eitaa logo
مسجد ۱۴ معصوم روستای صرم
202 دنبال‌کننده
7.1هزار عکس
4.8هزار ویدیو
97 فایل
مشاهده در ایتا
دانلود
✳ پیروزی حقیقی در روز تمرین است نه مسابقه! 📌 دانش‌آموزی را فرض کنیم که در امتحانات مردود می‌شود. یا ورزشکاری که در میدان ورزشی و مسابقه پیروز می‌شود. پیروزی ورزشکار و مردودی دانش‌آموز در روز مبارزه و امتحان می‌شود. اما دانش‌آموز در ایام درسی و در شبی بوده که خود را برای امتحان آماده نکرده و یا در ساعاتی که به درس‌ها گوش نداده و در روزی که نکرده و در نهایت، مردود شدنش در روز امتحان آشکار شده است. همچنین ورزشکار قهرمان، درواقع در روز تمرینش پیروز شده اما تمرین و پیروزی او بر مردم پوشیده بوده و روز مسابقه آشکار شده است. ⚠ و انسان نیز چنین است و در روز قیامت مشخص می‌شوند؛ نه اینکه در روز قیامت شوند. 👤 📚 از کتاب
✳ امروز برگردی، آسان‌تر است تا فردا 🔻 باید از همین حالا شروع کنیم. امروز آسان‌تر از فردا و فردا آسان‌تر از پس‌فرداست. هرقدر که در غرق شده باشی و در ادای خدا کوتاهی کرده باشی و هرقدر خیره‌سری کرده باشی، فورا بازگرد. امروز برگردی، آسان‌تر است تا فردا. نگو از شنبه شروع می‌کنم. این کار دانش‌آموز تنبل است. دانش‌آموز تنبل تکالیفش را تا آخرین روز تعطیلی انجام نمی‌دهد. از همین لحظه و همین امشب شروع کن. از فضای مسموم دور شو؛ فضایی که تو را به می‌کشد و از و بازمی‌دارد. سعی کن که باشی، باشی و هیچ کاری برایت سخت نباشد. همه چیز آسان می‌شود. در هر کاری هرچه زودتر شروع کنیم، کار برایمان آسان‌تر می‌شود. به‌خصوص این‌که نمی‌دانیم آیا می‌توانیم کنیم یا قبل از توبه می‌میریم. 👤 📚 از کتاب 📖 صفحات ۱۰۷ و ۱۰۸
✳ شرط رسیدن به تمام کمالات 🔻 وقتی که می‌گوییم: «لَنْ تَنَالُوا الْبِرَّ حَتَّىٰ تُنْفِقُوا مِمَّا تُحِبُّونَ ...» مقصود از «بِر»ّ، است؛ مادی یا معنوی، روحی یا جسمی، فکری یا عاطفی. انسان در راه کمال، هر کمالی که باشد، توفیق نمی‌یابد مگر آنکه از برخی چیزهایی که دوست دارد، بگذرد یا آن‌ها را ببخشد. ولی اگر بخواهد همه‌ی آن‌چه را دوست دارد نگاه دارد و و و و خویش را حفظ کند، در نهایت نمی‌تواند به برّ برسد. 🔸 کشاورز را مثال می‌زنیم. زمانی که می‌خواهد گندم فراوان را درو کند، باید از بخشی از آن چشم بپوشد. او از آن‌ها چون بذر استفاده می‌کند و آن‌ها را زیر زمین دفن می‌کند، به این امید که آن‌چه زیر زمین دفن شده، و از آن گذشته است، پس از مدتی به مقدار فراوانی گندم تبدیل شود. در این صورت کشاورز به برّ رسیده است؛ اما پس از آنکه بخش کمی از گندمی را که دوست داشت، کرد. 👤 📚 از کتاب 📖 ص ۱۰۴
✳ غیبت‌کردن زندگی اجتماعی را از هم می‌پاشد 🔻 فایده‌ی چیست؟ آیا اینکه در مجالس پشت سر یکدیگر غیبت کنیم، سودی برایمان دارد؟ وضعیت چنان شده که نیمی از وقت مجالس و شب‌نشینی‌هایمان به غیبت‌کردن پشت سر این و آن می‌گذرد. هیچ‌کس را هم از قلم نمی‌اندازیم! 🔸 وقتی غیبت مرا می‌کنی، آیا سود کرده‌ای؟ نه، بلکه بر عکس، مرا از دست می‌دهی زیرا من وقتی قوی هستم که در نظر تو عزیز باشم، اما وقتی با شمشیر و نیزه و تیر، سر و پایم را شکستی و مرا از بین بردی، دیگر با چه نیرویی به تو خدمت کنم؟ 🔹 اگر پشت سر تاجری غیبت کردی، او می‌شود و در نتیجه، کشورت ضعیف می‌شود. همین‌طور اگر پشت سر کارگری غیبت کردی، دیگر کسی به او اعتماد نخواهد کرد و کسی با او همکار نخواهد شد. و به‌تدریج از هم می‌پاشد و تعطیل می‌شود و اتحاد مردم از بین می‌رود. 🔸 ما هزاران و میلیون‌ها نفر هستیم که از یکدیگر جدا زندگی می‌کنیم و هیچ‌کس به دیگری اعتماد ندارد. این اسمش و نیست، این بلاتشبیه و با رعایت ادب، شبیه زندگی حیواناتی وحشی است که در صحرا زندگی می‌کنند و هیچ‌یک به دیگری ندارند. همه‌ی این مشکلات در نتیجه‌ی غیبت است. 👤 📚 از کتاب ؟ 📖 صفحات ۶۸ و ۶۹
✳ از کسانی نباشیم که گریه می‌کنند و حسین را می‌کشند! 🔻 من از خودم و شما سؤال می‌کنم: ما از روز چه بهره‌ای برده‌ایم؟ چه سودی به‌دست آورده‌ایم؟ چه استفاده‌ای در عرصه‌ی عمومی و چه استفاده‌ای در زمینه‌ی فردی برده‌ایم؟ اگر استفاده نبرده باشیم و تنها کرده باشیم، من به‌شما خبر می‌دهم که این کار سودی ندارد. گریه کردن کار خوب و درستی است ولی مقدمه است. 🔸 ما از کدام دسته هستیم؟ از کسانی که گریه می‌کنند و علیه السلام را می‌کشند؟ روشن است که امام حسین(ع) الآن نیست تا کسی او را بکشد، ولی چیزی گران‌بهاتر و مهم‌تر از خود امام حسین(ع) در دستان ماست؛ امت حسین، حسین. ‼ اگر ما گریه کنیم، ولی در عین حال برای تضعیف امام حسین(ع) تلاش کنیم؛ اگر گریه کنیم و در صف باشیم؛ اگر گریه کنیم، ولی بدهیم؛ اگر گریه کنیم، ولی به کمک کنیم و به و در جامعه‌ی خود دامن بزنیم؛ اگر گریه کنیم، ولی بیشتر شود، در این صورت ما گریه می‌کنیم، ولی در عین حال حسین را نیز می‌کشیم؛ زیرا تلاش می‌کنیم حسین را از بین ببریم که گران‌بهاتر از خود اوست. ان‌شاء‌الله که ما از این دسته نیستیم. 👤 📚 برگرفته از کتاب 📖 صفحات ۱۳۱ و ۱۳۲
✳ چه سنخیتی با امیر مؤمنان داریم؟ 🔻 ما چه سنخیتی با داریم؟ بعد از این همه فضایلی که در مدح حضرت گفتیم، جای این سوال باقی است که ما را چه به حضرت. همین که او را دوست داریم، کافی است؟ ، و پیروی را آسان‌تر می‌کند، ولی کافی نیست، بلکه به عکس، ما را بیشتر می‌کند، زیرا مسئولیت کسی که محبت در دل اوست، بیشتر از کسی است که امام را دوست ندارد و یا نمی‌شناسد. 🔹 کاری که ما می‌کنیم، این است که امام را باعظمت جلوه می‌دهیم، سپس او را مانند کالاهای لوکس و دکوری به نمایش می‌گذاریم و به وجودش افتخار می‌کنیم اما ما چه می‌کنیم؟ امیر مؤمنان (ع) از این راه می‌رود و ما از راه دیگر، آن‌گاه او را امام خود می‌خوانیم. این دروغ و افترایی بیش نیست. 🔸 ما و پیرو علی‌بن‌ابی‌طالبیم و مردم اعمال ما را به حساب او می‌گذارند. آیا او راضی است که به خود ظلم کنیم یا اینکه در کوتاهی کنیم؟ هرگز! او کسی است که تازیانه به دست می‌گرفت و داخل بازار می‌شد و فریاد می‌زد: «اول فقه، سپس تجارت.» سپس در میان بازار می‌گشت و اگر مظلومی را پیدا می‌کرد [حق او را از ظالم می‌گرفت.] او این‌گونه در میان مردم حکومت و داوری می‌کرد. 🔺 وقتی در با امام رابطه‌ای نداریم، پس در واقع هیچ ارتباطی میان ما و او نیست. 👤 📚 از کتاب 📖 صفحات ۴۸ تا ۵۰