#تمناي_وجودم #قسمت_نودوهفتم طناب دور پام که باز شد با خوشحالی گفتم : بازش کردم -سرش رو به طرفم برگردوند -رو تو اونطرف کن -ای بابا ... رفتم طرف مانتوم و سریع پوشیدم ،بعد هم رفتم پشت ستون با چنگ و دندون طناب دور دست امیر رو باز کردم .دستهاش رو جلو برد و مچ دستش رو مالیدو بلند شد گفتم : حالا چه جوری از در بریم بیرون . -در رو قفل نکرد -از کجا میدونی -چون که وقتی در بسته شد صدای چرخیدن کلید توش نیومد ... بعد هم آهسته رفت کنار در .بعد آهسته به من اشاره کرد .رفتم کنارش گفت : برو پشت در . دستش رو گرفتم و گفتم من میترسم . -ترس نداره که ... دستم رو فشرد و گفت : آفرین دختر خوب آب دهنم رو قورت دادم و رفتم پشت در .آهسته دستگیره در رو چرخند .قلبم داشت توی دهنم میومد .در رو آهسته باز کرد .کمی مکث کرد و با احتیاط رفت بیرون . از پشت در اومدم کنار .سریع به طرفم برگشت و گفت : کسی نیست .فقط خیلی آهسته از پله ها میریم پایین ...خب سرم رو تکون دادم . -پشتم بیا -یه دقیقه صبر کن به طرف روسریم رفتم و برداشتمش .بعد هم پشت امیر حرکت کردم .صدای تلویزیون از طبقه پایین میومد .امیر انگشتش رو روی بینی اش گذاشت و اشاره کرد آهسته پایین برم. جلوتر حرکت کرد.با هر پله که پایین میومدم یه صلوات میگفتم .وقتی به پایین پله ها رسیدیم .دستم رو ول کرد .اشاره کرد که از کنار دیوار به طرف دری که به نظر در اصلی بود برم.روبرومون یه سالن بزرگ بود که با وسایل قدیمی تزیین شده بود .یه چیزی مثل ویلای قدیمی .صدای تلوزیونی که روبرومون بود خیلی بلند بود اما کسی توی سالن نبود . با علامتی که امیر داد به سمت در رفتم .امیر هم پشت سرم میومد ..هر لحظه بر میگشتم و به پشتم نگاه میکردم .وقتی میدیدم امیر کنارم هستش نیروی تازه و اعتماد به نفس میگرفتم . وقتی در رو باز کردم و خارج شدیم باورم نمیشد .وقتی امیر هم از در خارج شد به خوشحالی به طرفش چرخیدم خیلی آهسته گفت : بهتره تا سر و کله کسی پیدا نشده بریم . . به اتومبیلی که مثل اتومبیل خودش بود اشاره کردو گفت : اون ماشین منه . رانندگی بلدی . -بلدم .اما مگه سویچ داری. همونطور که به طرف ماشین میرفتیم گفت : یک ماه پیش سویچم رو گم کردم . از اون به بعد اون یکی سویچش رو دادم زیر ماشین جاسازی کنن. -حالا دیدی جنابعالی سر به هوایی . به طرفم برگشت و با لبخند گفت : اون هم تقصیر تو بود -من ؟! خودت حواست نبوده چرا تقصیر من میزاری. -چون این چند وقته همه حواسم به تو بوده خانومی . دلم هری ریخت پایین .گفت : حالا نمیخواد بری تو خیال ...الان وقتش نیست . باز هم شد همون امیر همیشگی .دستم رو از دستش بیرون کشیدم و گفتم : خودم بلدم بیام . دوباره دستم و گرفت و گفت : الان هم وقت قهر کردن نیست ...بعدا میتونی ناز کنی بعد هم من رو به دنبال خودش کشید .وقتی به ماشین رسیدیم روی زمین نشست و دستش رو زیر ماشین برد .بعد از کمی تقلا دستش رو بیرون آورد سویچ رو نشونم داد.با خوشحالی دستم رو بهم کوبیدم که دستش رو روی بینی اش گذاشت .هراسون به ساختمون نگاه کردم . امیر گفت : من میرم در رو باز کنم تو هم بشین پشت فرمون . در رو باز کرد و گفت : بشین به راه شنی که به در باغ ختم میشد نگاه کردم و گفتم : من تنها میترسم . -تنها نیستی . ادامه دارد... @Dastanvpand •••✾~🍃🌸🍃~✾•••