✅ پویایی با یاد مرگ 💠 حق این است که آن جریان مرگی را که قرآن ذکر می کند، می فرماید: شما می میرید، فانی می شوید هم آموزنده است. برای اینکه انسان در فرهنگ قرآن اینجور نیست که با مردن نابود بشود، این #مرگ یک هجرت است. می فرماید به اینکه این دنیا رهزن شما نباشد، مسافرخانه است. شما هرگز نمی میرید، شما خلیفه خدا هستید و خلیفه خدا از حیّ ابدی نشانه ای دارد و آن این است که برای همیشه زنده است. اگر قرآن دستور مرگ را ذکر می کند، می فرماید به یاد مرگ باشید و انسان می میرد؛ این برای آن است که بگوید شما یک حیات ابدی دارید، یک؛ یک حیات موقت و عاریه ای دارید، دو؛ این عاریه را با آن اصل مخلوط نکنید و اشتباه نکنید، سه؛ آنچه را که برای این عاریه لازم است، برای آن اصل فراهم نکنید، چهار؛ آنچه را که برای اصل لازم است به عاریه ندهید، پنج. تذکره مرگ نه برای آن است که انسان را تخدیر کند؛ تذکره مرگ، تذکر مرگ، یادآوری مرگ برای اینکه انسان را فعال کند. آن کسی به یاد مرگ است که تا زنده است تلاش کند! اگر کسی به فکر مرگ بود، و کم کار شد یا خود را بازنشست کرد، یا راکد بود، یا منزوی شد؛ این معلوم می شود مرگ را نشناخت! برای اینکه انسان که می میرد، اوّلین چیزی که از او سئوال می کنند، می گویند: (عمرک فی ما افنیت)*؛ چه کار کردی، چه آوردی؟! اگر مرگ یک همچنین صحنه ای است، و اوّلین چیزی که بعد از مرگ از انسان سئوال می کنند چه کار کردی، چه آوردی؛ انسان تا زنده است باید کار کند. اگر کار فرهنگی مقدورش بود آن را می کند، نه خدمات دیگر! پس " مرگ " در فرهنگ قرآن جزء بهترین محرّک ها و عوامل آموزنده است. مرگ به معنی سکون که نیست، مرگ به معنی سکوت که نیست، مرگ به معنی افسردگی که نیست، مرگ به معنی پژمردگی که نیست، مرگ که به معنی نابودی نیست! مرگ، میلاد جدید است. اگر یک حیات ابدی بعد از مرگ هست، که حتما هم هست؛ همین که انسان نفسش تمام شد، بدنش سرد شد، سئوالات برزخ شروع می شود. و اوّلین چیزی که از او سئوال می کنند، می گویند چه کردی، عمر را در چه راه صرف کردی! خُب یک کسی بگوید من بیکار شدم، خودم را بازنشست کردم، یا دوران پیری ام رسید؛ این معلوم می شود مرگ را فراموش کرده! این خیال می کند مرگ یعنی نابودی، این نیست! لذا قرآن نام مرگ را زیاد مطرح می کند. 📚 تحف العقول / صفحه 249 📚 تفسیر موضوعی قرآن کریم در جمع مدیران و کارکنان صنایع دفاعی کشور ~~~~~~~~ @Dastanhayeebratamooz ══🇮🇷🌹🇮🇷═════ 💫💫💫💫

💠حضرت یحیی پسر زکریا از پیامبران عصر حضرت عیسی (ع) بود، با عیسی (ع) دوستی و انس داشت، یحیی از دنیا رفت، پس از مدتی عیسی (ع) بالای قبر او آمد، از خدا خواست او را زنده کند، دعایش به استجابت رسید، و یحیی زنده شد و از میان قبر بیرون آمد، و به عیسی (ع) گفت: از من چه می خواهی؟ عیسی (ع) فرمود: می خواهم با من همانگونه که در دنیا مأنوس بودی اکنون نیز مأنوس باشی و با من انس بگیری. یحیی گفت: «هنوز داغی و تلخی مرگ، در وجودم از بین نرفته است، و تو می خواهی مرا دوباره به دنیا برگردانی و در نتیجه بار دیگر مرا گرفتار تلخی و داغی مرگ کنی؟» آنگاه او عیسی (ع) را رها کرد و به قبر خود بازگشت.  📚داستان دوستان جلد 5 نویسنده:محمد محمدی اشتهاردی ~~~~~~~~ @Dastanhayeebratamooz ══🇮🇷🌹🇮🇷═════ 💫💫💫💫

شادمان کنیم و خوشحال و خشنود همه رفتگان را با چنین فاتحه ای

بر غربت و غریبی ما رحم کنید، شب جمعه هر کدام از ارواح مومنان با گریه های صدادار با خواهش و تواضع و گدائی فریاد می زنند . ای اهل من، ای فرزندان من، ای خویشان من، رحم و مهربانی کنید، چیزی برای ما بفرستید، خدا شمارا رحمت کند، ما را فراموش نکنید؛ بر غربت و غریبی ما رحم کنید، بدرستیکه ما در زندان تنگ و اندوه و غم و زاری و سختی ماندیم در دعاها و صدقه ها بر ما بخل نورزید، شاید بتوسط دعا و صدقه شما خدا بر ما رحم کند. ما هم قبلاً مثل شما بودیم دریغ کردیم و حال دستمان از همه جا کوتاه گردیده، شما هم پیش از آنکه مثل ما شوید، دریغ نکنید، صدقه بدهید، دعا کنید، نیکی کنید، احسان کنید ای دریغا ما هم مثل شما توانا بودیم، ای بندگان خدا بشنوید سخنان ما را و فراموش نکنید ما را، بدرستیکه این مالها و این زرهائی که در دست شماها است در دست ما هم بود و ما دریغ و بخل کردیم و در راه خدا خرج نکردیم. مالهایمان را اندوختیم از آن استفاده نکردیم و جمع کردیم و حقّمان را ندادیم و رفتیم. حالا مالها وبال گردن ما شده و کیف و منفعتش برای دیگران گردیده. پس رحم و مهربانی کنید به ما، ولو به یک درهم، یا یک قرص نان. یا یک چیز اندک. سپس با فریاد می گویند: چقدر نزدیک است که شما هم مثل ما برای خود گریه کنید، دیگر نفعی ندارد، چنانچه ما گریه می کنیم و سودی ندارد. پس کوشش کنید برای خود پیش از آنکه مثل ما گردید ولو به یك درهم یا قرص نانى یا جامه و پوشاكى، ..منازل الاخره ص 38 دریافت کتاب منازل الاخره 👇 https://eitaa.com/noktaha/5627

سلام از سائلِ دلتنگِ دور از این حرم مانده به مولایی که دل از این دلِ دیوانه ام برده.. 📿 السَّلامُ عَلَیْکَ یا اَباعَبْدِاللَّهِ وَ عَلَى الاَْرْواحِ الَّتى حَلَّتْ بِفِناَّئِکَ عَلَیْکَ مِنّى سَلامُ اللَّهِ اَبَداً ما بَقیتُ وَ بَقِىَ اللَّیْلُ وَ النَّهارُ وَ لاجَعَلَهُ اللَّهُ آخِرَ الْعَهْدِ مِنّى لِزِیارَتِکُمْ اَلسَّلامُ عَلَى الْحُسَیْنِ وَ عَلى عَلِىِّ بْنِ الْحُسَیْنِ وَ عَلى اَوْلادِ الْحُسَیْنِ وَ عَلى اَصْحابِ الْحُسَیْنِ. 📿. #شب_جمعه #دلتنگ_حرم

بهترین ها سلام ها به شخص اول هستی #صاحب_الزمان عج 🍃🍃🍃

💠 امام زمان را دیده‌ام... این جمله ای است که وقتی حضرت ظهور بفرمایند بعضی از مردم می‌گویند: که من ایشان را قبلا دیده بودم..! امام صادق علیه‌السلام فرمودند: إِنَّ فِي صَاحِبِ هَذَا اَلْأمْرِ سُنَناً مِنَ اَلْأنْبِيَاءِ عَلَيهِم السّلاَمُ وَ أمَّا سُنَّتُهُ مِنْ يُوسفَ فَالسِّتْرُ يَجعَلُ اللَّهُ بَيْنهُ وَ بَينَ الْخَلق حِجَاباً يَرَوْنهُ وَ لاَ يَعْرِفُونهُ در صاحب این امر(امام مهدی عجل الله فرجه)، سنت‌هایی است از پیامبران... و اما سنتی از یوسف علیه السلام که به پرده و پوشش است که خداوند میان او و مردم حجابی قرار داده است که او را می‌بینند ولی نمیشناسند. 📚کمال الدين، ج۲، ص۳۵۰ ✅ امام زمانمان ما را می‌بیند و می‌شناسند؛ ولی ما او را می‌بینیم و نمی‌شناسیم؛ مانند حضرت یوسف که برادرانش با او معامله میکردند و سخن میگفتند اما او را نمیشناختند. «فَعَرَفَهُمْ وَهُمْ لَهُ مُنْكِرُونَ» یوسف/۵۸؛ یوسف برادرها را شناخت اما برادرها او را نشناختند؛ (تا اینکه خودش خودش را معرفی نمود.)

السَّلَامُ عَلَى الْقَائِمِ الْمُنْتَظَرِ *** اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَيْهِ وَ قَرِّبْ بُعْدَهُ وَ أَنْجِزْ وَعْدَهُ وَ أَوْفِ عَهْدَهُ وَ اكْشِفْ عَنْ بَأْسِهِ حِجَابَ الْغَيْبَةِ وَ أَظْهِرْ بِظُهُورِهِ صَحَائِفَ الْمِحْنَةِ وَ قَدِّمْ أَمَامَهُ الرُّعْبَ وَ ثَبِّتْ بِهِ الْقَلْبَ وَ أَقِمْ بِهِ الْحَرْبَ وَ أَيِّدْهُ بِجُنْدٍ مِنَ الْمَلائِكَةِ مُسَوِّمِينَ‏ وَ سَلِّطْهُ عَلَى أَعْدَاءِ دِينِكَ أَجْمَعِينَ وَ أَلْهِمْهُ أَنْ لَا يَدَعَ مِنْهُمْ رُكْناً إِلَّا هَدَّهُ وَ لَا هَاماً إِلَّا قَدَّهُ وَ لَا كَيْداً إِلَّا رَدَّهُ وَ لَا فَاسِقاً إِلَّا حَدَّهُ وَ لَا فِرْعَوْنَ إِلَّا أَهْلَكَهُ وَ لَا سِتْراً إِلَّا هَتَكَهُ وَ لَا عَلَماً إِلَّا نَكَّسَهُ وَ لَا سُلْطَاناً إِلَّا كَبَسَهُ وَ لَا رُمْحاً إِلَّا قَصَفَهُ وَ لَا مِطْرَداً إِلَّا خَرَقَهُ وَ لَا جُنْداً إِلَّا فَرَّقَهُ وَ لَا مِنْبَراً إِلَّا أَحْرَقَهُ وَ لَا سَيْفاً إِلَّا كَسَرَهُ وَ لَا صَنَماً إِلَّا رَضَّهُ وَ لَا دَماً إِلَّا أَرَاقَهُ وَ لَا جَوْراً إِلَّا أَبَادَهُ وَ لَا حِصْناً إِلَّا هَدَمَهُ وَ لَا بَاباً إِلَّا رَدَمَهُ وَ لَا قَصْراً إِلَّا أَخْرَبَهُ وَ لَا مَسْكَناً إِلَّا فَتَّشَهُ وَ لَا سَهْلًا إِلَّا أَوْطَنَهُ وَ لَا جَبَلًا إِلَّا صَعِدَهُ وَ لَا كَنْزاً إِلَّا أَخْرَجَهُ بِرَحْمَتِكَ يَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِينَ‏ مصباح الزائر ص 228- 229 سید بن طاووس رحمت الله علیه