eitaa logo
داستان های عبرت آموز
1.6هزار دنبال‌کننده
3هزار عکس
1.6هزار ویدیو
25 فایل
بسم الله الرحمن الرحیم امام علی علیه‌السلام: پسرم! درست است كه من به اندازه پيشينيان عمر نكرده‏ ام، امّا در كردار آنها نظر افكندم، و در اخبارشان انديشيدم، و در آثار شان سير كردم تا آنجا كه گويا يكى از آنان شده‏ ام ... @yamolaiamalii313
مشاهده در ایتا
دانلود
حضرت امام رضا (سلام الله‌ عليه) هنگام صرف غذا، ظرف خالی طلب می كردند و قبل از خوردن،  غذاهای سفره را در آن ظرف ريخته و برای مستمندان می فرستادند[۱] آنگاه اين آيات را مي خواندند:«فلا اقتَحَم العقبة وما أدريك ما العَقَبة» [۲] مردم اين عقبه ها و گردنه های عاقبت نگری را بالا نمی روند. به واقع نمی دانند اين گردنه ها چيست. در سرزمين های هموار، مساعد و ملايم راه می روند. در دامنه‌ی كوه كه زمين هموار است، راه رفتن مشكل نيست. بالای كوه رفتن ديد انسان را وسيع می‌کند. لباس‌های كهنه و مندرس را به فقرا دادن، صراط مستقيم نيست، «اقتحام عقبه»يا گذشتن و عبور از گردنه نيست. اين آيه ما را تشويق می‌کند كه چرا از كوه مشكلات بالا نمی‌روید؟ چرا هميشه در دامنه‌ كوه هستيد؟ چرا همت های بلند نداريد؟ چرا سعی نمی كنيد، كه از اين گردنه ها و كُتلها بگذريد؟ غذاهای مانده و لباس‌های مندرس را به اين و آن دادن، كار سهلی است و اين را خدای سبحان دوست ندارد: «لن تنالوا البرّ حتی تنفقوا مما تحبّون»[۳] [۱]الکافی ج۴ ص۵۲ [۲]سوره بلد آیات ۱۱_۱۲ [۳]سوره آل عمران آیه ۹۲ 📚حکمت عبادات ص۹۷
💠حضرت امام رضا (سلام الله‌ عليه) هنگام صرف غذا، ظرف خالی طلب می كردند و قبل از خوردن،  غذاهای سفره را در آن ظرف ريخته و برای مستمندان می فرستادند[۱] آنگاه اين آيات را مي خواندند:«فلا اقتَحَم العقبة وما أدريك ما العَقَبة» [۲] مردم اين عقبه ها و گردنه های عاقبت نگری را بالا نمی روند. به واقع نمی دانند اين گردنه ها چيست. در سرزمين های هموار، مساعد و ملايم راه می روند. در دامنه‌ی كوه كه زمين هموار است، راه رفتن مشكل نيست. بالای كوه رفتن ديد انسان را وسيع می‌کند. لباس‌های كهنه و مندرس را به فقرا دادن، صراط مستقيم نيست، «اقتحام عقبه»يا گذشتن و عبور از گردنه نيست. اين آيه ما را تشويق می‌کند كه چرا از كوه مشكلات بالا نمی‌روید؟ چرا هميشه در دامنه‌ كوه هستيد؟ چرا همت های بلند نداريد؟ چرا سعی نمی كنيد، كه از اين گردنه ها و كُتلها بگذريد؟ غذاهای مانده و لباس‌های مندرس را به اين و آن دادن، كار سهلی است و اين را خدای سبحان دوست ندارد: «لن تنالوا البرّ حتی تنفقوا مما تحبّون»[۳] [۱]الکافی ج۴ ص۵۲ [۲]سوره بلد آیات ۱۱_۱۲ [۳]سوره آل عمران آیه ۹۲ 📚حکمت عبادات ص۹۷ ~~~~~~~~ @Dastanhayeebratamooz ══🇮🇷🌹🇮🇷═════ 💫💫💫💫
💠مفسّر بزرگ اسلام، طبرسی می‌گوید: احاديثی كه درباره پاداش شهيدان وارد شده از شماره بيرون است و يكی از آنها حديثی است كه حضرت عليّ بن موسی الرّضا (سلام الله علیه) از سيّدالشّهداء(سلام الله علیه) و آن حضرت از پدر بزرگوار خود اميرمؤمنان (سلام الله علیه) نقل مي كند. زمانی كه اميرالمؤمنين (سلام الله علیه) در حال خطبه مردم را به جهاد تشويق و ترغيب مي فرمود، جوانی برخاست و گفت: ای اميرمؤمنان فضيلت جنگجويان و مجاهدان راه خدا چيست؟ امام فرمود: من پشت سر رسول خدا (صلي الله عليه و آله و سلم) بر ناقه سوار بودم و از غزوه «ذات السلاسل» بر می‌گشتیم و همين پرسش را از پيامبر (صلي الله عليه و آله و سلم) كردم.  پيامبر فرمود: هنگامی كه جنگجويان تصميم بر شركت در ميدان نبرد می‌گیرند، خداوند آزادی از آتش را برای آنان مي نويسد. و هنگامی سلاح بر مي گيرند و تجهيز مي شوند خداوند به وجود آنان بر فرشتگان افتخار مي كند. هنگامی كه اهل و عيالشان با آنان وداع مي كنند ديوارها و خانه ها برايشان مي گريند و از گناه خارج می شوند و بر هريك از آنان خداوند چهل فرشته مي گمارد كه از هر سو حفظشان كنند. جنگجو هيچ عملی انجام نمي دهد جز اين كه چند برابر، پاداش برای وی منظور مي شود و در برابر هر روز جنگجويان ثواب عبادت هزار مردی كه هزار سال خداوند را پرستش كنند و هر سالی سيصد و شصت روز و هر روز آن برابر عمر دنيا باشد مي نويسند.  هنگامی كه مجاهدان در برابر دشمن قرار گيرند و نيزه ها و تيرها ردّ و بدل شود و مردان در برابر هم قرار گيرند فرشتگان با بال و پر خود اطراف آنان را مي گيرند و از خدا می خواهند ثبات قدم و نصرت عطا فرمايد. در اين هنگام منادی ندا مي دهد: «الجنة تحت ظلال السّيوف»؛ بهشت در سايه شمشيرهاست. در اين هنگام اثر سرنيزه ها و ضربات دشمن بر پيكر شهيد ساده تر از نوشيدن آب خنك در روز تابستان است.  هنگامی كه شهيد روی زمين قرار مي گيرد زمين مي گويد آفرين به روح پاكيزه ای كه از بدن پاكيزه بيرون آمده. نويد بر تو. همانا بر توست نعمت هايی كه هيچ چشمی نديده و هيچ گوشي نشنيده و بر قلب هيچ انساني خطور نكرده است: «ما لا عينٌ رأت و لا أذن سمعت و لا خطر علي قلب بشرٍ». خداوند مي گويد: من جانشين او در ميان خانواده اش هستم. كسی كه شهيدان را خشنود كند مرا خشنود كرده و كسی كه به خشمشان آورد مرا به خشم آورده است...[۱] [۱]مجمع البیان ج۲_۱ ص۸۸۴ 📚کتاب معاد در قرآن ج۴ ص۲۵۴،۲۵۵