🖤 #ریل | حس کرد پا به پاش جهان گریه می‌کند دارد غروب فرشچیان گریه می‌کند 📹 در ایام ماه محرم، گلچینی از شعرخوانی عاشورایی شاعران آئینی در حسینیه امام خمینی(ره) در حضور رهبر انقلاب منتشر خواهد شد. 🏴 #بعثت_خون 💻 Farsi.Khamenei.ir

╭┅┈┈┈ >>𑁍<<┈┈╼┅╮ @hamehgimedia ╰┅╾┈┈ >>𑁍<<┈┈┈┅╯

💠 هنگامی که شاه اسماعیل صفوی به کربلا مشرف شد نخست به زیارت سالار شهیدان رفت و آنگاه حضرت ابوالفضل علیه السلام و دیگر شهدای کربلا علیهم السلام را زیارت نمود. اما به زیارت حر، آن آزاده روزگار که قبرش با قبر سالارش فاصله دارد، نرفت. پرسیدند: « چرا؟» استدلال کرد که اگر توبه او پذیرفته شده بود از سالارش حسین علیه السلام دور نمی ماند. توضیح دادند که: « شاها ! از آنجایی که او در سپاه یزید فرمانده لشکر بود و آشنایانی داشت پس از شهادت در راه حق و در یاری حسین علیه السلام بستگانش بدن او را با تلاش و با اصرار بسیار از میدان جنگ خارج ساختند ودر اینجا به خاک سپردند.» شاه گفت: « من می روم با این شرط که دستور دهم قبر او را بشکافند و درون قبر را بنگرم اگر شهید باشد نپوسیده است و برای او مقبره می سازم. در غیر این صورت دستور تخریب قبرش را صادر خواهم کرد. » پس از این تصمیم به همراه گروهی از علما، سران ارتش و ارکان دولت خویش، کنار قبر حر آمدند و دستور نبش قبر را صادر کرد. هنگامی که قبر گشوده شد شگفت زده شدند چرا که دیدند پیکر به خون آغشته آن آزاده قهرمان پس از گذشت بیش از یک هزار سال صحیح و سالم است. زخمهای بی شمار گویی تازه وارد آمده و دستمالی نیز که سالارش حسین علیه السلام بر فرق او بسته و مدال بزرگی است بر پیشانی دارد. شاه اسماعیل گفت: « این دستمال از امام حسین علیه السلام است و برای ما مایه برکت و پیروزی بر دشمنان و مایه شفای بیماران. به همین جهت با دست خویش آن را باز کرد و دستمال دیگری بست اما به مجرد باز کردن آن دستمال، خون جاری شد و هرگونه کوشش برای متوقف ساختن آن بی حاصل ماند. به ناچار شاه همان دستمال را بر سر حر بست و گوشه ای از آن را به عنوان تبرک برداشت و خون هم متوقف شد. به همین جهت دستور داد برای او مقبره ساختند و مردم را به زیارت ایشان فراخواند. ~~~~~~~~ @Dastanhayeebratamooz ══🇮🇷🌹🇮🇷═════ 💫💫💫💫

امروزه کربلا در #غزه است😭 یا رقیه خودت با دستای کوچیکت یار و یاور کودکان مظلوم غزه باش

صلی الله علیک یا اباعبدالله به دهر هر خبری هست زیر بیرق توست حسین جانم

💠آیت الله العظمی جوادی آملی:«به ياد دارم يكی از سادات آمل نقل می‌کرد كه در حسينيه‌ی كوچكی طبق موقوفه‌ی خاندان خود بين طلوعين مراسم روضه خوانی برگزار می‌کردند و همين كه آفتاب طلوع می كرد، جلسه‌ی خصوصی هفت هشت نفره‌ی روضه خوانی را تمام می‌کردند و متفرق می‌شدند و اين از راه های حفظ و گسترش فرهنگ دينی بود كه توسط علما و بزرگان با همه‌ی مخاطرات آن صورت می‌گرفت.گاهی نيز برای ترک نشدن شب های تاسوعا و عاشورا و زنده ماندن ياد و نام سالار شهيدان سلام الله علیه از راه نردبان نه از كوچه و خيابان به خانه های يكديگر می‌رفتند و در دسته های چند نفری عزاداری می‌کردند.يكی از ذاكران اهل بيت(عليهم السلام) برای من نقل كرد: در يكی از شب های محرم (شب تاسوعا) از راه نردبان به هفت هشت خانه رفتم و ذكر مصيبت كردم.» 📚کتاب مهر استاد ص۲۷

می‌گویند تنهایی پوست آدم را کلفت می‌کند می‌گویند عشق دل آدم را نازک می‌کند می‌گویند درد آدم را پیر می‌کند ... آدم ها خیلی چیزها می‌گویند و من امروز کرگدنِ دل‌نازکی هستم که پیر شده است... #مهدی_صادقی