تا صحن بچه های تو در مشهد و قم است ایران به نام توست ، ولیکن به کامِ ما .

-

علت زندگی مارا بنویسید رقیه .

رقیه‌جانم ، عزیزدردونه ی اباعبدالله . مطمئنم از حال‌هامون خبر داری میدونی که کم آوردیم ، درد ما کربلای باباته ، درمونشم تو . اگه میشه یکم پیش باباییت نازکن گره ی کربلای ِماروهم باز کن . - السلام‌علیک‌یا‌رقیه‌خاتون .

-

من خرابم ، جای من صحن و سرایت نیست که من به نوکر های تو خیلی حسادت میکنم .

یَا کَهِفی حینَ تُعْیِینِی الْمَذَاهِبْ .

پناه ِمنی وقتی هر راهی خستم میکنه . - اباعبدالله .

-

به یاد حسین ، عشق و وفا در دل‌هاست ؛ که در کربلا ، درس آزادگی را به ما آموخت .

-

-