کودکان مظلوم ترین و معصوم ترین قربانیان طلاق هستند و معمولا هیچ کس به فکر آنها نیست، اکثر بزرگسالان به اشتباه فکر می کنند کودکان می توانند خود به خود با مشکلات طلاق سازگار شوند،مساله طلاق و آسیب های ناشی از طلاق بر فرزندان یک مساله چند بعدی و پیچیده است و بحث های مختلفی را می طلبد اما در سوال و جواب ذیل که مدتها قبل در صفحه مشاوره روزنامه خراسان به چاپ رسیده است، من فرصت کردم تا در قالب پاسخ به #سوال یکی از والدین طلاق دیده به برخی از مسایل و نکات اشاره کنم ، خالی از لطف ندیدم که فعلا همان را در وبگاه درج کنم و در فرصت های بعدی مطالب دیگری نیز به آن اضافه نمایم اما #سوال: پسر 10 ساله من که فرزند طلاق است مدام تنبلی می کند و لغات گستاخانه به کار می برد. در حالی که اصلا پدرش را دوست ندارد و حاضر به زندگی با او نیست اما من را به رغم وابستگی زیادش مدام اذیت می کند. با او چگون برخورد کنم؟ قسمت اول 3پاسخ : جدایی والدین یا طلاق در زندگی خانواده و به ویژه برای کودکان رویداد تلخ و سهمگینی است که اثرات هیجانی، ‌ذهنی و رفتاری مختلفی را به همراه دارد. بر خلاف والدین که طلاق را مسئله ای مربوط به بزرگسالان می دانند. این کودکان هستند که ناخواسته برای یک عمر با آسیب ها و تبعات طلاق زندگی می‌کنند و گاه هیچ وقت نمی توانند با آن کنار بیایند. هر چند در مواجهه با مشکلات، طلاق، بهترین راه پیشگیری است اما چنانچه این حادثه ناگوار رخ داد، لازم است والدین برای مدیریت شرایط خود و فرزندانشان مهارت های ویژه ای را کسب و اعمال کنند. در ادامه به برخی موارد عمومی فرزند پروری تک والد و به برخی موارد ویژه سوال فوق اشاره می گردد: ✅ علل ناسازگاری فرزندان طلاق را درک کنید ✅ کودک را متوجه سازید که او باعث جدایی والدین نیست ✅ تنفر خود را مدیریت کنید/ ✅ بر زندگی خود مسلط شوید ✅ گستاخی و تنبلی کودک را ریشه یابی کنید ✅ امکان ملاقات فرزند را با والد خود فراهم سازید ✅ افراط و تفریط نکنید ✅ ادامه زندگی را بپذیرید. قسمت دوم #پاسخ : بر خلاف والدین که طلاق را مسئله ای مربوط به بزرگسالان می دانند؛ این کودکان هستند که ناخواسته برای یک عمر با آسیب ها و تبعات طلاق زندگی می‌کنند و گاه هیچ وقت نمی توانند با آن کنار بیایند. بنابراین در برخورد با آن ها باید نکاتی را رعایت کنید علل ناسازگاری فرزندان طلاق را درک کنید/ برخی از ناسازگاری های کودکان طلاق به نوعی نشانه واکنش کودکان به وضعیت طلاق است گاه کودکان با نافرمانی، گستاخی و تنبلی به بیان نارضایتی خود می پردازند، ‌به ویژه در ماه ها و سال اول پس از طلاق به خاطر کنار نیامدن کامل با این شرایط، این مشکلات رفتاری رایج تر است. والد سرپرست باید در این زمان با افزایش ارتباط خود با کودک و صرف زمان بیشتری در کنار او با گفت و گوهای ساده و صمیمی فضایی فراهم آورد تا او نگفته ها و نهفته های ذهنی خود را بیان کند و تخلیه ‌گردد. کودک را متوجه سازید که او باعث جدایی والدین نیست/ طلاق نتیجه تصمیم گیری والدین است و در جهت حل مشکلات آن ها صورت می پذیرد و بر عکس، طلاق به کودکان تحمیل می شود و شیرازه زندگی آن ها را از هم می باشد. والدین از سال ها و ماه ها قبل خود را برای طلاق آماده می کنند و برای خود منطق و توجیهی خاص برای طلاق دارند ولی کودکان ناگهان با جدایی والدین مواجه می شوند و معمولا فکر می کنند جدایی والدین تقصیر آن هاست، گمان می‌کنند اگر آن ها خوب درس می خواندند یا اگر بچه خوبی می بودند والدین جدا نمی شدند و تا مدت ها با این افکار زندگی می کنند و یا در خود فرورفته و منفعل و یا گستاخ و نافرمان می‌شوند. والدین باید به زبان ساده فرزند خود را مطمئن سازند که او را همان گونه که هست دوست دارند و او هیچ نقشی در طلاق آن ها نداشته است. با صمیمیت و به طور کوتاه بگویند گاهی بزرگ ترها نمی توانند با هم زندگی کنند و بهتر است هر کدام زندگی جداگانه ای داشته باشند اما هر دو آن ها، همیشه فرزند خود را دوست دارند، ‌پدر و مادر هر جا که باشند باز هم به یاد فرزند خود خواهند بود. قسمت سوم #پاسخ : تنفر خود را مدیریت کنید/ تنفر خود را به کودک منتقل نکنید. این که گفته شده کودک اصلا پدرش را دوست ندارد، ‌امری طبیعی نیست، فرزندان ذاتا هر دو والدین خود را دوست دارند و آن ها را تکیه گاه خود می دانند و در مشکلات به آن ها پناه می برند. در فرآیند طلاق والدین ناآگاهانه و گاه مغرضانه تنفر خود از همسرشان را به فرزندانشان منتقل می کنند و گاه در مقابل هر گونه ابراز علاقه کودک به طرف مقابل آن چنان موضع گیری می کنند که کودک مجبور است علاقه خود به والد دیگر را انکار کند یا برای جلب رضایت موقت والد سرپرست از والد دیگر ابراز تنفر و نارضایتی نماید. به یاد داشته باشید تنفر یک کودک از والدین خود طبیعی و مطلوب نیست و برای بهداشت روانی و رشد شخصیت او زیان آور است. کودک را آ

گاه سازید که هر چند شما با هم مشکل داشته اید اما هر دو والدین او را دوست دارند و او نیز حق دارد هر دو پدر و مادرخود را دوست داشته باشد و این دوستی را ابراز نماید. بر زندگی خود مسلط شوید/ معمولا زندگی پس از طلاق مشکلات و دشواری های اقتصادی، خانوادگی، شغلی و مشکلات اجتماعی خاص خود را دارد. که در مجموع فشار بیشتری را بر والد سرپرست تحمیل می کند و باعث خستگی، زود رنجی، کج خلقی و پرخاشگری والد سرپرست می شود و در نتیجه ناسازگاری والد، ناسازگاری کودک هم افزایش می یابدبنابراین مراقب خود باشید،‌ خود را کنترل کنید، هنگام خستگی و عصبانیت تصمیمی نگیرید. یک محرم راز برای خود بیابید. درد دل ها و مشکلات خود را با یک دوست شایسته مطرح سازید. نگذارید خطرات وافکار ترس های آینده باعث تخریب رابطه شما و کودکتان شود. در صورت امکان به مشاوره مراجعه کنید. گستاخی و تنبلی کودک را ریشه یابی کنید/ بدرفتاری کودکان بی علت نیست. گاهی به نشانه طغیان در برابر طلاق است. در این زمینه کودک را همراهی کنید تا به تدریج با جدایی سازگارتر شود. مراقب باشید به او منت نگذارید. هرگز از جملات و پیام‌های منفی و سرزنش کننده‌ای مانند این که : اگر تو نبودی، من راحت زندگی خودم‌ را می‌کردم، توهم مثل پدرت هستی، بهتر است پیش پدرت بروی تا قدر مرا بدانی...و از نظایر آن استفاده نکنید؛ اما گاه بد رفتاری کودکان به خاطر سوء استفاده از موقعیت جدید و یا به خاطر باج گیری است، ‌گاهی کودک عادت کرده است با گستاخی و تنبلی به خواسته خود دست پیدا کند. اگر چنین است ابتدا در مقابل گستاخی او سکوت کنید. در موقعیت مناسب و با جملات کوتاه انتظارات خود را به او توضیح دهید و بخواهید نتیجه نامناسب رفتارهایش را پیش بینی کند. از او بخواهید فکر کند به جای بد رفتاری چه رفتارهای مناسبی می تواند انجام دهد و نتیجه رفتارهای مناسب او چه خواهد بود؟ لازم است در موقعیت های مختلف که کودک آمادگی پذیرش دارد، با او درمورد رفتارهای مشکل آفرینش صحبت کنید، ‌سعی کنید در موقع گفت و گو با کودک او را تهدید یا سرزش نکنید، ‌خواسته های خود را به صورت کوتاه و مشخص بگویید. امکان ملاقات فرزند را با والد خود فراهم سازید/ به جز در موارد بسیار خاص، در اغلب موارد پس‌از جدایی لازم است برنامه منظمی برای ملاقات فرزندان و والدین وجود داشته باشد. این حق‌ کودک و وظیفه والدین است که در تمام عمر رابطه عاطفی و سازنده ای را با یکدیگر داشته باشند،‌ قطع رابطه با والدین به هر دلیلی و توسط هر کسی باعث تضعیف هویت کودک و ایجاد ناهنجاری عاطفی و رفتاری در کودک خواهد شد. بخش عمده مشکلات والدین با یکدیگر با طلاق تمام می شود ولی نیاز کودک به داشتن رابطه با والدین خود هیچگاه تمام نخواهد شد. سعی کنید بر اساس قانون یا با توافق‌طرفینی برنامه منظمی را برای ملاقات با والد غیر سرپرست فرآهم آورید. نگران برخی مشکلات موقت این ملاقات ها نباشید چون در دراز مدت منافع بسیاری را به همراه دارد که حل برخی مشکلات‌رفتاری کودک یکی از آن هاست. . قسمت چهارم و آخرین قسمت #پاسخ : افراط و تفریط نکنید/ معمولا والد سرپرست در شرایط پس از جدایی در رسیدگی به فرزند خود دچار زیاده روی یا بی تفاوتی می شود. گاه با محبت و آزادی دادن افراطی سعی در جلب رضایت و همراه‌ ساختن کودک با خود می نماید و گاه با سخت گیری و بی مهری سعی در تنبیه و اصلاح رفتار او می نماید و گاه او را مانند والد غیر سرپرست خود شرور و ناسپاس و شایسته هر گونه تحقیر و طردشدن می داند. لذا سعی کنید آگاهانه به وظایف والدینی خود بپردازد نیازهای واقعی کودک را با صمیمیت برطرف سازید. به او توجه کنید،‌ او را بپذیرید و با او همراهی کنید. در مقابل خواسته های نا به‌جا و رفتارهای ناشایست او با آرامش و قاطعیت برخورد کنید، هر گاه ندانستید چه عکس العملی در مقابل او انجام دهید سکوت کنید و به خودتان و به فرزندتان اجازه دهید تا در سکوت به تفکر پرداخته و تصمیم مناسبی بگیرید. از سر خستگی و ناچاری در مقابل خواسته های نامناسب و باج گیری کودک کوتاه نیایید؛ بلکه با آرامش و با توضیح کوتاه در مورد علت برخورد قاطعانه خود کودک را نسبت به رفتارهای ناشایست آگاه کنید. ادامه زندگی را بپذیرید/ چنانچه فکر می کنید هیچ راه بازگشتی باقی نمانده است بپذیرید که تربیت فرزند به صورت تک والد امری دشوار و گاه ناممکن است. چنانچه شرایط مناسبی پیش آمد با ارزیابی همه جانبه و با توکل به خدا و با آماده سازی فرزندتان برای پذیرش فردی جدید در زندگی، بار دیگر همراهی برای خود برگزینید و با مهارت و درایت موقعیت جدید را مدیریت کنید، بر خلاف برخی تفکرات عامیانه،‌ خانواده جدید چنانچه مدیریت شود حتی برای فرزندان هم مفید خواهد بود

@playtherapy یک #پرسش و #پاسخ در مورد ارزیابی و درمان کودکان #ADHD #سوال یکی از همکاران و #پاسخ با عرض سلام و ادب و احترام بنده سوالی از حضور شما داشتم برای کودکان بیش فعالی که برای بازی درمانی ارجاع داده می شوند، ایا باید آزمون هوش گرفته شود؟ به این دلیل که ما باید چیزی به عنوان معیار داشته باشیم که در نهایت به خانواده ارایه دهیم؟ یک آزمون هوشی وکسلر در ابتدا و دیگری د درانتها. که در واقع معیاری باشد که خانواده در نهایت بداند که در ابتدای مسیر کودک چگونه بوده و در انتهای مسیر چه شده است؟ آیا وجود چنین معیاری لازم است؟ به عنوان مثال کودک با عنوان بیش فعالی از نوع نقص تمرکز به مرکز ارجاع داده می شود. آیا لازم است که میزان نگهداری ذهنی او در ابتدا اندازه گیری شود و در پایان بازی درمانی هم همینطور؟ یا اجرای جلسات بازی درمانی کفایت می کن؟ ولی در پایان چگونه و با چه معیار کمی ای باید به خانواده گزارش پیشرفت او را بدهیم؟ و سوال دیگر بنده این است که بازی هایی که با کودک بیش فعال به عنوان مثال مو به مو انچه می گویم را اجرا کن را باید از ابتدای بازی درمانی تا اخرین جلسات از ساده به پیچیده انجام بدهیم؟ یا می شود دار بازی ها هر جلسه تنوع ایجاد کرد؟ #پاسخ قسمت اول: سلام همکار محترم دغدغه های شما جزو سوالات رایج مشاوره و مداخله برای کودکان است و لذا من آنها را با کمی توضیح پاسخ می دهم . # آزمون هوش ضرورتی ندارد، کاربرد تخصصی آزمون هوش برای جایگماری آموزشی و یا برای قضاوت بالینی در موارد خاص است و برای بازی درمانی و یا برای هر درمانی که مربوط به کودکان ADHD است ضرورت و نیازی به اجرای آن نیست ولی متاسفانه به عنوان یک سوئ تفاهم و یک رویه نامناسب حرفه ای برای بسیاری از کودکان و مراجع کنندگان بدون هیچ هدف تخصصی آزمونهای مختلفی از جمله آزمون های هوش گرفته می شود که هیچ منطق تخصصی ندارد و فقط موجب تحمیل هزینه بیشتر به خانواده ها و موجب صرف انرژی و وقت آنها می شود و گاه باعث بدبینی و ریزش کراجعان نیز می شود اینکه شما میخواهید ملاک و معیاری برای والدین ارایه نمایید فکر خوبی است اما تست هوش هیچ ملاکی برای درمان نیست و چون هدف درمان یا بویژه هدف بازی درمانی کودک ADHD اصلا افزایش هوش نیست پس چرا باید هوش او را بررسی کنیم. اگر می خواهید برای خانوده ملاک و معیاری داشته باشید الزما نباید این ملاک کمی باشد و نمره هوش نیز گزینه مناسبی نیست. مهمترین مبنا برای انگیزش خانواده و ترغیب او به ادامه جلسات و بهترین دفاع برای مداخله درمانی آن است که خانواده ها آثار و نتایج مطلوب رشد و توانمند شدن کودک را پس از چند جلسه در زندگی خود لمس کنند. اگر ملاکی لازم دارید باید از اهداف درمانی و از اهداف و درخواست های والدین و مشکلات و چالش های کودک استفاده کنید و آنها را تبدیل به ملاک کنید و بصورت کیفی یا به صورت چک لیست خود گزارش دهی والدین آنها را در چند جلسه پیگیری کنید تا والدین بهبودی و اثر بخشی بازی درمانی را لمس کنند. برای این کار لازم است در جلسات اولیه اهداف و نگرانی ها و مشکلات والدین به خوبی نوشته شود و در مورد آنها با والدین گفت گو شود که اگر خواسته های والدین نابجا و آرمانی است لازم است به اهداف درمانی مطلوب و دست یافتنی و کوچک تری تقسیم شوند. مثلا از والدین بخواهید خواسته ها و اهداف خود را به دقت یاد داشت کنند و بنویسند از شما چه انتظاری دارند و مشخص کنند برای این انتظار خود حاضرند چند جلسه وقت صرف کنند و بپرسید برای چقدر حاضرند برای انجام تکالیف وقت صرف کنند؟ منظور شما از نگهداری ذهنی چیست؟ اگر آزمونهای پیاژه ای است که هیچ ضرورتی ندارد. شاید منظورتان کارکردهای اجرایی نظیر بازداری و یا خودتنظیمی است. برای ارزیابی کودک ADHD معمولا از مصاحبه بالینی و از ملاک های DSM5 استفاده می کنیم و اگر آزمون هم لازم باشد از آزمون کارکردهای اجرایی در زندگی روزمره بارکلی و از آزمونهای پرسشنامه علایم مرضی کودکان(CSI-4) یا آزمونهای اسنپ استفاده می شود که البته این آزمونها فقط چند نمره خام تحویل می دهید و قضاوت بالینی و تشخیص گذاری با مشاور و بازی درمانگر است. در مورد بازی ها ما یک جریان کلیشه ای مو به مو در بازی درمانی نداریم البته بازیهای باساختاری داریم که در آنها نیز کودک آزادی عمل بسیاری دارد .اصولا بازی درمانی پیراهنی است که برای قامت کودک طراحی می شود و محدودیت و تحمیل در آن نیست. ما در کارگاه بازی درمانی ویژه کودکان ADHD به بازی های باساختار و به فعالیت های بازی محور بسیار اشاره کرده ایم که با هدف توانمندسازی شناختی در حوزه خودتنظیمی و توانمندسازی مدیریت هیجانی و آستانه تحمل ، بازداری ، طرح ریزی ،حل مساله، آگاهی از زمان، و روابط بین فردی کمک می کند. البته لازم است همراه بازی درمانی و در قالب بازی درمانی برنامه ای هم برای توانمندسازی والدین در مدیریت رفت

🌻🌻🌻🌻🌻🌻 💐💐💐💐💐 🌼 #سوال_جواب #مادر_نوزاد #مادران_شاغل با عرض سلام و خسته نیاشید خدمت شما استاد گرامی . سوالی از حضورتون داشتم .من فرزندی7ماهه دارم که فعلا از مرخصی زایمان استفاده میکنم اما باید از9ماهگی باید نصف روز برم سرکار یعنی از صبح تا ظهر نمی دونم چه تکنیکهایی بکارببرم که از وابستگیش کم شه و از الان استرس دارم که چی میشه وضع پسرم #پاسخ سلام وقت بخیر قدمش مبارک باشه و با سعادت بزرگ بشه و سلامت باشه خوب است که از هم اکنون پیگیر هستید خوب است که مسئول و بفکر باشید اما نگرانی و اضطراب به شما و او کمکی نمی کند پس خودتان را کنترل کنید و آرامش خودتان را افزایش دهید - گزینه اول این است که اگر می توانید از مرخصی بیشتری استفاده کنید و حتی اگر مرخضی بدئن حقوق شما را دچار مشکلات زندگی شدید نمی کند بودن با کودک تا حدود دوسالگی می تواند بهترین راه حل قضیه باشد - تا حد ممکن از مرخصی ساعتی و روزانه برای حضور بیشتر استفاده کنید کارهای غیر ضروری اتان را حذف کنید - فرصت های بودنتان را بیشتر غتیمت بدانید - ارتباط لمسی و لالایی خواندن و حرف زدن با کودک را زیاد کنید - بچه ها حضور مادر را از صدا و بو و لمس حس می کنند می توانید در هنگام نبودن از لباس های خود که بوی شمارا می دهد در بستر کودک بگذارید تا با استشمام بوی شما حضورتان تداعی شود - میتوانید از یک عطر طبیعی با بوی ملایم استفاده کنید و موقعه که ناآرامی می کند هم به مراقب بگویید دستمالی آغشته به آن عطر را دربستر بگذارند - به مراقب یادبدهید شبیه شما لالایی بخواند و تکه کلام های شما را بکارببرد - حتما از شیر خودتان ذخیره یا فریز کنید تا در نبود شما از تغذی شود - از هم اکنون برای آرام کردن و در هنگام رسیدگی اورا عادت بدهید که باصدا و صجبت کردن آرام شود و مراقب باشید عاداتی نامناسبی مثل بغل گرفتن به بهانه گریه و بغل گرفتن های غیر ضروری را کنترل کنید البته نیاز به آغوش گرفتن و نوازش کردن راکامل برآورده کنید ولی اندازه نگهدارید _ تا حد ممکن از همراهی همسرتان هم بهره بگیرید. 🎈🎈🎈🎈🎈🎈🎈 http://eitaa.com/joinchat/4000251909C3e89b10697

#سوال_جواب #تربیت_جنسی #مسائل_جنسی_کودک_نوجوان #حریم_خصوصی #گول_زدن 🌺🍃🌺🍃🌺 #سوال سلام آقای دکتر.اگرنوجوانی ۱۵ ساله پسر، ازکودک ۷ساله ای خواسته باشدبرای بازی باپلی استیشن اجازه بدهد شلوارش راپایین بکشد یا دست به آلت کودک بزند نشانه چیست؟چه برخوردی بایدکرد؟اگر کودک بگوید دست هم زده چه؟ ....................... #پاسخ_کوتاه....................... #پاسخ برای پاسخ به این سوال چند مسئله وجود دارد . یکی نحوه برخورد با کوک ۷ ساله و نحوه تعامل با نوجوان ۱۵ ساله است و بحث دیگر ارتباط نوجوان و کودک در مواقع خلوت و نحوه کنترل ارتباط آنهااست . 🔴اکر کودکتان مساله را به شما گفته ، باید از اوحمایت کنید و او را تشویق کنید که شما را از این اتفاق باخبر کرده و از او بخواهید هرمشکلی برایش پیش می آید با شما در میان بگذارد 🔴 د رمورد کودک اول والد محترم باید حریم خصوصی رو از دوران کودکی به فرزند خود آموزش میداده ولی اگر این کار را نکرده باید از همین الان برای آن برنامه ریزی داشته باشد و به شیوه های مختلف و در فرصت های طبیعی زندگی مثل دستشویی رفتن، حمام کردن و تعویض لباس،به کودک گوشزد کند که ما اجازه نداریم نقاط خصوصی دیگران را ببینیم و نباید اجازه دهیم که دیگران نیز نقاط خصوصی ما را ببینند یا لمس کنند 🔴ضمن این توضیحات بگوییم هر وقت کسی چه آدم بزرگ چه کوچک به تو گفت که میخواهد نقاط خصوصی بدن تو یعنی قسمت های زیرشورت تو راببیند یا لمس کند شما باید بلافاصله از او دور شوی به پدر و مادر یا به یک بزرگتر اطلاع بدهی یا از دیگران و افراد قابل اعتماد کمک بخواهی. والدین می توانند با چند قصه و نمایش مهارتهای فرزندشان را امتحان کنند و افزایش بدهند 🔴 چون کودک گول بازی پلی استیشن را خورده،باید به او در مورد فریبکاری و گول خورن توضیحاتی داده شود و آنها را امتحان و تمرین کنید و همچنین باید روی مهارت های #خویشتن_داری و مدیریت خواسته ها و نیازها و #به_تعویق انداختن آنها نیز بر روی کودک کار شود تا کودک یاد بگیرد برای رسیدن به خواسته ها و نیازهای خود به هر کاری تن ندهد . 🔴در خصوص تعامل با نوجوان ۱۵ ساله هم بسته به اینکه اگر والدین نوجوان را می شناسید با کمک و همکاری ایشان حریم خصوصی و اگر حریم خصوصی را میداند و از روی عمد این کار را انجام میدهد می بایست پیامدهای درخواستهای نامناسب از کودکان و بخصوص نگرانی و پیگیری والدبن را برایش یادآوری شوید و در صورت تکرار این رفتار یا رفتارهای مشابه حتما نیاز به مشاوره و درمان دارد البته بدون برچسب زدن یا تخریب کردن نوجوان. 🔴چنانچه والدین نوجوان را نمیشناسید و فقط خود نوجوان را میشناسید خیلی محکم و قاطع به او گوشزد کنید که متوجه کارش شده اید و دیگر حق ندارد به کودک شما چنین پیشنهادی بدهد و تا مدتی اگر با کودک شما در ارتباط هست خلوت های آنان کنترل شود و اجازه ندهید کودک خارج از دید و نظارت شما با این نوجوان تعامل داشته باشد البته با حفظ آرامش خود. 🔴و به عنوان نکته پایانی همیشه خلوت ها و زمان هایی که کودک شما با کودکانی که دو یا سال از او بزرگترند و بخصوص با یک نوجوانی که در سن بلوغ هست ، (چون کنجکاوی های خاصی در این سن دارند ) را نظارت بیشتری داشته باشید و با حفظ آرامش و بدون اتهام زنی به نوجوانان در حد ممکن از تنها گذاشتن آنها خودداری کنید . موفق و پیروز باشید کانال مشاوره کودک و بازی درمانی در پیام رسان ایرانی #ایتا👇 http://eitaa.com/joinchat/4000251909C3e89b10697 🔹🔸🔹🔸🔹 https://eitaa.com/asgharinekah 💐💐💐 🆔@Dr_Asgharinekah

♨️در این کانال به برخی سوالات مشاوره ای کودک و خانواده پاسخ داده میشود #سوال_جواب #تربیت_جنسی #مسائل_جنسی_کودک_نوجوان #حریم_خصوصی #گول_زدن 🌺🍃🌺🍃🌺 متن#سوال👇👇 سلام آقای دکتر.اگرنوجوانی ۱۵ ساله پسر، ازکودک ۷ساله ای خواسته باشدبرای بازی باپلی استیشن اجازه بدهد شلوارش راپایین بکشد یا دست به آلت کودک بزند نشانه چیست؟چه برخوردی بایدکرد؟اگر کودک بگوید دست هم زده چه؟ #پاسخ_کوتاه #پاسخ برای پاسخ به این سوال چند مسئله وجود دارد . یکی نحوه برخورد با کوک ۷ ساله و نحوه تعامل با نوجوان ۱۵ ساله است و بحث دیگر ارتباط نوجوان و کودک در مواقع خلوت و نحوه کنترل ارتباط آنهااست . 🔴اکر کودکتان مساله را به شما گفته ، باید از اوحمایت کنید و او را تشویق کنید که شما را از این اتفاق باخبر کرده و از او بخواهید هرمشکلی برایش پیش می آید با شما در میان بگذارد 🔴 د رمورد کودک اول والد محترم باید حریم خصوصی رو از دوران کودکی به فرزند خود آموزش میداده ولی اگر این کار را نکرده باید از همین الان برای آن برنامه ریزی داشته باشد و به شیوه های مختلف و در فرصت های طبیعی زندگی مثل دستشویی رفتن، حمام کردن و تعویض لباس،به کودک گوشزد کند که ما اجازه نداریم نقاط خصوصی دیگران را ببینیم و نباید اجازه دهیم که دیگران نیز نقاط خصوصی ما را ببینند یا لمس کنند 🔴ضمن این توضیحات بگوییم هر وقت کسی چه آدم بزرگ چه کوچک به تو گفت که میخواهد نقاط خصوصی بدن تو یعنی قسمت های زیرشورت تو راببیند یا لمس کند شما باید بلافاصله از او دور شوی به پدر و مادر یا به یک بزرگتر اطلاع بدهی یا از دیگران و افراد قابل اعتماد کمک بخواهی. والدین می توانند با چند قصه و نمایش مهارتهای فرزندشان را امتحان کنند و افزایش بدهند 🔴 چون کودک گول بازی پلی استیشن را خورده،باید به او در مورد فریبکاری و گول خورن توضیحاتی داده شود و آنها را امتحان و تمرین کنید و همچنین باید روی مهارت های #خویشتن_داری و مدیریت خواسته ها و نیازها و #به_تعویق انداختن آنها نیز بر روی کودک کار شود تا کودک یاد بگیرد برای رسیدن به خواسته ها و نیازهای خود به هر کاری تن ندهد . 🔴در خصوص تعامل با نوجوان ۱۵ ساله هم بسته به اینکه اگر والدین نوجوان را می شناسید با کمک و همکاری ایشان حریم خصوصی و اگر حریم خصوصی را میداند و از روی عمد این کار را انجام میدهد می بایست پیامدهای درخواستهای نامناسب از کودکان و بخصوص نگرانی و پیگیری والدبن را برایش یادآوری شوید و در صورت تکرار این رفتار یا رفتارهای مشابه حتما نیاز به مشاوره و درمان دارد البته بدون برچسب زدن یا تخریب کردن نوجوان. 🔴چنانچه والدین نوجوان را نمیشناسید و فقط خود نوجوان را میشناسید خیلی محکم و قاطع به او گوشزد کنید که متوجه کارش شده اید و دیگر حق ندارد به کودک شما چنین پیشنهادی بدهد و تا مدتی اگر با کودک شما در ارتباط هست خلوت های آنان کنترل شود و اجازه ندهید کودک خارج از دید و نظارت شما با این نوجوان تعامل داشته باشد البته با حفظ آرامش خود. 🔴و به عنوان نکته پایانی همیشه خلوت ها و زمان هایی که کودک شما با کودکانی که دو یا سال از او بزرگترند و بخصوص با یک نوجوانی که در سن بلوغ هست ، (چون کنجکاوی های خاصی در این سن دارند ) را نظارت بیشتری داشته باشید و با حفظ آرامش و بدون اتهام زنی به نوجوانان در حد ممکن از تنها گذاشتن آنها خودداری کنید . موفق و پیروز باشید ✍دکتر اصغری نکاح دانشیار دانشگاه فردوسی مشهد 🔹🔸🔹 😊علاقمندان را به عضویت در کانال دعوت کنید. 👇👇. https://eitaa.com/joinchat/4000251909C3e89b10697 🌐کانال اطلاع رسانی علمی، فرهنگی-اجتماعی دکتر اصغری نکاح ╭┅─────────┅╮ 🌺 @Dr_Asgharinekah ╰┅─────────┅╯ کانال مشاوره کودک و بازی درمانی در پیام رسان ایرانی #ایتا👇 http://eitaa.com/joinchat/4000251909C3e89b10697 🔹🔸🔹🔸🔹 https://eitaa.com/asgharinekah 💐💐💐 🆔@Dr_Asgharinekah