#منادای_نکره_مقصوده هم از #معارف است. ابن مالک درشرح کافیة گفته: هفتمین ازمعارف منادی نکره مقصوده است:یارجلُ. ودر شرح تسهیل گفته: تعریف منادی نکره مقصوده به إشاره بسوی آن است؛ وگفته: این حرف تصریح سیبویه است. میرزا ابوطالب: عبارت ابن مالک دو احتمال دارد: 1-منادای نکره مقصوده جزء قسم سوم از معارف است(اسم إشارة). 2-منظور ابن مالک بیان کیفیت تعریف منادای نکره مقصوده است(علت تعریف آن مواجهه و حضورحسّی یاعقلی است). نتیجه: طبق احتمال اول منادای نکره مقصوده قسم مستقلی از معارف نیست. ولی بنابر احتمال دوم،منادای نکره مقصوده،قسم مستقلی از معارف است(قسم هفتم). https://eitaa.com/joinchat/2412642376C439d1ec02d

#إضافه#معنویه #اضافه_به_معرفه #فایده_اضافه_معنوی سؤال: آیا مضاف به معرفه، معرفه است؟ در مثال «غلامُ زیدٍ» اگر زید دارای 10 غلام باشد، این اضافه مفید #تخصیص است یا #تعریف؟ پاسخ: برای دریافت پاسخ باید به مقدمه ذیل توجه نمایید: #معارف دو گونه است: 1- #معرفه_لفظی_و_معنوی، یعنی: اسمائی که از نظر معنایی بر فرد جزئی و معیّنی دلالت می کنند و از نظر لفظی نیز احکام اسم معرفه بر آنها مترتب است. مانند: ضمایر و اسماء إشاره و اسم موصول و علم شخص 2- #معرفه_لفظی_و_نکره_معنایی، یعنی: اسمائی که از نظر لفظی معرفه شمرده شده و لذا برای مبتدا شدن نیازمند مسوّغ نیستند و صفت آنها هم معرفه می آید، ولی از نظر معنایی با اسم نکره فرقی ندارند و همانند اسم جنس می باشند، مثال این قسم عبارتست از: علم جنس و معرفه به أل جنس ابن مالک درباره علم جنس می گوید: وَ وَضَعُوا لِبَغضِ الأجناسِ عَلَم ** کَعَلَمِ الأشخَاصِ لَفظاً وَ هوَ عَمّ اکنون درباره مضاف به معرفه، در صورتی که دارای افراد متعدد باشد، همانند «غلام زید» در جایی که 10 زید، غلام دارد، باعث تعریف لفظی خواهد بود ولی از نظر معنایی، غلام نکره مخصصه است نه معرفه. شیخ بهایی رحمه الله در تعریف معرفه می فرماید: الإسم إن وضع لشیء بعینه معرفة #تعریف_و_تخصیص در #اضافه_معنویه https://eitaa.com/joinchat/2412642376C439d1ec02d