غم خور جانا در این عالم ، که عالم هیچ نیست نیست ، هستی جز دمی ناچیز و آن دم هیچ نیست | #ملک_الشعرای_بهار |

ما همیشه یک نفر را پشت صورتمان داریم که بریده از دنیا می خواهد برود فرار کند اما لباسش هر بار گیر می کند به پوست و لبمان طوری که آدم ها خیال می کنند داریم می خندیم.   | رسول ادهمی |

خواستم تا ته این قصه بمانم که نشد غزلی از ته دل با تو بخوانم که نشد   خواستم حادثه باشم، که بیفتم به دلت لذت عشق به خونت بِدَوانم که نشد   خواستم اشک مرا پاک کنی در بغلت تن در آغوش غریبت بِرَهانم که نشد   خواستم دست تو بر شانه‌ی من تکیه کند و تو را مال دل خویش بدانم که نشد   خواستن نیست توانستن و من از ته دل خواستم آتش عشقی بِنِشانم که نشد   | فاطمه سادات بحرینی |

خانواده ی مذهبی داشتن اینجوریه که : از نظر خانواده ، کافری ؛ از نظر دوستات شیخ !

《دینداری‌آسان‌می‌شود،اگر‌عشق‌تو‌باشد.》

تمام فانوس های جهان را هم که روشن کنی "شب، شب" است‌‌؛ مرا ببوس،آدم دلش که روشن باشد ،تمام "شبهای" تاریخ را هم طاقت می‌آورد ... |#معصومه_صابر|

‌ ‏زهرِ دوری.. باعث شيرينيِ ديدارهاست.. آب را گرمای تابستان، گوارا می كند..! |#كاظم_بهمنى|

عه حق؟

بیکل خیلی زیبا برای محبوبش مینویسه و میگه: «چون دوستت می‌دارم؛ مجبور نیستی آن‌گونه که روز آشنایی‌مان بودی باقی بمانی. چون دوستت می‌دارم؛ مجبور نیستی خود را محدود کنی به تصویری که از تو زنده مانده در من! چون دوستت می‌دارم؛ می‌توانی در خودت ببالی چیزهای جدیدی کشف کنی، در وجودت می‌توانی دگرگون شده، بشکفی، تازه شوی! چون دوستت می‌دارم؛می‌توانی آنچه هستی باقی بمانی و آنچه نیستی شوی..!»

عشق،دقیقا همین جاست که: سخن،بی تو مگر جای شنیدن دارد؟ نفس،بی تو کجا نای دمیدن دارد علت کوری یعقوب نبی معلوم است شهر بی یار مگر ارزش دیدن دارد؟! | شهریار |

گر ببینی ناکسان بالا نِشینند ، صبر کن روی دریا کف نِشنیند ، قعر دریا گوهر است | #صائب_تبریزی |

ترک ما کردی برو هم صحبت اغیار باش یار ما چون نیستی با هر که خواهی یار باش | #وحشی_بافقی |