🔸گفتاری از آیت‌الحق مرحوم #جعفری‌تهرانی رضوان‌الله تعالی‌‌علیه یادم می‌آید یک شب تشرف پیدا کردیم خدمت مرحوم علامه طباطبایی رضوان‌الله تعالی علیه؛ پس از تشریف‌فرمایی ایشان، مجلس مدتی به سکوت گذشت؛ بعد ایشان رو کردند به رفقا فرمودند می‌خواهید امشب مجلس را به سکوت بگذرانید؟ رفقا چیزی نگفتند. بعد ایشان فرمودند آنچه که امشب به یاد من است می‌خواهم تذکر بدهم، راجع به «ذکر»، «یاد خدا». ایشان فرمودند: «ذکر و یاد خدا تنها چیزی است که انسان را به کمال می‌رساند.» ذکر و یاد خدا ... یعنی «ذکر قلبی»؛ فرمودند این ذکرهای لفظی هم که هست «لا إله إلا ألله»، «یا رئوف»، «یا رحیم»، این‌ها همه برای تقویت یاد خدا و ذکر قلبی است. و هم‌چنین فرمودند که ذکر و یاد خدا مراتبی دارد، و این همان «مراقبه» است؛ و آخرین مرتبه‌اش این است که «لا یبقی إلا ألله»، غیر از خدا باقی نمی‌ماند. به «بابا فرج»(بابافَرَج‌ِ تَبْریزی‌، 568ق‌/1173م‌)، نسبت می‌دهند که از او پرسیدند عالم قدیم است یا حادث؟، جواب داد من از وقتی دید‌ه‌ام باز شده،‌ عالمی نمی‌بینم،‌ تا برای شما شرح بدم، قدیمه یا حادث! که فرج تا که دیده بگشادست / نظرش بر جهان نیفتاده است به جایی می‌رسد که دیگه می‌شود ملکوتی و دیگه به غیر خدا چیزی نمی‌بیند: «ما رَأَيْتُ شَيْئاً اِلاّ وَ رَأَيْتُ اللهَ قَبْلَهُ وَ بَعْدَهُ وَ مَعَهُ»( چیزی را ندیدم جز آنکه پیش از آن، و با آن، و پس از آن خدا را دیدم./ امیرالمؤمنین-ع-، علم الیقین 1: 49) بعد به این آیه تمسک کردند: «فَاذْكُرُونِي أَذْكُرْكُمْ وَاشْكُرُوا لِي وَلَا تَكْفُرُونِ»(0بقره-152) فرمایش‌شون این بود که دیگه انسان چی می‌خواد؛ کسی را که به مرتبه‌ای رسیده که خدا او را یاد می‌کند. فرمودند این بالاترین کمال است، «أذکرکم» خدا ایشان را یاد کند. البته «فَاذْكُرُونِي»؛ اخلاص و خلوص باشه ... بالأخره یاد ملکوتی است دیگه، حقیقت ذکر برای انسان مکشوف شود، خدا هم او را یاد می‌کند؛ فرمودند دیگه چی می‌خواد، انسان برسد به مرتبه‌ای که خدا او را یاد کند. «فَاذْكُرُونِي أَذْكُرْكُمْ» مرا یاد کنید، خلوص و اخلاص داشته باشید، یاد حقیقی باشه، حقیقتِ یاد باشه، توجه به فطرت بشود؛ من هم شما را یاد می‌کنم. فرمودند این بالاترین کمال است که خدا انسان را یاد کند. #داستانهای_آموزنده •✾📚 @Dastan 📚✾•