبرائیلی رئیس هیئت موسس حزب تمدن نوین اسلامی نوشت: از اوایل دهه ۲۰۰۰، دولت بشار اسد در چارچوب شعار «اقتصاد بازار اجتماعی» اصلاحات نئولیبرال در حوزه کشاورزی را آغاز کرد: حذف تدریجی یارانه‌ها (سوخت، بذر، کود، آب)، خصوصی‌سازی مزارع دولتی، آزادسازی قیمت محصولات، تضعیف تعاونی‌ها، و واگذاری زمین به مالکان خصوصی و سرمایه‌داران نزدیک به نهادهای امنیتی. این اصلاحات، که تحت فشار و توصیه نهادهایی مانند صندوق بین‌المللی پول و اتحادیه اروپا نیز پیش می‌رفت، باعث فروپاشی ساختارهای رفاهی و نهادی‌ای شد که در دهه‌های پیشین ستون معیشت روستاییان بود. در کنار این سیاست‌ها، خشکسالی‌های ۲۰۰۶ تا ۲۰۱۰ ضربه نهایی را به کشاورزی وارد کرد. کاهش شدید بارندگی و افت منابع آب زیرزمینی، همراه با افزایش ناگهانی قیمت گازوئیل (از ۷ به ۲۵ لیره در سال ۲۰۰۸) و کود شیمیایی، توان تولید و آبیاری را از بسیاری از کشاورزان گرفت. تولید گندم از حدود ۴.۹ میلیون تن در ۲۰۰۶ به ۲.۱ میلیون تن در ۲۰۰۸ سقوط کرد و برداشت جو در برخی مناطق تقریباً صفر شد. دامداران نیز به دلیل کمبود خوراک و آب، بخش بزرگی از دام‌های خود را با قیمتی بسیار پایین فروختند یا از دست دادند. پیامد اجتماعی این تحولات مهاجرت گسترده روستاییان به حاشیه شهرها بود: صدها روستا، به‌ویژه در استان‌های حسکه، رقه و دیرالزور، خالی شدند و بین ۳۰۰ تا ۸۰۰ هزار نفر معیشت خود را کاملاً از دست دادند. مهاجران در سکونتگاه‌های غیررسمی مستقر شدند، جایی که بیکاری، فقر و رقابت بر سر منابع محدود شهری به نارضایتی اجتماعی دامن زد. این تغییرات هم‌زمان با تمرکز سرمایه‌گذاری دولت و بخش خصوصی جدید بر حوزه‌هایی مانند بانکداری، گردشگری و ساخت‌وساز، باعث شد کشاورزی و صنایع تبدیلی آن عملاً به حاشیه رانده شوند و شکاف اقتصادی و اجتماعی میان مناطق شهری و روستایی عمیق‌تر شود. در سطح طبقاتی و نهادی، خصوصی‌سازی و تجاری‌سازی زمین به شکل‌گیری طبقه‌ای جدید از زمین‌داران و کارآفرینان وابسته به رژیم انجامید، در حالی که دهقانان کوچک و کارگران کشاورزی از چرخه تولید و تصمیم‌گیری حذف شدند. نهادهای خیریه و سازمان‌های غیردولتی – عمدتاً تحت کنترل دولت – بخشی از وظایف حمایتی را بر عهده گرفتند، اما این جایگزینی به تضعیف مشروعیت دولت و قطع پیوند ارگانیک آن با جوامع روستایی انجامید. اینگونه بود که ترکیب سیاست‌های نئولیبرال، شوک‌های اقلیمی، و بازآرایی طبقاتی، کشاورزی سوریه را از یک ستون اصلی اقتصاد ملی و پایگاه اجتماعی رژیم بعث به یک بخش بحران‌زده، حاشیه‌ای و مولد نارضایتی سیاسی بدل کرد. این روند نه‌تنها به فقر، مهاجرت و نابرابری انجامید، بلکه یکی از بسترهای کلیدی شکل‌گیری خیزش‌های ۲۰۱۱ شد. #آب #برق #دلار 🏆 @boursetahlil 🏆