بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ
«#قهرمان_راه_آزادی»
روز شنبه، ١۴٠٢/٠۶/١٢
✍️ امروز در تقویم شمسی با نام #روز_ملی_مبازره_با_استعمار_انگلیس ثبت شده است، روزی که یادآور رشادتها و دلیریهای مردم ایران و دلیران تنگستان و شهید قهرمان راه آزادی «#رئیسعلی_دلواری» است که در حفظ کیان و آب و خاک ایران اسلامی از همه چیز حتی جان شیرین خود گذشتند، ولی متأسفانه امروزه خیلی از ماها، با رشادتهای این دلیرمرد تنگستانی آشنا نیستیم و حتی نمیدانیم که چرا روز شهادت این بزرگمرد به عنوان روز مبارزه با استعمار نامگذاری شده است!
در تاریخ یکشنبه ۸ اگوست ۱۹۱۵ نیروهای انگلیسی بدون مقدمه و اخطار قبلی و اعلام جنگ به دولت ایران، در بوشهر پیاده شدند. آنان که قبلاً نیز بارها به کشور ایران تاخته بودند و جزایر خلیج فارس را متصرف شده بودند، اینبار شهر استراتژیک بوشهر را که علاوه بر موقعیت ژئوپولتیک (جغرافیای سیاسی)، مرکز عمده مبادلات تجاری و صادرات و واردات با شبه جزیره هند و شیخ نشینهای حوزه خلیج فارس و کشورهای اروپائی بهویژه انگلستان و آلمان بود، به اشغال خود درآوردند؛
این اقدام، مرزنشینان غیور تنگستانی که در گذشتۀ نه چندان دور تا یکی دو سال قبل از جنگ جهانی اوّل سابقۀ برخورد و مقابله با نیروهای تجاوزگر را داشتند، به عکس العمل واداشت، و رئیس علی دلواری (۱۲۶۱-۱۲۹۴ خورشیدی/ ۱۸۸۲-۱۹۱۵ میلادی) در نوک پیکان حمله به اشغالگران قرار گرفت؛
رئیسعلی دلواری که با همراهی دیگر مشروطهخواهان در سال ۱۲۸۷ هجری شمسی، بوشهر را از حاکمیت استبداد قاجاریه خارج کرده و حدود ۹ ماه این شهر را در کنترل داشت به مبارزه با لشکر پنج هزارنفری انگلیسها رفت و آنها را شکست داد؛ اما بالاخره با حیله و مکر پیر استعمار، در شب ۱۲ شهریور ۱۲۹۴ هنگامیکه قصد شبیخون به عمارت سفید سبزآباد و متجاوزان انگلیسی را داشت، (در محلی به نام تنگک صفر) از پشت مورد اصابت گلوله یکی از همراهان خودفروخته و خائنش به نام غلامحسین تنگکی قرار گرفت و در سن ۳۴ سالگی به فیض عظیم شهادت نائل شد، اما نهضتی که او درجنوب ایران به راه انداخت تا سالها مایه وحشت انگلیسیها و همهی متجاوزان خارجی بود؛ لذا روز ۱۲ شهریور بهعنوان سالروز شهادت رئیسعلی دلواری (ره) از سال ١٣۸۹ شمسی طبق مصوبه شورای عالی انقلاب فرهنگی، به نام «روز مبارزه با استعمار انگلیس» نامگذاری شد؛
✍️ و کلام امروز را با بخشی از سخنان ارزشمند رهبر فرزانه انقلاب در تاریخ پنجم تیر ماه ۱۳۸۹ در دیدار مردم قهرمان بوشهر، به پایان میبریم، که فرمودند: «... نام سردار مؤمن و شجاعی مثل شهید «رئیسعلی دلواری» از نامهایی است که همیشه دلهای مؤمن را که آشنائی به وضع او و مبارزات او داشتهاند، در سراسر این کشور به خود جذب کرده است؛ و خدا را شاکریم که بعد از پیروزی انقلاب، این نامی که سعی میشد پنهان بماند و این چهره، ناشناخته بماند، بر سر زبانها افتاد؛ او را شناختند، شخصیت او را ستودند، مظلومیت و شهادت مظلومانهی او را همه دانستند و فهمیدند؛ البته امروز با آن دوران خیلی فرق کرده است؛ آن روز عدهی معدودی همراه با یک جوان شجاع (مثل رئیسعلی دلواری) ناچار بودند در مقابل قدرت استعماری و استکباری انگلیس، مظلومانه مقاومت کنند؛ اما امروز رئیسعلیهای دلواری کم نیستند، تنها هم نیستند؛ این جوانهای عزیز ما، این فداکاران ما، این بسیجیان عرصهی نبرد نظامی و نبرد فرهنگی و نبرد سیاسی، امروز در سراسر کشور گسترده هستند؛ و بوشهر یقیناً یکی از این مراکزی است که چنین انسانهایی را میپروراند و رشد میدهد؛ بنده... از نزدیک، بروز و ظهور آن روحیهی ایمانىِ عمیق را در مردم شاهد بودم و دیدهام؛ امروز هم شما دارید این روحیه را نشان میدهید؛ و همه بدانند، و شما جوانان عزیز بدانید؛ روزگار عوض شده است! آن روزی که قدرتها میتوانستند آزادانه ملتهای این منطقه را تهدید کنند، تحقیر کنند و هر وقت ارادهشان تعلق گرفت، بیایند نیرو پیاده کنند و فشار بیاورند، سپری شده است!
امروز ملت ایران به عنوان یک «ملت مقتدر» در دنیا شناخته شده است؛ مسئله، مسئلهی پول نیست، سلاح نیست، ابزارهای تبلیغات نیست که دشمنان ما هزار برابر ما این چیزها را دارند؛ مسئله، مسئلهی ایمان است، عزم راسخ است، بصیرت است، آگاهی یک ملت به شأن خود، به جایگاه خود و به حق خود است... آینده مال شماست؛ متعلق به شماست؛ اقتدار حقیقی، حق ملت ایران است و متعلق به ملت ایران است؛ هیچ کس هم نمیتواند این ملت را از این راهی که در پیش گرفته است، منصرف کند...»