📜 #متن |🔰 دارایی مسئوليت آور است 🔹 ما براى خدا هستيم. از آنِ او هستيم. از آنِ او. نه براى هوس ‏ها و حرف ‏ها و جلوه ‏ها ... ما براى او هستيم و اين است كه به سوى او باز مى ‏گرديم و داده ‏ها را در راه او مى ‏ريزيم. 🔹 ما براى او هستيم و او جهت حركت ما و هدف ما و بازگشت ماست.هركس كه داراست؛ داراى نعمتى، ثروتى، قدرتى، همتى، فكرى و انديشه ‏اى، داراى قلمى، قدمى، درمى ... 🔹هر كس كه داراست مسئول است كه آنچه كه داشته كجا خرج كرده و براى چه مصرف كرده و به سوى كه بازگردانيده است. داده ‏ها بازدهى مى ‏خواهند.سرمايه ‏ها بايد سود بياورند. 🔹 آنچه از اوست بايد براى او باشد.مسئوليت بر اساس اين پايه ‏ها استوار است. ❛❛ عین‌صاد 📚 #مسئوليت_و_سازندگی | ص ۲۸ #⃣ #بریده_کتاب #تربیت @Delkadeh_313

🎞 آرزوهای پوچ ✍🏻 عین‌صاد ❞ آن‌ها كه نان ندارند، مى‌توانند براى نان و رفاه زنده باشند و به اين خاطر مبارزه كنند و جان بدهند؛ اما آن‌ها كه همه چيز را دارند، ديگر براى چه زنده باشند؟ آن‌ها كه همه چيز را بدست آورده‌اند و به رفاه رسيده‌اند، همراه رفاه، بى‌مصرف مى‌شوند و بيهوده؛ و عامل اين پوچى، رسيدن به بن‌بست‌ها و به‌دست آوردن آرزوهاى هميشگى است. در نتيجه آن‌ها كه بيشتر از رفاه و خوشى آرزويى ندارند، جز پوچى و عبث هم بهره‌اى نخواهند داشت. كسانى كه آرزوهاى بلندى را در دل كاشته‌اند و مقصدهاى وسيعى را در نظر گرفته‌اند اما دستشان كوتاه است و نردبانشان شكسته و پايشان در گل، اين‌ها هم احساس پوچى و بى‌مصرف بودن را خواهند داشت و با شكست‌ها به پوچى خواهند رسيد. اين‌ها براى چيزى زنده بوده‌اند كه امكانِ يافتنش را نداشته‌اند و با رسيدن به يأس و شكست پوچى را يافته‌اند. اين دو نوع از پوچى كه به خاطر رسيدن به هدف‌هاى پايين و يا نرسيدن به هدف‌هاى بزرگ سبز مى‌شود، پوچى اصيل و صادق است، در برابر پوچى كاذب و دروغ، كه به خاطر تلقين و تقليد و عنوان و شهرت دامنگير عده‌اى مى‌شود. 📚 #مسئوليت_و_سازندگی | ص ۲۶۷ https://eitaa.com/Delkadeh_313