یه جایی هست جناب حافظ میگه گفت آسان گیر بر خود کارها کز روی طبع سخت می‌گردد جهان بر مردمان سخت کوش سهل گیری یکی از خصوصیات انسان مؤمنه. و انسان مؤمن، یعنی انسان امن... تعریف ساده اش میشه اینکه انقدر به همه کس و همه چیز سخت نمی‌گیره، انقدر روی مسائل جزئی زوم نمیکنه، انقدر به هیچ نمی‌پیچه که خودش و بقیه رو خسته کنه. آسان گرفتن زندگی و احوالاتش و ماجراهاش به خاطر خدا، انسان رو امن میکنه و امن یعنی پناه... و پناه یعنی کسی که دیگران بخاطر سخت نگرفتنش، بخاطر زودرنج و ایرادی و متوقع و شاکی نبودنش، بخاطر کینه ای و عیب جو و حساس نبودنش، کنارش در آسایش اند. در امانند... میخوام بگم حافظ رحمه الله کلامش زیباست و البته درست و درمونه. درمونِ سخت گیری هایی که فقط جوانی و لحظه هامون رو گرفت... درمون دویدن هایی که فقط نفس مون رو به شماره انداخت درمون گیردادن به چیزهایی که نه در شأن مون بود، نه ارزشی داشت... درمونِ سریال پرغصه‌ی اثبات خودمون به این و اون...اثبات حرفمون، نظرمون... و البته که سخت می‌گردد جهان بر مردمان سخت کوش... میخوام بگم! توی این روزهای سرد، توی این امتحان شدن‌های سخت، همه چیز رو آسون بگیرید به جز دست‌های همدیگرو. توی یخبندون لبخندهای از ته دل، سفت دست های همدیگرو بگیرید که اون بیرون طوفانه... اگه یکم فاصله بگیرید زود رفاقت هاتون، محبت هاتون، علاقه هاتون به باد میره... سخت هوای همدیگرو داشته باشید، خدا آدمای سخت‌گیر رو نه اما بنده‌های بامعرفتش رو خیلی دوست داره ... باقی‌بقایتان... #لطافت‌روح #سحر_شهریاری @Delkadeh_313