🗓 مرداد ۱۳۶۹ ، بازگشت آزادگان به میهن ✍️ با دلی دو پاره: شوق خبر خوب و دلهره خبر بد، با اشکی که معلوم نیست شور است یا شیرین، عکس عزیز مفقودش را به اسیران آزاد شده نشان می دهد تا شناسایی کنند ... 💦 دل آدم را چنگ میزند این عکس👆📷 ------------------------------------------- 🍂گروه واتساپ دفاع مقدس ۳ https://chat.whatsapp.com/LZc5irwIxpb63wUcYPa64A

✳️ عظمت روحی خانواده‌های‌ اسرا و مفقودین جنگ تحمیلی 🔹خانم بهجت افراز، ملقب به "ام‌الاسرا" که از سال 1363 مسئولیت اداره امور اسرا و مفقودین را بر عهده داشت، در بخشی از کتاب خاطرات خود که توسط مرکز اسناد انقلاب اسلامی منتشر شده است می‌گوید: يادم مي‌آيد برخي از خانواده‌ها كه به اداره‌ ما مي‌آمدند، وضعيت خاصي داشتند. مثلاً خانم مسني بود كه يك پسرش شهيد، يك پسرش مفقود و يك پسرش هم جانباز بود. يك پسرش هم در جبهه بود. با اين وضع، مادرش مي‌گفت اي كاش ده پسر داشتم و فداي امام و انقلاب مي‌كردم. 🔹يك روزي خانمي به اداره‌ ما آمد كه پسرش مفقودالاثر بود. دختر جواني هم همراه او بود، به مادر مفقود عرض كردم: «تحصيلات دخترخانم‌تان در چه حد است؟» پاسخ داد: «ديپلم است». گفتم: «منزلتان كجاست؟» گفت: «جاده ساوه است». به ايشان عرض كردم: «ما به نيرو احتياج داريم. مي‌خواهيد دخترتان اينجا مشغول به كار شود؟» انتظار داشتم آن خانم خوشحال شود و استقبال كند. چون در آن زمان واقعاً خيلي‌ها آرزوي استخدام شدن داشتند. امّا آن خانم پاسخي به من داد كه واقعاً شرمنده شدم. به من جواب داد: «خانم ما بچه‌مان را نداديم كه از قِبَل خون او دخترمان استخدام شود. اگر بخواهيد به‌خاطر پسرم، دخترم را استخدام كنيد، نه؛ قبول نمي‌كنم. 🔹 چون پسرم قبل از اين‌كه به جبهه برود، به ما مي‌گفت: «مادر مبادا بروي در صف كوپن بايستي و بخواهي جنس بگيري و به ‌اين ترتيب تعداد صف‌ها را زياد كني كه دشمن از آن سوءاستفاده بكند و عكس شما را بگيرد و در روزنامه‌هاي خارجي چاپ كند. صبر كن وقتي همه‌ مردم اجناس كوپني خود را گرفتند و ديگر صفي وجود نداشت، برو ارزاق خود را بگير». عظمت روحي و بزرگواري‌هايي كه در بعضي از افراد ديدم، واقعاً عجيب بود. ------------------------------------------- 🍂گروه واتساپ دفاع مقدس ۳ https://chat.whatsapp.com/LZc5irwIxpb63wUcYPa64A

💭 کتاب خاطرات خانم بهجت افراز (ام الاسرا) 💬 🔹خانم بهجت افراز، ملقب به "ام‌الاسرا" که از سال 1363 مسئولیت اداره امور اسرا و مفقودین را بر عهده داشت، در بخشی از کتاب خاطرات خود که توسط مرکز اسناد انقلاب اسلامی منتشر شده است می‌گوید: 🔹يك روزي خانمي به اداره‌ ما آمد كه پسرش مفقودالاثر بود. دختر جواني هم همراه او بود، به مادر مفقود عرض كردم: «تحصيلات دخترخانم‌تان در چه حد است؟» پاسخ داد: «ديپلم است». گفتم: «منزلتان كجاست؟» گفت: «جاده ساوه است». به ايشان عرض كردم: «ما به نيرو احتياج داريم. مي‌خواهيد دخترتان اينجا مشغول به كار شود؟» انتظار داشتم آن خانم خوشحال شود و استقبال كند. چون در آن زمان واقعاً خيلي‌ها آرزوي استخدام شدن داشتند. امّا آن خانم پاسخي به من داد كه واقعاً شرمنده شدم. به من جواب داد: «خانم ما بچه‌مان را نداديم كه از قِبَل خون او دخترمان استخدام شود. اگر بخواهيد به‌خاطر پسرم، دخترم را استخدام كنيد، نه؛ قبول نمي‌كنم. . . . ------------------------------------------- 🍂گروه واتساپ دفاع مقدس ۳ https://chat.whatsapp.com/LZc5irwIxpb63wUcYPa64A