eitaa logo
حکمرانی فرهنگی
9.1هزار دنبال‌کننده
1.2هزار عکس
299 ویدیو
434 فایل
📲اولین میکرورسانه حکمرانی وسیاست گذاری فرهنگی 📚زیر نظر اندیشکده حکمرانی فرهنگی ♻️معرفی اندیشکده: https://zil.ink/cultuarlgovernace 👤روابط عمومی: @admin_activism ✔️گروه حکمرانی فرهنگی: https://eitaa.com/joinchat/683213486Ce83398f890
مشاهده در ایتا
دانلود
🔻قصّۀ غم‌انگیز شورای‌عالی انقلاب فرهنگی (۳): «سازمان اداری» یا «قرارگاه جنگی»؟! 🖊 مهدی جمشیدی ۱. شورای‌عالی انقلاب فرهنگی، همچون «قوّۀ عاقلۀ فرهنگی» عمل نمی‌کند؛ یعنی تکیه‌گاه «تفکّر فرهنگی» نیست و کسی از این جهت، به شورا ارجاع نمی‌دهد و آن را معتبر و وزین نمی‌انگارد. اگر هم ارجاعی صورت می‌گیرد، از جنبۀ «قانونی» است نه از جنبۀ «معرفتی». پس سویۀ قانونی آن بر سویۀ معرفتی‌اش تقدّم یافته است. این شورا، همانند چشمۀ جوشان «مسأله‌پردازی فرهنگی» و «راه‌حل‌یابی فرهنگی» عمل نمی‌کند و رودخانۀ خروشان «اندیشه‌ورزی فرهنگی» نیست. باید «عقل فرهنگیِ انقلاب» باشد، امّا چون هم تولید نظری و زایش معرفتی ندارد و هم بی‌عمل یا کم‌عمل به کناری نشسته است، نه حکم «عقل» را دارد و نه حکم «دست و پا» را. گویا نیست و حیاتش، صوری و نمادین است. هستی‌اش، بی‌کارکرد شده است و از هویّت نخستین و رسالت اوّلیّه‌اش فاصله گرفته است. ۲. شورای‌عالی انقلاب فرهنگی، هدایت و راهبری فرهنگی را در «سندنویسی»، منحصر و خلاصه کرده است. ازاین‌رو، فاعلیّتش، نه‌تنها «رقیق» و «ناچیز» است، بلکه «تک‌بعدی» است. تصوّر کرده که مجموعۀ بایدها و نبایدهایی که می‌نویسد، همۀ آن مسئولیّت تاریخی‌ای است که بر عهده دارد و آن‌گاه باید به کناری بنشیند و جریان‌یافتن خودبه‌خود این سندها را نظاره کند. این شورا برای تحقّق سندها، فریاد نمی‌زند و گریبان چاک نمی‌دهد؛ چون پنداشته است که باید بگوید و بگذرد، نه این برای مقام «تحقّق» و «تعیّن» نیز مبارزه کند. اهل قیام و اقامه نیست؛ سندهایش «اقامه» نمی‌شوند و چون سندنویسان، «قیام‌گر» نیستند. به‌این‌ترتیب، به مجموعه‌ای از «آرمان‌های معلّق» و «تجویزهای سرگردان» تبدیل شده است. هنگامی که «تفکّر معرفتی» از «اصلاح اجتماعی»، و «علم ذهنی» از «عمل عینی» فاصله بگیرد، چنین مجموعه‌ای شکل خواهد گرفت که فقط «فضل» دارد نه «فایده». ۳. شورای‌عالی انقلاب فرهنگی، خود را موظّف به «توجیه» و «همراه‌سازی» کسانی که در روند تصمیم‌هایش نیستند نمی‌بیند و جامعه و نخبگان را «متقاعد» و «هم‌داستان» نمی‌سازد، بلکه انتظار دارد از طریق سندها و طرح‌های آمرانه، همسویی صورت بپذیرد. شورا، «بی‌زبان» و «بی‌توضیح» است و نمی‌کوشد برای تصمیم‌های خود، «استدلال‌پردازی» کند. همچون متفکّران، «برهان» نمی‌آفریند، بلکه همانند قاضیان، «حکم» می‌راند. ازاین‌رو، ماهیّت «حُکمی» دارد نه «حِکمی». یا همگان را هم‌نظر با خویش قلمداد کرده است و یا اعتنایی به نظرات مخالف نداشته و تصوّر کرده که چون بر مسند حاکمیّتی نشسته، بی‌نیاز از دلیل است و همین که بگوید باید بشود. هنوز درنیافته که «شدن‌های فرهنگی»، آمرانه و تحکّمی نیستند، بلکه جوششی و درون‌خیز هستند و باطن آدمی نیز با تبیین و توضیح و استدلال، تسلیم می‌شود. ۴. شورای‌عالی انقلاب فرهنگی، «حضور میدانی» ندارد و فرهنگ را در متن زندگیِ واقعی نمی‌بیند؛ چنان‌که به گزارش‌های آماری بسنده می‌کند و از مواجهات مستقیم و مشاهدات عینی، بی‌نصیب است. با پرسه‌زنی فرهنگی، بیگانه است و در میان مردم و هم‌سخن با توده‌ها نیست. با جلسات بسته و محافل خودمانی و فضاهای گل‌خانه‌ای خو گرفته و صحنۀ واقعیِ بازی فرهنگ را به حال خویش رها کرده است. هدایتش، «از راه دور» است و اتاق فرماندهی‌اش فرسنگ‌ها از خطّ مقدّم فاصله دارد. این قرارگاه، دستور هیچ عملیاتی را صادر نمی‌کند؛ چون همچنان احساس نکرده که جنگی درگرفته که بستر اصلی‌اش فرهنگ است. گمان می‌برد که شرایط عادی هستیم و صلح برقرار است. ازاین‌رو، «کنش عینی» و «فاعلیّتِ اجتماعی» ندارد و در چالش‌های کلانِ فرهنگی، خاموش و بی‌عمل است. شورا به ‌صورت جمعی، هیچ‌گونه «موضع‌گیریِ تفصیلی و تحلیلی» ندارد و نسبت به رویدادها، واکنشی از خود نشان نمی‌دهد. ۵. شورای‌عالی انقلاب فرهنگی، از «گروه‌های خودجوش فرهنگی»، غافل است و ارتباطی با «بدنۀ فعّال فرهنگی» ندارد؛ چراکه منطقۀ کنش خود را فقط سازمان‌های رسمی تصوّر کرده است. هویّتش مبتنی بر روایت «دیوان‌سالارانه» از فرهنگ است و تنها چشم به «سازمان‌های فرهنگی» دارد و عناصر دیگری را وارد در معادلات نمی‌کند. نیروها و گروه‌های غیررسمی، رنگ صحن شورا را ندیده‌اند و تحلیل‌ها و تجویزهای‌شان شنیده نشده است. هر چند کفایت فرهنگی‌شان، غیر قابل مقایسه با شورا است، امّا سهمی از قدرت ندارند و صدای‌شان شنیده نمی‌شود. البتّه این بخش محذوف و مغفول، توقع هدایت‌گری از شورا ندارد، چون به‌خوبی می‌داند که شورا چنین بضاعتی ندارد و در کار خویش نیز مانده است، امّا دست‌کم می‌شد از این ظرفیّت بیرون از قدرت بهره گرفت و شورا را به یک نهاد مردمی و مشارکتی تبدیل کرد و درهای آن را به روی عرصۀ عمومی گشود. 📢 ایتا | تلگرام | بله 🆔@cultural_governance
📌 💢 چند ماهی است که کشور با بحران هایی مواجه شده است که ریشه در فرسوده بودن ساختار های مختلف دارد از جمله ساختار های . ⭕️ حتی درباره ی مسئله حجاب و عفاف که تقریبا بهانه ی بود برای ظهور بحران های مختلف ، یکی از کم کار ترین ساختار ها ، ساختار های فرهنگی می باشد البته این کم کاری خلاصه نمی شود در مسئله حجاب و عفاف بلکه تمام امور را شامل است. ⭕️ به عنوان نمونه شورای عالی انقلاب فرهنگی در سنوات مختلف در حوزه عفاف و حجاب مصوباتی داشته و برای بخش‌های مختلف حاکمیتی وظایفی را تصویب نموده که لازم الرعایه و لازم الاجر بوده است. ⭕️ دستگاه‌های ۲۶ گانه تکالیف محوله خودشان را در اجرای سند تحول مصوب شورای عالی انقلاب فرهنگی به خوبی انجام نداده اند یا اینکه ساختار های فرهنگی همچون عقیدتی ها ، نهاد رهبری ها ، حوزه علمیه ها ، تبلیغات اسلامی ها ، ستاد اقامه نماز جمعه ها ووووو هزاران ارگان دیگر ، فرهنگ را بدون فهم به قتلگاه برده اند!! ⭕️ و اگر ورودی در فرهنگ داشته اند با رویکرد تقلیل گرایانه بوده است از این مقدمات پیش گفته مشخص می شود که بازبینی و بازسازی در دیدگاه ها ، ساختار ها و نهاد های فرهنگی امری ضروری است! ⭕️ فرهنگ باید به عنوان یک علم مجزا در حوزه مورد بحث قرار بگیرد و برنامه ها و نمودها بر اساس این علم و نظریه های آن سنجیده و مهندسی شوند ، امروز ساختار های فرهنگی کشور مثل سایر ساختار ها در گیر بی برنامگی و حتی بی سوادی می باشد! ⭕️ ایران عزیز اگر نتواند خود را بازسازی و بازبینی کند ، توسط فرهنگ های هژمونی طلب دیگر به انزوا و حتی انحطاط کشانده خواهد شد. ________________________________ ⚠️ البته مدیریت فرهنگ از عالی به دانی نگاه واقع بینانه ی نیست لذا باید در نگاه خودمان نسبت به امر فرهنگی بازبینی اساسی نماییم . 📢 ایتا | تلگرام | بله 🆔@cultural_governance
"به بهانه مطالبه اخیر رهبر معظم انقلاب در عرصه فرهنگ" شناخت دقیق نقاط ضعف؛ پیش نیاز درمان به گزارش "فکرت"، یکی از مطالبات جدی رهبر معظم انقلاب در دیدار چندی پیش اعضای شورای عالی انقلاب فرهنگی با ایشان، تأکید بر لزوم شناخت دقیق ضعف‌های فرهنگی بود. به نظر می‌رسد که ما تا زمانی اشرافیت خوبی نسبت به این قضیه پیدا نکنیم، نخواهیم توانست تحول مطلوب در عرصه فرهنگی را رقم بزنیم؛ تحولی که اگر محقق شود، بی‌گمان آثار و پیامدهای مبارک آن دامن گیر اقتصادمان نیز خواهد شد و ایضاً زمینه ساز تحولی ارزشمند در عرصه‌های سیاسی و اجتماعی و ... هم می‌شود. یکی از عمده‌ترین ضعف‎های فرهنگی کشور از نگاه سکاندار انقلاب، ضعف در ساختارهای فرهنگی است. به همین خاطر ایشان برای چندین بار در همین دیدار، خواستار اهتمام نهادها و دستگاه‌های فرهنگی نظام از جمله شورای عالی انقلاب فرهنگی مبنی بر بازسازی انقلابی ساختار فرهنگی کشور شدند. این بازسازی و اصلاح البته به صرف شعار و برگزاری جلسات سخنرانی و همایش‌های متداول میسر نمی‌شود هر چند که پیش نیازش همین هم اندیشی‌ها و چاره جویی‌هاست اما بیش از هر چیز، محتاج دغدغه‌مندی، همت و اراده مضاعف و عزم جدی برای اجرای صحیح برنامه‌های تحولی است. بی شک یکی از نقاط ضعف عمده ما در عرصه فرهنگی، ناظر به عدم استفاده مطلوب و حداکثری از ظرفیت تشکل‌های مردمی در این وادی است، کما این که مقام معظم رهبری نیز از شورای عالی انقلاب فرهنگی خواستند "با هدایت صحیح هزاران تشکل مردمی که در کارهای فرهنگی متنوع و گسترده‌ای فعالیت دارند، زمینه‌ساز شکل‌گیری حرکت عمومی در مقوله‌های مهمی همچون گسترش فرهنگ قناعت و عدم اسراف شود." بهره گیری از این توانمندی و به فعلیت درآوردن آن، مستلزم نقشه راهی به منظور هدایتگری صحیح است و گرنه بدون برنامه و نقشه راه نخواهیم توانست به اهداف مدنظر در ساحت فرهنگ نائل شویم. آن چه حائز اهمیت است این که بدانیم شناخت دقیق نقاط ضعف، پیش نیاز درمان و چاره جویی برای حل معضلات فرهنگی است و تأکید رهبر عزیزمان بر این مسأله ، مؤید اهمیت فوق العاده این بحث کلیدی است. 🖋سید محمدمهدی موسوی، از اعضای هیئت تحریریه فکرت 📢 ایتا | تلگرام | بله 🆔@cultural_governance
🔻عضو هیئت علمی پژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی در گفت‌وگو باحوزه: حجت‌الاسلام‌والمسلمین لیالی: با توجه به جایگاه بسیار مهم شورای عالی انقلاب فرهنگی در حال حاضر به شدت نیازمند نقد منصفانه و جدّی عملکرد این شورا هستیم. 📎 مشروح گفت‌وگو 📢 ایتا | تلگرام | بله 🆔@cultural_governance
🔖گزارش عملکرد حجت الاسلام خسروپناه در موسسه پژوهشی حکمت و فلسفه ایران 📢 ایتا | تلگرام | بله 🆔@cultural_governance
✅ مفهوم شناسی «تحول انقلابی» ساختار فرهنگی در گفت‌وگو با حجت الاسلام علیرضا پیروزمند 💢 منتهی در گام دوم که درباره بازسازی فرهنگی انقلاب اسلامی صحبت می‌کنیم، یکی از نقاطی که باید روی آن دست بگذاریم، این موضوع است که نحوه ارتقای مشارکت مردم در فعالیت‌های فرهنگی چگونه است؛ حتی در عرصه تربیت این سهل رخ داده است که مردم تصورشان آن شد که تربیت کودکان آنها برعهده مهدکودک، مدرسه و رسانه است؛لذا سهم خانواده‌ها در مسئولیت‌ تربیت کاهش یافت و به همان میزان آسیب‌پذیر شدیم. 💢 یکی از عواملی که باعث شده، شورا عالی انقلاب فرهنگی نفوذ کافی نداشته باشد، غیر از عوامل داخلی خودش این است که در ساختار فرهنگی کشور، دستگاه‌ها به صورت قانونی موظف به پاسخگویی به این شورای نیستند، بلکه موظف به پاسخگویی به دفتر مقام معظم رهبری یا رئیس‌جمهور هستند. 📝 متن کامل: http://ihkn.ir/?p=31377 🆔 @cultural_governance
🔻انتظارات رهبر معظم انقلاب اسلامی از شورای عالی انقلاب فرهنگی و نمونه راه کارهای پیشنهادی ✍منتشر شده توسط کانال حجت الاسلام خسروپناه 🆔 @cultural_governance
🔻منشور ستاد فرهنگی اجتماعی دبیرخانه شورای عالی انقلاب فرهنگ 🆔 @cultural_governance
✍️ امروز توفیق داشتم در جلسه هم اندیشی برخی حوزویان با دبیر جدید شورای عالی انقلاب فرهنگی جناب حجت الاسلام و المسلمین خسروپناه حضور داشته باشم. 🔹این جلسه که امشب، شنبه بیست و دوم بهمن ماه به مدت سه ساعت در محل شورای حوزوی شورای عالی انقلاب فرهنگی برگزار شد، دبیر شورا انتقادات و پیشنهادهای اندیشمندان را شنیدند. 🔸برخی از اعزه حاضر در جلسه؛ حجج اسلام و آقایان: پارسانیا، روستاآزاد، دشتی، فراتی، الویری، وافی، رنجبر، اکبری، مهدوی، هاشمیان، ظریفیان، شمس. (از القاب و سمت ها فاکتور گرفتم. تعداد اندکی هم احتمالا ذکر نشدند). 🔵اهم مطالب مطروحه: ◀️فقه باید مزیت رقابتی خود را نشان دهد تا نهادها مانند شورای عالی انقلاب فرهنگی بتوانند آن ها را بکار گیرند. ◀️طرح هایی توسط برخی نهادها مانند مبنا انجام شده که میتواند مورد استفاده قرار گیرد مانند طرح وزارت خانواده. ◀️فقر فرهنگی در بسیاری از مناطق کشور دیده می شود. امکانات فرهنگی مانند مدارس نیز عادلانه توزیع نشده. ◀️باید شفافیت در سیاست ها و بودجه های فرهنگی مانند بودجه حوزه ایجاد شود. ◀️شورا اساسا بودجه ندارد و بودجه ها در اختیار نهادهاست لذا آنها لزوما تبعیت ندارند از شورا. ◀️باید شورا وضعیت شناسی فرهنگی دقیق داشته باشد.تغافل نکند.همچنین سلایق مختلف دخیل در شورا شوند. ◀️رابطه سیاست و فرهنگ نادیده گرفته شده است.شورا بشدت سیاسی شده و با قدرت سیاسی میخواهد فرهنگ را مدیریت کند. ◀️فرهنگ اساسا اکنون برای مردم دغدغه نیست.باید دغدغه سازی شود تا بتوان کار فرهنگی کرد. ◀️دبیرخانه، هماهنگی های داخلی شورا را تقویت کند. وظیفه اصلی شورا نیز هدایت فرهنگی باید باشد. ◀️ایراداتی به شورای معین و نحوه تصویب مصوبات و کیفیت آن ها وارد است که باید بررسی شود. ◀️حوزه اگر بخواهد به شورا کمک کند باید پژوهشگاه هایش را به اندیشکده ها برای حل مسأله تبدیل کند. ◀️شورا ابتدا برای حل مسائل دانشگاه تأسیس شد اما اکنون باید برود به سمت حل مسایل آموزش و پرورش و نسل دانش آموز. ◀️مشکلات بروکراتیک اجرایی مصوبات شورا باید حل و فصل شود. (نکته: فرمایشات خوب بسیاری بیان شد اما من فقط به بعضی از آن ها اشاره کردم. و این، فقط اشاره بود نه بیان کامل) ✅نکاتی که به ذهن حقیر رسید و عرض کردم؛ 🔹دبیرخانه باید برای اصلاح ادراک عمومی و نخبگانی نسبت به شورا از طریق رسانه و هم اندیشی اقدام کند. 🔹بحث پیوست فرهنگی برای برنامه های غیر فرهنگی روی زمین مانده است. 🔹نوع سیاستگذاری از عمودی باید بعضا به سیاستگذاری افقی تغییر کند. 🔹اسناد باید عملیاتی تر، قابل سنجش و واقعی تر تهیه شوند. ✅اما مهم ترین دستاورد این جلسات، ارتقای نفس فرهنگ گفتگو و شنیدن است. بنظر می رسد شنیدن انتقادات از طرف مسئولین، حتی اگر پیگیری نشود می تواند برای منتقدین همدلی ایجاد کند. 📢 ایتا | تلگرام | بله 🆔@cultural_governance
🔸ظرفیت‌سنجی نظام حقوق اساسی ایران جهت اجرای سند ملی حقوق کودک و نوجوان مصوب شورای عالی انقلاب فرهنگی 🌐http://www.jwss.ir/article_150780.html 🔸سازِکار مطلوب نظارت شرعی فقهای شورای نگهبان بر مصوبات شورای عالی انقلاب فرهنگی 🌐http://mag.shora-rc.ir/article_207.html 📢 ایتا | تلگرام | بله 🆔@cultural_governance
🔰 حجت الاسلام نامخواه: اشرافیت فرهنگی کجا شکل می‌گیرد؟ در دوره پیشین شورای فرهنگی عمومی، شورای عالی انقلاب فرهنگی، موظف شد تا برآیند نگاه‌های جبهه فرهنگی انقلابی را دریافت کند؛ اما شورای فرهنگی عمومی هیچ تفاوتی با دوره‌های پیشین نکرد. شورای عالی انقلاب فرهنگی به نسبت قبل و شوراهای فرهنگی، چه در سطح سیاستی و چه در سطح نهادها، در حال تنزل جایگاه هستند و داده‌های پیمایش‌های ملی درباره سنجش نگرش ایرانیان، به‌‏راحتی این مسئله را نشان می‌دهد که چقدر نقش ساختارهای رسمی، سیاست‌ها، تصمیم‌ها و برنامه‌های رسمی، در فرهنگ عمومی، سال‌به‌سال کم می‌شود و اگر این ساختار، تن به بازسازی ندهد، بی‌تردید مجبور به انحلال خواهد شد. راه‌حل مسئله فرهنگ، سندنویسی نیست؛اما اگر راه‌حل سند است،با توجه به این همه آموزه دینی که وجود دارد،سندی برای مقابله با فرهنگ سرمایه‌‌‏داری و نحوه‏ مقابله با شکل‌‏‌گیری سرمایه‌‌‏داری نوشته شود تا هیئت، مسجد صداوسیما و… بدانند چگونه تریبون خود را به سرمایه‌‏‌داری نفروشند. به نظر می‌رسد راه‌حل مسئله، بسیار ساده است. 🔸 برای خواندن مشروح این خبر کلیک کنید 🆔@cultural_governance
🗳نظام هشتک پرونده های ویژه با موضوع مسائل عرصه کلان فرهنگ 🔸پرداخت به موضوع حکمرانی فرهنگی با هشتگ: 🔸پرداخت به موضوع بودجه فرهنگی کشور با هشتگ: 🔸پرداخت به موضوع مردم درامر حاکمیت با هشتگ: 🔸پرداخت به موضوع سیاست گذاری فرهنگی در کشورهای خارجی با هشتگ: 🔸پرداخت به موضوع بررسی عملکرد دستگاه فرهنگی با هشتگ: 🔸پرداخت به موضوع داده ها و پیمایش های فرهنگی با هشتگ: 🔸پرداخت به موضوع شورای عالی انقلاب فرهنگی با هشتگ: 🔸پرداخت به موضوع حکمرانی در فضای مجازی با هشتگ: ⭕️پرداخت به مسائل فرهنگی 🔹پرداخت به موضوع مدیریت مسایل فرهنگی با هشتگ: 🔹پرداخت به موضوع دانش مساله شناسی با هشتگ: 🔹پرداخت به موضوع خلاقیت و نوآوری فرهنگی با هشتگ: 🔹پرداخت به موضوع تجربه نگاری فرهنگی با هشتگ: 🔹پرداخت به موضوع اثرسنجی فرهنگی با هشتگ: 🆔@cultural_governance