🔰سه نکته راهبردی از بودجه 🔹همگرایی دولت و مجلس در کمیسیون تلفیق و شنیدن نقدها و نظرات، بستری مناسب برای منطبق کردن مصوبات بودجه بر نگاه ملی است. نگاهی که به نظر می رسد در بودجه کم‌رنگ است. نمایندگان اگر چه در حوزه های انتخابی با فشارهایی روبرو هستند و تلاششان برای تحقق منافع منطقه ای خود است ، اما این مسائل نباید نگاه ملی و منافع کلی کشور را به حاشیه ببرد. بنابراین تاکید است که نگاه ملی و کشوری بر روند تصویب بودجه در مجلس حاکم باشد نه نگاه شهری و حوزه انتخابی. 🔹نگاه مجلس به بودجه مبتنی بر توسعه رفاه مردم قابل تقدیر است، اما اگر قرار باشد از طریق افزایش خدمات دولت، چه یارانه ها و چه حقوق ها، کسری بودجه بر دولت تحمیل شود، علنا آنچه در نهایت نصیب مردم می شود، ازدياد تورم است نه رفاه. لذا نمایندگان تلاش نمایند تا با مشورت دولت و شنیدن نظرات آنها، کسری بودجه را به حداقل ممکن برسانند. در شرایط فعلی تاکید بر افزایش صرفه‌جویی در منابع از اولویت ها باشد. 🔹مجلس باید نقش نظارتی خود و ملاحظات کلی کشور را تقویت کند و دولت را در مسیر بهره‌وری و بهینه سازی بودجه قرار دهد. گزارش های نهاد متولی نظارت بر بودجه نشان می‌دهد، نشتی منابع و جابه‌جایی اعتبارات تا حد قابل توجهی مانع از تحقق اهداف بودجه است. بنابراین نظارت، کنترل و هدایت درست منابع در چارچوب نهاد قانونگذار و خود بودجه، به شکل حداکثری تدوین گردد. ✍🏼#علی_محمدی @Ebasirate_enghelab

🔰#یادداشت | اثرات برداشتن صفر از ریال 🔹امروز دولت لایحه اصلاح قانون پولی و بانکی کشور را که به منظور حذف ۴ صفر از پول ملی و اصلاح نظام پولی کشور تهیه شده است، به مجلس ارسال نمود. در این خصوص نکاتی حائز اهمیت است... 1⃣ در ۲۷ اسفند ۱۳۰۸ ریال با پشتوانه طلا جایگزین قِران با پشتوانه نقره شد. با گذشت ۹۵ سال از عمر ریال، این ارز بدون تغییر در تعداد صفر، باقی مانده است. در حالی که در این یک صد سال اخیر، شاهد بازتعریف بسیاری از ارزهای ملی از طریق حذف صفر بوده ایم. برای مثال: آلمان( ۱۹۲۳) ۱۲ صفر، اتریش ( ۱۹۲۵) ۴صفر، هلند ( ۱۹۶۰) ۴صفر، کره جنوبی ( ۱۹۵۷) دو صفر، آرژانتین( ۱۹۸۵) ۴ صفر ، روسیه (۱۹۹۸) ۳صفر، ترکیه (۲۰۰۵) ۶صفر. 🔺بنابراین در یک صد سال اخیر، ریال جزء معدود ارزهای ملی است که در تعداد صفرهای آن تغییری ایجاد نشده و به نوعی توانسته اصالت خود را در میان تحولات سیاسی، اجتماعی و نظامی یک صد سال اخیر حفظ کند. البته ریال در دو دهه اخیر، ضرباتی را از حیث برابری با ارزهای جهانروا متحمل شده است. 2⃣ برداشتن صفرها از ارزهای ملی، نوعا تصویری کذایی از تقویت این ارزها را مخابره می کند. در واقع بازتعریف پول از طریق برداشتن صفرها، شمای دیگری از پنهان سازی تورم است. در مجموع برداشتن صفرها هیچ تاثیری بر کاهش یا افزایش تورم ندارد. 3⃣ هدف نهایی برداشت صفر از ارز ملی، کاهش هزینه های چاپ پول(سرانه اسکناس در ایران 114 برگ می‌باشد. این آمار در کشورهای پیشرفته 12 تا 14 برگ است.)، آسان تر شدن نقل و انتقال های مالی، تسهیل محاسباتی مالی می باشد. 4⃣ برداشتن صفر از ارز ملی در کشورهایی که با تورم بالا روبرو بودند اگر چه در کوتاه مدت باعث افزایش ارزش پول ملی به لحاظ اسمی(نه حقیقی) شده اما در بلند مدت به شکست انجامیده است. ✍🏼#علی_محمدی @Ebasirate_enghelab

🔰#یادداشت | اگر برجام پابرجا بود، تورم چگونه بود؟ 🔹پیش فرض این سوال("اگر برجام پابرجا بود") امکان تحقق نداشت. چرا که در نوع مواجه غرب با مردم ایران، برجام نباید پابرجا میماند. در راهبرد غرب، برجام نباید برای ایران انتفاع می داشت و صرفا می بایست نقش مهار یا تضعیف ایران را ایفا نماید، لذا بعد از اجرای تعهدات ایران، زیر میز برجام زدند، بعد از این هم زیر هر برجامی خواهند زد. لذا اولویت قرار دادن برجام ها برای حل و فصل مشکلات کشور، راهبردی درست نمی باشد. 🔹اما در خصوص تورم سال ۹۵ و ۹۶، داستان چیست، آیا برجام تورم را کاهش داد؟ پاسخ به این سوال از دو منظر شکل می گیرد. 1⃣اول: یک واقعیت همین است که توافق هسته ای سال ۱۳۹۴ به علت هیاهوی رسانه ایِ دولت ذیل تعلیق و کاهش تحریم ها، فضایی انتزاعی شکل گرفت و توانست انتظارات تورمی به حداقل برساند؛ و لذا مصرف کننده و صاحبان سرمایه به امید بهبود وضعیت ارزی کشور، مصرف خود را به آینده موکول نمودند و در نتیجه گردش پول، کاهش و تورم، نزولی شد. 2⃣دوم: اما موضوع مهم‌تر که باعث کاهش تورم در این دو سال گردید، سیاست های بانک مرکزی بود. در سال های ۹۳ تا ۹۶، سیاست بانک مرکزی ذیل سیاست انقباضی، بر افزایش سود بانکی به سی درصد جهت فریز نقدینگی در بانک‌ها و کاهش سرعت گردش پول مترتب بود. این مسئله جذب اعتبار را برای بنگاه اقتصادی جهت تولید بیشتر دشوار می ساخت. 🔹این دو عاملی که در بالا اشاره شد، منجر به کاهش تورم گردید. اما کاهش مصرف و سیاست انقباضی منجر به رکود نسبی در اقتصاد شد. به گونه ای که نرخ اشتغال در سال ۹۵ به ۱۲/۱ و در سال۹۶ به رکورد ۱۲/۴ رسید. 🔹در آن سو واقعیت تاثیرگذاری برجام در اقتصاد ایران را باید در میزان واقعی جذب سرمایه گذاری جستجو کرد. بر اساس گزارش سازمان سرمایه گذاری خارجی، جذب سرمایه خارجی در سال‌های برجام یعنی سال ۹۵ و ۹۶ حدود ۱.۶ میلیارد دلار و ۲.۶ میلیارد دلار بوده؛ که کمتر از متوسط جذب سرمایه در کشور می باشد. در این دو سال مجموعا ۱۹/۵ میلیارد دلار مجوز سرمایه گذاری صادر شد اما عملا به واسطه فشار امریکا بر شرکت های خارجی در پشت صحنه برجام، هیچکدام از این شرکت ها وارد کشور نشدند و صرفا هزینه پذیرایی آنها در هتل ها بر دوش دولت باقی ماند. 🔚 جمعبندی اینکه برجام جز کاهش انتظارات سیاسی و ایجاد یک تنفس مصنوعی، تاثیری محسوس و مداوم که زیربناهای اقتصادی مثل اشتغال و سرمایه‌گذاری را در سال های ۹۵ و ۹۶ هدف قرار دهد، به دنبال نداشت. ✍🏼#علی_محمدی @Ebasirate_enghelab