دلم بینِ گره‌های فرشِ سامرا جا مونده :)

سعید، دربان حاکم، مأمور شده بود که شبانه خانه‌ات را غارت کند؛ به خانه‌ات که رسید، نردبان گذاشت، روی بام خانه رفت. توی تاریکی دنبال جایِ پا می‌گشت که از بام پایین بیاید. کسی به اسم صدایش زد.. صدایِ مهربانِ تو بود. گفتی: سعید، تاریک است؛ صبر کن برایت چراغ بیاورم.

برای ما هم چراغ بیاور، تاریک است راه :)

حاج قاسمِ عزیز: هرکس به مدارِ مغناطیسیِ علی‌بن‌ابیطالب نزدیک‌تر شد، این مدار بر او اثر می‌گذارد. او کمیل بن‌زیاد می‌شود. او ابوذرغفاری می‌شود. او سلمان می‌شود.

شب آرزوها همین آرزومه، ببینم ضریحِ حسین روبه‌رومه : )

آرزویـــم برایت حرمی‌ست همچون حُــسین ¹¹⁸ (:

آمد لیلة الرغائب، یارم نیامدی، ای آرزویِ لحظه‌یِ زارم، نیامدی، امشب همه به دعا دست برده‌اند.. ای مستجاب دعوه‌یِ کارم نیامدی :)

و از ما استخوان‌هایی خواهد ماند، که حسین را دوست دارد، و روحی که آوارهٔ اوست.

میخواستم ز آدمیان دلبری کنم، گفتم که "یاعلی" دل پروردگار رفت :)

تا ذکرِ لبم جواد باشد، رزق حرمم زیاد باشد.