- بار سوم مرحوم شوشتری میگه: آن لحظه‌ای بود که ابی‌عبدالله دم در خیمه قدم می زد.. - [ خدایا چه بر سر پسرم می آید ؟ ] یه دفعه دید صدای علی داره میاد؛ ناسخ‌التواریخ میگه، تا صدای علی را شنید سوار اسب شد، به بالای سر علی آمد.. - [ وقطّعوهُ سیوفهُ ارباً اربا.. ] هفت مرتبه صدا زد: ولدی، ولدی.. آنجا لشگر یه لحظه فکر کردند حسین جان داده است؛ گفتند: هم پسر را کشتیم و هم پدر را. لذا لشکر کف زدند..

ارباً اربا دلِ بابایِ علی اکبر بود، زخمِ قلبِ پدر از جسمِ پسر بدتر بود..

داغِ لبهایِ خودش را به دلِ آب گذاشت.

و قسم به تو، و به آن لحظه‌ای که مشک پاره شد، و متحیرانه از حرکت ایستادی..

دادم به دست‌های عمو مشک آب را، تا خوش کنم کمی، دلِ خونِ رباب را.. دیدم قمر شکست و.. خجالت کشید و.. رفت. دیدم کنار مقتلِ ماهِ، آفتاب را :)

انقدر نگران بود که آب برسونه به اهل حرم، دستاشو جا گذاشت..

لطفاً تو دعاهاتون غزه رو یادتون نره..

هر چند کهنه، پیرهنی داشتی؛ چه شد ؟