📍آوینی درباره دوران جوانی خود می‌نویسد: 🔗 تصور نکنید که من با زندگی به سبک و سیاق متظاهران به #روشنفکری نا آشنا هستم ، خیر! من از یک راه طی شده با شما حرف می زنم. 🔗 من هم سال‌های سال در یکی از دانشکده‌های هنری درس خوانده‌ام ، به شب‌های شعر و گالری‌های نقاشی رفته ام. 🚸 #موسیقی کلاسیک گوش داده‌ام. ساعت‌ها از وقتم را به مباحثات بیهوده درباره چیزهایی که نمی‌دانستم گذرانده‌ام. 🚸 من هم سال‌ها با جلوه فروشی و #تظاهر_به_دانایی بسیار زیسته‌ام ریش پروفسوری و سبیل نیچه‌ای گذاشته‌ام و کتاب انسان تک ساختی هربرت مارکوزه را - بی آنکه آن زمان خوانده باشمش - طوری دست گرفته‌ام که دیگران جلد آن را ببینند و پیش خودشان بگویند عجب فلانی چه کتاب‌هایی می‌خواند ، معلوم است که خیلی می‌فهمد.🙂 🍃 اما خوشبختانه زندگی مرا به راهی کشانده که ناچارشده‌ام رودربایستی را نخست با خودم و سپس با دیگران کنار بگذارم و عمیقا بپذیرم که #تظاهر به دانایی هرگز جایگزین دانایی نمی‌شود و حتی از این بالاتر دانایی نیز با تحصیل فلسفه حاصل نمی‌آید.❕ 🍃 باید در جست‌وجوی حقیقت بود. این متاعی است که هرکس براستی طالبش باشد، آن را خواهد یافت ...