#برخاستهـ_از_دلـ♥️
یه استاد فرهیخته‌ای داشتیم که یه دفعه ازمون پرسید:
«کسی در این کلاس هست که یک نفر رو دوست داشته باشه؟!»
همه متعجب از این پرسش نگاهش میکردیم😳
استاد اما ادامه داد:
«یعنی یه نفر تو این کلاس نیست که حس دوست داستن رو مزه مزه کرده باشه؟؟
اه...
بی احساسا😑»
صدای خنده و زمزمه‌ها بلند شد...
بچه ها که انگاری یخشون آب شده بود یکی یکی دست بلند میکردن و لبخند ژکندِ استاد با هر دستی که بالا میومد، عمیق تر و مرموزانه تر میشد😬
تقریبا همه‌ی بچه ها دست بلند کرده بودند.
استاد دهان باز کرد:
«خب حالا که همتون معترف شدید که احساس دارید و میدونید دوست داشتن چیه.. بگید ببینم برای اثباتِ احساستون به طرف مقابل چیکار کردید؟!»
سپس نگاه منتظرش را میانمان گردادند.
یکی از پسر ها بی مقدمه گفت:
به مامان من که نمیشه چیزی رو ثابت کرد استاد 😁
دیگری دست بلند کرد:
بهش هدیه دادم😇
_براش هرچیزی که خواست فراهم کرد😋
_سعی کردم ناراحتش نکنم😉
_خودش میدونه دوسش دارم دیگه... نیازی به توضیح و اثبات نیست!
_ای بابا استاد گرفتی مارو عشقو چطوری ثابت کنیم🚶🏻♂️
_براش اونی بودم که میخواست🙃
به اینجا که رسید استاد تکیه اش را از دیوار گرفت و با اشاره به اخرین نفر دهان باز کرد:
«براش اونی میشه که میخواد!!»
لبخند تلخی زد و ادامه داد:
«کدومتون همونی هستید که امام زمان میخواد؟؟»
سکوت حاکم شد و شرم در چهره‌ی همه‌مان موج میزد...
استاد وسایلش را جمع کرد.
کیفش را به دوش انداخت و قبل از رفتن به خط تحریر پهلوی تخته نوشت:
«اگه بتونی همونی بشی که امام زمان میخواد، از دنیا با نمره‌ی بیست فارغ‌التحصیل میشی!»
مهم ترین درس زندگیم رو همون استاد بهم داد...
بقیه هرچی گفتند دیکته شده از کتوب متفرقه بود و بس :))
°•°•ح_تکابی°•°•
