⭕️ سندروم پاسخ در رسانه‌های اجتماعی و توهم همه‌چیز دانی ❓به ‌راستی ما چه کارهایی را فکر می‌کنیم بلدیم؟ ❓حضور در پیام‌رسان‌ها و رسانه‌های اجتماعی چقدر به این توهم دانستن شدت بخشیده؟ 🔺«سندروم داشتن پاسخی برای همه چیز» مصیبتی است که از تحصیلات بالا، حساسیت نشان دادن بیش از حد به جزئیات، وسواس زیاد و چرخیدن و کار زیاد با اینترنت به وجود می‌آید. ▪︎این مشکل مثل آفت، دامنگیر افرادی است که دانش فنی بالا و تخصصی دارند. بدان معنا که آن ها اغلب وقت روزانه خود را صرف توضیح دادن درباره چیزهایی به افرادی می کنند که هیچ ایده و نظری درباره آن ندارند. 🚫«سندروم پاسخگویی» یک اعتیاد وحشتناک است که با مسائل کوچک آغاز می‌شود مثل سخن گفتن از متن‌های اطلاعاتی بی اهمیتی که شما در ویکی پدیا خوانده‌اید و درست هم هست؛ اما بلافاصله بعد از شروع این جریان این آفت مثل بیماری دامنگیر شما می‌شود و از آن پس شما متقاعد می‌شوید که می‌توانید درباره همه چیز به همه اطلاعات بدهید. 👁‍🗨اگر نگاهی به اطرافیان خود در فضای مجازی که در حال غوطه خوردن در اقیانوس اطلاعات بسیار زیاد هستند داشته باشید چیزی که متوجه خواهید شد آن است که بسیاری از مخاطبین فضای مجازی دچار این توهم یعنی توهم دانایی یا همه چیزدانی رسانه ای هستند. آفتی که اولین علت ظهور و بروز آن حجم بالای اطلاعات دریافتی رد و بدل شده در طول شبانه روز است که از طریق مختلف به دست مخاطبین در فضای مجازی می رسد. ✅ چطور می‌توان با آن برخورد کرد؟ «نمی‌دانم». درباره این کلمه خوب فکر کنید و آن را به خاطر بسپارید. نمی‌دانم. نمی‌دانم یا هیچ ایده‌ای ندارم. هیچ کس نمی‌داند، شما هم نمی‌دانید. هر چقدر شما به جای داشتن پاسخ برای همه چیز درباره آن سوال بپرسید زودتر به یک نابغه تبدیل می شوید. #نسرا، نهضت سواد رسانه‌ای انقلاب اسلامی #ژئوپلیتیک_رسانه        با ما همراه باشید @Dr_bavir