#معرفی_شهرستان_لنجان لنجان یکی از آبادترین و حاصل‌خیزترین شهرستان‌های استان اصفهان، در امتداد زاینده رود، با بیشه‌های پرسایه و باغ‌ها و کوچه باغ‌های خاطره‌انگیز همواره گردشگاهی قابل دسترس بوده است که تنها با پیمودن چند ده کیلومتر می‌توان درساحل زیبای زاینده‌رودش آرام گرفت. درکوچه باغ‌هایش رویاها را تجسّم بخشید و در سایه‌سار درختان انبوهش آسوده بود. در سال ۱۰۰۰ ه.ق، شاه عبّاس، اصفهان را به عنوان مرکز سیاسی ایران برگزید و پایتخت را از قزوین به اصفهان منتقل کرد. این زمان آغاز رونق و شکوفایی اصفهان بود و لنجان نیز از این رونق و شکوه بهره ی فراوانی برد، زیرا که این منطقه‌ی سرسبز و حاصل‌خیز با اصفهان فاصله‌ی چندانی نداشت و بسیار زود بیشه زارها، تفرّجگاه‌ها و شکارگاه‌های سرسبز آن مورد توجّه شاه قرار گرفت. شاه عبّاس در لنجان محل مخصوص برای شکار پرندگان ساخته بود و جانشینان او نیز هم چون سلف خویش توجّه ی ویژه ای بدین خطّه داشتند، چنان که سرنوشت آن با سرنوشت پایتخت گره خورده بود و در ایّام رونق اصفهان، لنجان نیز رو به ترقی می نهاد و در روزهای سخت و نکبت بار پایتخت، اصفهان هم به سراشیب انحطاط می افتاد ولنجان «معبری» شد که تاریخ چند صد ساله ی اصفهان در آن رفت و آمد می کرد. در دوره ی شاه سلطان حسین، لنجان نیز به تبع اصفهان روزگاری سخت را سپری کرد. در عهد افشاریان و زمانه ی زندیان، لنجان معبر آمد، شد دسته‌ها وطایفه‌هایی بود که یا به اصفهان می آمدند، یا از آن می‌گریختند. درعهد قاجار، لنجان یا در تملّک شاهزادگان قاجار قرار داشت یا تیولی بود که به وابستگان در ودربار «مسعود میرزا» بخشیده می شد.دوره ی پرآشوب انقلاب مشروطه و استبداد صغیر، لنجان گذرگاه خان و قشون خوانین بختیاری بود. امّا درعهد پهلوی «معبر» «لنجان»،اندکی قرار گرفت و مأمن صنایع بزرگ شد. در این دوره کارخانه‌های بزرگ ذوب آهن وصنایع دفاع و…درمنطقه‌ی لنجان احداث گردیده و گروه گروه مردم ازسراسر ایران بدین منطقه سرازیر شده و درکارخانه‌های متعدداین شهرستان به کار پرداختندواینک یکی از قطب های بزرگ صنعتی کشور است. جغرافیای طبیعی شهرستان لنجان با وسعت ۱۰۹۳ کیلومتر مربع در فاصله ی ۳۵ کیلومتری جنوب غربی اصفهان قرار گرفته است. ارتفاع نسبی آن از سطح دریا ۱۷۰۰ متر است و دارای آب و هوایی متغیر است که همواره تحت تأثیر ناحیه‌ی نیمه خشک مرکزی ونیمه مرطوب چهال محال بختیاری قرار می‌گیرد. ارتفاعات آن شامل کوه های گاوپیسه از رشته کوههای مرکزی درشمال این شهرستان قرار گرفته اند وکوه‌های بیدگان و کوهستان «رخ» در غرب آن می‌باشند. درگذشته برای مهار وکنترل سیلاب‌ها وطغیان آب رودخانه‌ها دیوارسنگی می‌ساختند که بعدها به طورتجربی به ساختن برج‌های نیم دایره در نقاط منحنی رودخانه مبادرت کردند واین سرمنشأ پدید آمدن و بیشه ها شد. از جمله ی این بیشه‌ها دراین شهرستان بیشه ی وینی در وینچه، بیشه ی باغبهادران، بیشه های ورنامخواست، بیشه کرچکان و بیشه‌ی های چم کلبی (که پس از احداث آبگیر چم آسمان بخشی از آن به زیر آب رفته است.) و بیشه های بسیار دیگری است که همگی از جاذبه های چشمگیر این منطقه اند. جغرافیای اقتصادی این شهرستان محلّ بزرگترین کارخانه های کشور است.تأسیسات عظیم ذوب آهن وکارخانجات وشرکت های اقماری آن و نیز کارخانجات صنایع دفاع درمحدوده ی شهرستان لنجان وتعداد زیادی ازصنایع وکارخانجات کوچک و بزرگ به این منطقه بافت صنعتی-کشاورزی بخشیده وسبب مهاجرت دائم یافصلی تعدادی ازساکنان دیگر مناطق خصوصاً چهارمحال و بختیاری به این ناحیه گردیده است. هم چنین تأسیسات مدرن آب مشروب اصفهان و شهرهای اطراف در محدوده ی این شهرستان قرار دارد. #کارخانه_ذوب_آهن_اصفهان_و_تأسیسات_آن #در_شهرچمگردان_واقع_است که در پی تأسیس این کارخانه بر رونق و آبادانی این شهر و منطقه افزوده شده است. لنجان ازلحاظ کشاورزی، مهم ترین تولید کننده ی برنج دراستان به شمار می آید. برنج این منطقه از نوع صدری امّا بسیار خوش بو وخوش طعم است.چنان چه عطر برنج لنجان را در هیچ نقطه ای از جهان نمی توان یافت.به همین خاطر در سطح استان هوا خواه بسیار دارد و کلیه ی تولیدات آن در همین استان مصرف شده و امکان صدور نمی یابد. سایر محصولات این منطقه گندم، چغندر قند، صیفی جات و اقسام میوه های سردرختی است.