عارفی معروف به نانوایی رفت و چون لباس درستی نپوشیده بود نانوا به او نان نداد و عابد رفت... مردی که آنجا بود عابد را شناخت. به نانوا گفت این مرد را می شناسی...؟ گفت: نه... مردگفت: فلان عابد بود. نانوا گفت: من از مریدان اویم . دوید دنبالش و گفت می خواهم شاگرد شما باشم. عابد قبول نکرد... نانوا گفت اگر قبول کنی من امشب تمام آبادی را طعام می دهم . عابد قبول کرد . وقتی همه شام خوردند. نانوا گفت: سرورم دوزخ یعنی چه؟ عابد پاسخ داد : #دوزخ یعنی اینکه تو برای #رضای_خدا یک نان به بنده ی خدا ندادی ولی برای رضایت دل بنده ی خدا یک آبادی را نان دادی...! #حرف_حساب