چه شکستی بزرگتر از اینکه بعد از گذروندن این همه وقت پای ینفر، بفهمی چقدر باهات غریبست"
و چه آدمایی که تو خیالِ خودمون باهاشون زندگی میکردیم ولی واسشون هیچی نبودیم جز یه آدم معمولی.
شب
برای بعضی آدمها
وقتِ خواب نیست.
بهانه ای ست
تا چشم روی هم بگذارند
و جایی حوالیِ میعادِ بغض
با پلکهای بسته
آرام و پاورچین
به ملاقاتِ "او" که ندارند
بشتابند.
