✅#ترجمه_صفحه_432_قرآن_کریم
89 - و ای قوم من! دشمنی با من شما را بر آن ندارد [کاری کنید] که به شما آن رسد که به قوم نوح یا قوم هود یا قوم صالح رسید، و قوم لوط از شما چندان دور نیست
90 - و از پروردگار خود آمرزش بخواهید، سپس به سوی او بازگردید که پروردگار من مهربان و دوستدار [بندگان] است
91 - گفتند: ای شعیب! بسیاری از آنچه را که می‌گویی نمی‌فهمیم و ما به راستی تو را در میان خود ناتوان می‌بینیم، و اگر [به احترام] عشیره‌ات نبود سنگسارت می‌کردیم، و تو بر ما غالب نیستی
92 - گفت: ای قوم من! آیا عشیره‌ی من در نزد شما عزیزتر از خداست که او را پشت سر نهاده‌اید! بی‌تردید پروردگار من به آنچه می‌کنید احاطه دارد
93 - و ای قوم من! شما هر چه در توان دارید عمل کنید، من [نیز] عمل می‌کنم به زودی خواهید دانست که به چه کسی عذابی رسد که رسوایش کند! و دروغگو کیست! منتظر باشید که من نیز با شما منتظرم
94 - و چون فرمان ما آمد، شعیب و کسانی را که با او ایمان آورده بودند به رحمت خویش نجات دادیم و کسانی را که ستم کرده بودند صیحه بگرفت و در خانه‌هایشان به رو افتادند [و هلاک شدند]
95 - گویی هرگز در آن [خانه‌ها] نبوده‌اند هان که طرد و هلاک باد [مردم] مدین را، همان گونه که ثمود هلاک شدند
96 - و به راستی موسی را با آیات خود و حجتی روشن فرستادیم،
97 - به سوی فرعون و سران قوم وی، ولی آنها از فرمان فرعون پیروی کردند و فرمان فرعون هدایتگر نبود.
✅#ترجمه_صفحه_432_قرآن_کریم
32 - مستکبران به ضعیف شدگان گویند: مگر ما بودیم که شما را از هدایت پس از آن که به سوی شما آمد بازداشتیم! بلکه خودتان گناهکار بودید
33 - و ضعیف شدگان به مستکبران گویند: [نه،] بلکه نیرنگ شب و روز [شما بود]، آن گاه که ما را وادار می‌کردید که به خدا کافر شویم و برای او همتایانی قرار دهیم و هنگامی که عذاب را ببینند پشیمانی [خود] را پنهان می‌دارند و در گردن‌های کسانی که کافر شدند غل‌ها می‌نهیم، آیا جز به سزای آنچه انجام می‌داده‌اند مجازات می‌شوند!
34 - و در هیچ شهری هشدار دهنده‌ای نفرستادیم جز آن که خوشگذرانان آنها گفتند: ما به آنچه فرستاده شده‌اید کافریم
35 - و گفتند: اموال و اولاد ما [از همه] بیشتر است [و این نشانه قرب ما به خداست] و ما عذاب نخواهیم شد
36 - بگو: پروردگار من [جهت مصالحی] روزی را برای هر کس که بخواهد وسعت می‌دهد یا تنگ می‌گیرد [این ربطی به قرب خدا ندارد] ولی بیشتر مردم نمی‌دانند
37 - و اموال و فرزندانتان چیزی نیست که شما را به پیشگاه ما نزدیک گرداند، مگر کسانی که ایمان آورده و کار شایسته کرده باشند، که آنها را بدانچه کرده‌اند دو برابر پاداش است و آنها در غرفه‌های [بهشتی] آسوده خاطر خواهند بود
38 - و کسانی که در [ابطال] آیات ما می‌کوشند که [ما را] به عجز آورند، آنان احضار شوندگان در عذاب [الهی] خواهند بود
39 - بگو: در حقیقت، پروردگار من روزی را برای هر کس از بندگانش بخواهد وسعت می‌دهد یا برای او تنگ می‌گیرد و هر چه انفاق کردید عوضش را خدا می‌دهد، و او بهترین روزی دهندگان است.
✅#ترجمه_صفحه_432_قرآن_کریم
89 - و ای قوم من! دشمنی با من شما را بر آن ندارد [کاری کنید] که به شما آن رسد که به قوم نوح یا قوم هود یا قوم صالح رسید، و قوم لوط از شما چندان دور نیست
90 - و از پروردگار خود آمرزش بخواهید، سپس به سوی او بازگردید که پروردگار من مهربان و دوستدار [بندگان] است
91 - گفتند: ای شعیب! بسیاری از آنچه را که می‌گویی نمی‌فهمیم و ما به راستی تو را در میان خود ناتوان می‌بینیم، و اگر [به احترام] عشیره‌ات نبود سنگسارت می‌کردیم، و تو بر ما غالب نیستی
92 - گفت: ای قوم من! آیا عشیره‌ی من در نزد شما عزیزتر از خداست که او را پشت سر نهاده‌اید! بی‌تردید پروردگار من به آنچه می‌کنید احاطه دارد
93 - و ای قوم من! شما هر چه در توان دارید عمل کنید، من [نیز] عمل می‌کنم به زودی خواهید دانست که به چه کسی عذابی رسد که رسوایش کند! و دروغگو کیست! منتظر باشید که من نیز با شما منتظرم
94 - و چون فرمان ما آمد، شعیب و کسانی را که با او ایمان آورده بودند به رحمت خویش نجات دادیم و کسانی را که ستم کرده بودند صیحه بگرفت و در خانه‌هایشان به رو افتادند [و هلاک شدند]
95 - گویی هرگز در آن [خانه‌ها] نبوده‌اند هان که طرد و هلاک باد [مردم] مدین را، همان گونه که ثمود هلاک شدند
96 - و به راستی موسی را با آیات خود و حجتی روشن فرستادیم،
97 - به سوی فرعون و سران قوم وی، ولی آنها از فرمان فرعون پیروی کردند و فرمان فرعون هدایتگر نبود.