✧❁﷽❁✧ #کرسی_آزاد_اندیشی ✍️نگاهی گذرا به مقاله استاد شبیری در باب شهادت حضرت فاطمه زهرا ♦️مقاله ای که به عنوان مدخل شهادت فاطمه سلام الله علیها به قلم استاد سیّد محمّد جواد شبیری زنجانی در کتاب دانشنامه فاطمی آمده و به مناسبت ایام فاطمیه در بسیاری از کانالها منتشر شده بر خلاف توقع از نویسنده محترم تسامحات غیرقابل قبولی دارد. ♦️استناد به منابع ضعیفی مثل هدایه خصیبی کذّاب ملعون نصیری، دلائل الامامة مجعول مجهول المؤلف، الاختصاص مجهول المؤلف، و از همه عجیب تر استناد به کتاب ساختگی مؤتمر علماء بغداد برای خبر بی اصل مسمار! با این که کتاب علامه جعفر مرتضی عاملی که از منابع این مقاله است و آن نیز همین تسامحات را مرتکب شده تصریح به جعلی بودن کتاب مؤتمر کرده و آن را ساخته و پرداخته قرن اخیر می داند. ♦️در این مقاله، تناقض در گزارشها - از جمله تعیین ضارب - با یک جمله: «ممکن است همه آنها واقعیت داشته باشد»! حل شده است! ♦️نویسنده در توضیح بعدی با اذعان به نفی انتساب کتاب مجهول المؤلف اختصاص به شیخ مفید، آن را معتبر دانسته! اما به این مطلب عنایت نکرده که اگر اختصاص مجهول المؤلف را معتبر بدانیم و خبر واحد او را بپذیریم تعارض دیگری پیش می آید و مکان حمله منجر به سقط، دیگر درب خانه نبوده و مدتها بعد از هجوم و در کوچه و دور از چشم مردم صورت گرفته است. ♦️استناد به فرائد السمطین نیز بدون توجه به پاورقی محقق صورت گرفته است؛ چرا که علامه محمودی محقق کتاب تصریح کرده که این خبر در نسخه کهن فرائد نیست و در نسخه متأخر نجف اضافه شده. و مهم تر این که آن روایت به نقل از شیخ صدوق ذکر شده و فرائد حموینی منبع مستقلی نیست. ♦️و نکته آخر این که برای اثبات مصائب حضرت فاطمه (س) نیازی به برف انبار کردن منابع ضعیف و معلوم الحال و مشکوک حتی کتاب سلیم بن قیس نداریم و با استناد به منابع معتبر می توانیم اصل شهادت را اثبات نماییم. 🔹 یادداشت از استاد رحیم قاسمی #تأمل #فاطمیه #کلام #شیعه #اهل_سنت #امامت #ولایت #شبیری_زنجانی

✧❁﷽❁✧ #کرسی_آزاد_اندیشی ✍️ پاسخ به یادداشت آقای رحیم قاسمی در موضوع نقد مقاله حجة الاسلام و المسلمین استاد شبیری زنجانی در باب شهادت حضرت فاطمه زهرا (س) 1️⃣ ادعای نویسنده محترم در «برف انبار کردن منابع ضعیف» و «تسامحات غیرقابل‌قبول» در مقاله، بی انصافی و خروج از روش نقد علمی است. 2️⃣ انتقاد «اختصار در بررسی تناقض گزارش ها» به دلیل ناآگاهی ایشان از اصول نگارش مقاله های دانش نامه ای است. دانش نامه ها، قالب اخباری دارند که حتی الامکان از تحلیل های شبیه مقالات «علمی _ پژوهشی»، اجتناب می شود. 3️⃣ استناد به روایاتی که بعضاً ضعف سندی دارند، به دلیل وجود شواهد صدق بر اعتبار آن است. یک محقق باهدف تجمیع ظنون برای دستیابی به علم و اطمینان در یک مساله، سعی در جمع آوری قرائن متعدد، از تمام منابع علمی موجود شیعه و اهل سنت دارد. این امتیاز فوق العاده مقاله استاد شبیری است نه «برف انبار کردن منابع ضعیف» به زعم منتقد گرامی! 4️⃣ با در نظر گرفتن قطعی بودن اصل شهادت حضرت زهرا (س) به دلیل روایات متواتر شیعه و اهل سنت، استناد به ادله ضعیف (به زعم متنقد گرامی)، از باب تفسیر جزئیات یک واقعه مسلم است. 5️⃣ با وجود سانسور شدید در میان علمای اهل سنت (رک: قاعده: امساک عما شجر بین الاصحاب) و برخورد های بسیار تند؛ مثل قتل، اتهام الحاد و ... نسبت به ناقلین روایات دال بر اختلاف صحابه _ به ویژه اختلافات صدر اسلام و مرتبط با حقانیت اهل بیت (ع) _ ، صرف نقل روایات فضائل و مظلومیت های عترت رسول الله (ص)، بهترین دلیل بر صدق و معتبر بودن آن روایت است. البته اگر دلیل قطعی و یقینی خلاف آن باشد متبع است. (رک: مظفر، دلائل الصدق لنهج الحق ؛ ج‏1 ؛ ص7) ⏹ منتقد محترم در برخی از منابع استنادی مقاله تشکیک کرده است ولی باید دانست: 🔺«کتاب سلیم بن قیس هلالی» یکی از معتبرترین اصول روایی شیعه است. کاش ایشان نگاهی به مقدمه این کتاب می نمود تا گرفتار قضاوت ناصحیح درباره این کتاب و نویسنده آن نشود. (رک: کتاب سلیم بن قیس هلالی، ج 1، ص 155 الی 200) 🔺قول مشهور میان علمای شیعه، کتاب «الاختصاص» را اثر شیخ مفید رحمه الله علیه می داند. از معاصرین محقق خویی در معجم رجال الحدیث، انتساب این کتاب به شیخ مفید را مشکوک دانسته ولی خود او در موارد متعدد به این کتاب ارزشمند، استناد داده است. کاش منتقد محترم، به دلیل شک در انتساب کتاب به نویسنده، آتش به خرمن تراث شیعه نمی انداخت! (رک: المقالات و الرسالات، ج‏24، ص: 6) 🔺جرح ها و اتهامات وارد شده به «خصیبی» به دلیل انحرافات فکری او است که ریشه در اتهامات ابن غضائری دارد. بر اهل فن، ضعف ابن غضائری، کتاب و روش او پوشیده نیست. فساد عقیده یک راوی باعث خدشه در وثاقت رجالی او نمی شود. بسیاری از محدثین منحرف، ثقه و قابل اعتماد در حدیث هستند. تلعکبری از او روایت و استجازه نموده است. خزاز قمی، صاحب مختصر بصائر و دیگران از او نقل حدیث کرده اند. کتاب وی از منابع بحار علامه مجلسی است. میرزای نوری و محدث بحرانی به این کتاب اعتماد دارند. صاحب اعیان الشیعه اتهامات وارده به او را نمی پذیرد. (رک: الضعفاء من رجال الحديث، ج‏1، ص: 461) 🔺«دلائل الامامة» اثر ابوجعفر محمد بن جرير بن رستم الطبري الآملي الشیعی است. اتهام مجعول بودن کتاب و مجهول بودن نویسنده غلط است. (رک: معجم رجال الحديث و تفصيل طبقات الرواة، ج‏16، ص: 158) ✧❁دانشگاه امامت❁✧ 🆔 @Emamat110u

❁﷽❁ #کرسی_آزاد_اندیشی ◀️ «حیدر حب الله» از نظریه پردازان دینی معاصر لبنانی است. او درباره فقه مصلحت و رفتار خلفای جریان سقیفه می گوید: «... همه يا لااقل اكثر سياست هايي كه ابوبكر و عمر و عثمان در پيش گرفتند، زير سايه فقه المصلحه مفهوم، معقول، منطقي و قابل توجيه است. خصوصا با معنايي از فقه مصلحت كه امام خميني مطرح نموده است.اين خلفا صرفا يك خطا بيشتر نداشتند و آن هم غصب خلافت علي(ع) . از همين رو اجتهاد امامي بايد از انتقادات كليشه اي و موروثي نسبت به خلفا و نيز آنچه كه جزو لاينفك معرفت اماميه از تصوير آن خلفا و فهمشان شده، دست بردارد...» 📚 مصلحت در فقه و سياست ديني، گفتگوها و دقت هاي پيرامون ضوابط و محدوده ها(رک: تصویر فوق) ✍️ علما و اعضای گرامی«دانشگاه امامت» نقد های خود را به مخاطب زیر ارسال کنید تا در کانال بارگزاری شود. @Abolhasanain110 ⏺ علمی بودن، رعایت ادب و نزاکت در نقد شرط نشر آن است. ✧❁دانشگاه امامت❁✧ 🆔 @Emamat110u

❁﷽❁ #کرسی_آزاد_اندیشی 1️⃣ آقای «شیخ حيدر حبّ الله» در مقدمه مقاله ای با عنوان «المصلحة في الفقه والسياسة الشرعية» برای بیان اینکه چرا فقهای شیعه، مصلحت را در فقه دخالت نمی دهند، به دو عامل زیر اشاره می کند: اول: ترس از عرفی شدن شریعت دوم: ترس از اینکه فقه شیعه لباس فقه اهل سنت را بر تن کند! 2️⃣ ایشان در توضیح برای مورد دوم، اشاره به برخی از نگرانی ها از طرف علمای شیعه می کند. او یکی از نگرانی ها را این مطرح می کند: «گروهی [از فقها] نگران این هستند که با کشیده شدن مصلحت به درون فقه شیعه، دیگر همه ی سیاستهایی که ابوبکر و عمر و عثمان در پیش گرفته بودند، یا لااقل بسیاری از این سیاستها، معقول و منطقی شده و در سایه فقه مصلحت قابل توجیه خواهد شد. ... » 3️⃣ با ملاحظه عبارت او، معلوم می شود که خود نویسنده، قائل به این حرف نیستند و این را صرفا به عنوان یک نگرانی، به گروهی از فقها نسبت میدهند که نمی خواهند مصلحت را دخیل در فقه قرار بدهند. 4️⃣ اما با این حال، به نظر میرسد نسبت دادن این چنین ترس و نگرانی به فقهای شیعه، کاری نادرست و اشتباه باشد، مخصوصا که اشاره ای به سند و مدرک استناد هم نشده باشد. 5️⃣ خطاها، ظلم ها و سیاست های خصمانه ی خلفای سه¬گانه، مخصوصا نسبت به اهل بیت علیهم السلام، امری نیست که به راحتی و با قائل شدن به دخالت مصلحت در فقه، قابل تطهیر و توجیه باشد، از این رو، حتی فرض وجود چنین ترس و نگرانی در بین فقهای امامیه، ظاهرا درست نخواهد بود. ✍️ به قلم حجة الاسلام و المسلمین قویدل ✧❁دانشگاه امامت❁✧ 🆔 @Emamat110u