مطمئنم وقتی گریههایم بیامان میشوند، تو در کنارم نشستهای و نگاهم میکنی..
منم آنکه هرگاه به گناهی مژده داده میشدم، شتابان به سویش میرفتم. منم آن که مهلتم دادی باز نایستادم، و بر من پرده پوشاندی و حیا نکردم، و مرتکب گناهان شدم و از اندازه گذراندم؛
و مرا از چشمت انداختی، اهمیت ندادم؛ پس با بردباریات مهلتم دادی و با پرده پوشیات مرا پوشاندی، تا آنجا که گویی مرا از یاد بردهای و از مجازات گناهان برکنارم داشتهای..
تهش دلم گرمه به حرف آقا امام زمان ′عج′ که: اینجا، ایران شیعه خانه ماست؛ میکشند، خم میشود، در خطر است، ولی ما نمیگذاریم سقوط کند؛ ما نگهش میداریم.