روزی کھ گذاشتمت توی خاڪ؛ نھ ببخشید! روزی ڪھ خدا با دستای من تورو گذاشت تو خاڪ و بهت آب داد؛ یه چوب خشڪ و بی روح بودی با یه برگ پژمرده ڪھ به سختی بهت وصل بود! گذاشتمت جلوی آفتاب بهت آب دادم و هرروز باهات حرف زدم تا خون ریخت توی رگهات و آب دویید زیر پوستت! جون گرفتی و سبز شدی یادمه اولین گلی که دادی اینقدر واست ذوق کردم که یه قطره اشک از گوشه ی چشمم غلتید رو صورتم..🧕🏻🤞🏻!' یخرج الحی من المیت رو با چشمام دیدم؛ با خودم تکرار ڪردم : جهان قرآن مصور است و آیه ها در ان؛ به جای آن ڪھ بنشینند؛ ایستاده اند🌿' #خط‌خطی‌های‌من🚶🏿‍♀🖐🏿