#بیان_تفسیر(۴)
#سرکار_خانم_یوسفی
یَومَ تَبْیَضُّ وُجُوهٌ وَ تَسْوَدُّ وُجُوهٌ فَأَمَّا الَّذِینَ اسْوَدَّتْ وُجُوهُهُمْ أَ كَفَرْتُم بَعْدَ إِیمَانِكُمْ فَذُوقُواْ الْعَذَابَ بِمَا كُنتُمْ تَكْفُرُونَ وَ أَمَّا الَّذِینَ ابْیَضَّتْ وُجُوهُهُمْ فَفِى رَحْمَةِ اللَّهِ هُمْ فِیهَا خَالِدُونَ(سوره آل عمران، آیات ۱۰۶ و ۱۰۷)؛ روز قیامت چهره هایى نورانى و چهره هایى تاریك خواهد بود. به آنان كه چهره هایشان تاریك است گفته می شود: چرا بعد از اینکه ایمان آوردید كافر شدید؟! پس اكنون به خاطر آن كفری که ورزیدید طعم عذاب را بچشید و به آنان هم كه چهره هایشان نورانى است در رحمت الهى مقیم می شوند و براى همیشه در آن می مانند.
این یک اصل قرآنی است که حالت و نوع زندگى انسان و نیز پاداش و كیفرهاى او در جهان دیگر در حقیقت تجسمى از اعمال و روحیات و افكار او در این جهان است.(سوره آل عمران آیه ۳۰) به عبارت دیگر: هر كارى كه در این جهان از انسان سر می زند آثار وسیع و گسترده اى در روح انسان باقى گذاشته و کم کم چهره جان او را صورتگری می کند. درک این تغییرات در دنیا برای اکثر مردم امری ناممكن است؛ ولى در قیامت که روز ظهور حق و حقیقت و آشکار شدن باطن افراد است(سوره طارق، آیه۹) آن واقعیت نهفته در جان که در حقیقت چهره واقعی جان انسانهاست رونمایی شده و پدیدار می گردد.
روسفیدى و روسیاهى در قیامت هم که این آیات به آن اشاره می کنند در حقیقت تجسّم همان حالات و روحیّات انسان در دنیاست.
ادامه مطلب👇
#بیان_تفسیر(۵)
#سرکار_خانم_یوسفی
وَ لَوْ أَنَّهُمْ إِذ ظَّلَمُواْ أَنفُسَهُمْ جَاءُوکَ فَاسْتَغْفَرُواْ اللَّهَ وَ اسْتَغْفَرَ لَهُمُ الرَّسُولُ لَوَجَدُواْ اللَّهَ تَوَّابًا رَّحِیمًا(سوره نساء، بخشی از آیه ۶۴)؛ و اگر آنان هنگامی که [با ارتکاب گناه] به خود ستم کردند، نزد تو می آمدند و از خدا آمرزش می خواستند، و پیامبر هم برای آنان طلب آمرزش می کرد، یقیناً خدا را بسیار توبه پذیر و مهربان می یافتند.
در این آیه راه بازگشت را به روی گناهکاران و آنها که به نحوی از انحاء مرتکب گناهی شدند، گشوده و به یکی روشهای توبه که تضمین قبولی در آن شده اشاره میکند. که اگر گنهکار نادمی به رسول خدا ص پناهنده شده و در پیشگاه او از خداوند بخشنده طلب عفو و بخشش نماید رسول الله نیز دست به دعا برداشته و برای او درخواست آمرزش نماید خداوند خواسته او را اجابت کرده و گنهکار را میبخشد.
ادامه مطلب👇
#بیان_تفسیر(۶)
#سرکار_خانم_یوسفی
یَأَ ایهُّا الَّذِینَ ءَامَنُواْ کُونُواْ قَوَّامِینَ لِلَّهِ شهُدَاءَ بِالْقِسْطِ وَ لَا یَجْرِمَنَّکُمْ شَنَآنُ قَوْمٍ عَلىَ أَلَّا تَعْدِلُواْ اعْدِلُواْ هُوَ أَقْرَبُ لِلتَّقْوَى وَ اتَّقُواْ اللَّهَ إِنَّ اللَّهَ خَبِیرٌ بِمَا تَعْمَلُونَ (سوره مائده،آیه ۸)؛ ای اهل ایمان! براى خدا قیام کنید و شهادت عادلانه دهید. دشمنى گروهى نباید سبب شود که عدالت را رعایت ننمایید. عدالت ورزید که آن به تقوا نزدیکتر است و از خدا پروا داشته باشید زیرا که خداوند به آنچه انجام مىدهید، آگاه است.
"شنئان" به معنای بغض و کینه ایست که همراه فاصله گرفتن باشد.(التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ج۶ ص۱۲۵) آیه مورد بحث در مورد شهادت دادن به ناحق علیه کسى است که در آن، شاهد به دلیل بغضى که نسبت به مشهود علیه دارد سعی می کند تا با ضایع کردن حق او، انتقام خود را از او بگیرد.
ادامه مطلب👇👇
#بیان_تفسیر(۸)
#سرکار_خانم_یوسفی
یَوْمَ یَأْتىِ بَعْضُ ءَایَاتِ رَبِّكَ لَا یَنفَعُ نَفْسًا إِیمَانهَُا لَمْ تَكُنْ ءَامَنَتْ مِن قَبْلُ أَوْ كَسَبَتْ فىِ إِیمَانهَِا خَیرًْا قُلِ انتَظِرُواْ إِنَّا مُنتَظِرُونَ (سوره انعام، بخشی از آیه ۱۵۸)؛ آن روز که بعضی از آیات پروردگارت تحقّق پذیرد، ایمانآوردن افرادی که قبلاً ایمان نیاوردهاند ، یا در ایمانشان عمل نیکی انجام ندادهاند، سودی به حالشان نخواهد داشت! بگو: «(اکنون که شما چنین انتظارات نادرستی دارید،) انتظار بکشید ما هم انتظار (کیفر شما را) میکشیم!»
لحظه ای که مرگ یا عذاب قطعی فرا می رسد کسی که تا کنون ایمان نیاورده در این شرایط هولناک ناگهان برگشته و ادعای ایمان می کند پیام آیه این است که چنین ایمانی که از سر اختیار نیست و از روی ناچاریست سودی به حال صاحبش ندارد و نیز اگر قبلا ایمان آورده ولی تا این زمان عمل صالحی از او سر نزده است چنین ایمانی هم نمی تواند دردی از او دوا کرده و مایه نجاتش از جهنم شوند.
ادامه مطلب👇
#بیان_تفسیر(۹)
#سرکار_خانم_یوسفی
وَلَوْ أَنَّ أَهْلَ الْقُرَی ءَامَنُواْ وَ اتَّقَوْاْ لَفَتَحْنَا عَلَیهِْم بَرَکَاتٍ مِّنَ السَّمَاءِ وَ الْأَرْضِ (سوره اعراف، بخشی از آیه ۹۶)؛اگر اهل شهرها و آبادیها، ایمان میآوردند و تقوا پیشه میکردند، برکات آسمان و زمین را بر آنها میگشودیم؛ ولی (آنها حق را) تکذیب کردند؛ ما هم آنان را به کیفر اعمالشان مجازات کردیم.
در این آیه خداوند متعال به صراحت وعده میدهد که اگر باورهای مردم باورهای توحیدی شود و از شرک و خرافه پاک گردد و در عمل هم به آنچه خدا گفته است به قدر میسور عمل کنند درهای رحمت و برکت الهی از آسمان و زمین به روی مردم گشوده میشود.
از عبارت اهل القری (مردم یک منطقه) به دست میآید که ملاک نزول برکات، ایمان و عمل اکثری مردم است پس اگر بیشتر مردم دین باور و دین دار بودند وعده حق عملی خواهد شد و بی مبالاتی تعدادی از مردم، تأثیری در عملی شدن آن وعده نخواهد داشت اما اگر برعکس شد درهای رحمت نیز بسته میشوند و دین داری عدهای هم نمیتواند آنها را باز کند.
#حسینیه_مجازی_شهرستان_قدس
#بیان_تفسیر(۱٠)
#سرکار_خانم_یوسفی
وَإِذا قُرِئَ الْقُرْآنُ فَاسْتَمِعُوا لَهُ وَ أَنْصِتُوا لَعَلَّكُمْ تُرْحَمُونَ ؛ سوره اعراف، آیه ۲۰۴؛ و هرگاه قرآن خوانده شود، به آن گوش دهيد و ساكت شويد (تا بشنويد)، باشد كه مورد رحمت قرار گيريد.
كلمهى «انصات»، به معناى ساكت شدن، براى گوش دادن است.
آيه بیان میکند که هنگام تلاوت قرآن، از روى ادب سكوت كرده و آيات آن را گوش دهيد.
ادامه مطلب👇👇
#بیان_تفسیر(۱۱)
#سرکار_خانم_یوسفی
يَااَيُّهَا النَّاسُ قَدْ جَآءَتْكُم مَّوْعِظَةٌ مِّن رَّبّكُمْ وَشِفَآءٌ لِّمَا فِى الصُّدُورِوَهُدىً وَرَحْمَةٌ لِّلْمُؤْمِنِينَ؛ آیه ۵۷ سوره یونس؛ اى مردم! قطعا از سوى پروردگارتان پند و اندرزى براى شما آمد كه مايه ى شفا براى آنچه در سينه هاى شماست و هدايت و رحمتى براى مؤمنان است.
نکات قابل استفاده از آیه:
۱. موعظه، بازداشتنِ آميخته با هشدار و انذار است.( مفردات راغب ذیل واژه موعظه)
۲. شِفاء لما فى الصدور يعنى مايه ى پاكى روح وقلب از آفات روحى است. زيرا امراض روحى سخت تر از امراض جسمى است و هنر قرآن نيز در همين شفابخشى به امراض روحى است.
پيامبر اكرم صلّى اللّه عليه و آله فرمود: ((اذا التبسَتْ عليكم الفِتن كاللّيل المُظلم فعليكم بالقرآن فانّه شافع مشفّع ...)) در هجوم فتنه هاى تيره و وحشتناك، به قرآن پناه بريد كه هم موعظه است، هم شفا، هم نور و هم رحمت.(بحار، ج ۹۲، ص ۱۷)
امام صادق عليه السّلام فرمود: ((شفاء لما فى الصدور من الامراض الخواطر و مشبّهات الامور)) قرآن، براى تمام امراض روحى و شبهات و افكار شفاست.( تفسير نورالثقلين)
گويا آيه اشاره به مراحل چهارگانه ى تربيت و تكامل دارد، يعنى:
الف: مرحله ى موعظه ، نسبت به كارهاى ظاهرى. (موعظة من ربّكم )
ب: مرحله ى پاكسازى روح از رذايل . (شفاء لما فى الصدور)
ج: مرحله ى راهيابى به سوى مقصود. (هدىً)
د: مرحله ى دريافت رحمت الهى . (رحمة للمؤمنين )
ادامه مطلب👇
#بیان_تفسیر (۱۲)
#سرکار_خانم_یوسفی
قَالَ قَائِلٌ مِنْهُمْ لَا تَقْتُلُوا يُوسُفَ وَأَلْقُوهُ فِي غَيَابَتِ الْجُبِّ يَلْتَقِطْهُ بَعْضُ السَّيَّارَةِ إِنْ كُنْتُمْ فَاعِلِينَ؛سوره یوسف، آیه ۱۰؛ یکی از برادران گفت: «یوسف را نکشید! و اگر میخواهید کاری انجام دهید، او را در نهانگاه چاه بیفکنید؛ تا بعضی از قافلهها او را برگیرند (و با خود به مکان دوری ببرند)»
نهى از منکر داراى برکاتى است که در آینده روشن مىشود. نهى «لاتقتلوا» حضرت یوسف علیه السلام را نجات داد و در سالهاى بعد او مملکت را از قحطى نجات داد. همانگونه که آسیه با نهى «لاتقتلوا» به فرعون در آن روز، جان حضرت موسى(علیه السلام) را نجات داد و او در سالهاى بعد بنىاسرائیل را از شرّ فرعون نجات داد. این نمونه روشن وعده الهى است که مىفرماید: «من احیاها فکانّما اَحیى الناس جمیعاً» هر کس یک نفر را زنده کند پس گویا همه مردم را زنده کرده است.(سوره مائده، آیه ۳۲)
#حسینیه_مجازی_شهرستان_قدس
#حوزه_علمیه_حضرت_باقرالعلوم_علیه_السلام
#قرارگاه_فرهنگی_نماز_جمعه_شهرستان_قدس
#بیان_تفسیر(۱۷)
#سرکار_خانم_یوسفی
وَ ذَا النُّونِ إِذ ذَّهَبَ مُغَضِبًا فَظَنَّ أَن لَّن نَّقْدِرَ عَلَیْهِ فَنَادَى فىِ الظُّلُمَتِ أَن لَّا إِلَاهَ إِلَّا أَنتَ سُبْحَانَكَ إِنىِّ كُنتُ مِنَ الظَّلِمِینَ فَاسْتَجَبْنَا لَهُ وَ نجََّیْنَاهُ مِنَ الْغَمِّ وَ كَذَالِكَ نُجِى الْمُؤْمِنِینَ(سوره انبیاء علیهم السلام، آیات ۸۷ و ۸۸) و یاد كن صاحب ماهى (حضرت یونس) را زمانى كه خشمناك از میان قومش رفت و گمان كرد كه ما زندگى را بر او تنگ نخواهیم گرفت؛ پس در تاریكىهاى شب، زیر آب و در دل ماهى، ندا داد كه: معبودى جز تو نیست تو از هر عیب و نقصى منزّهى، همانا من از ستمكارانم. پس ندایش را اجابت كردیم و از اندوه نجاتش دادیم و اینگونه مؤمنان را نجات مىدهیم.
«نون» در لغت به معنى ماهى عظیم یا به تعبیر دیگر نهنگ یا وال است. مراد از ذو النون (صاحب ماهى)، یونس پیغمبر علیه السلام است كه از طرف پروردگار بر اهل نینوا مبعوث شد و ایشان را دعوت كرد ولى ایمان نیاوردند. پس از مدتی که از ایمان آوردنشان نا امید شد نفرینشان كرد و از خدا خواست تا عذابشان كند.
ادامه مطلب👇
#بیان_تفسیر(۱۹)
#سرکار_خانم_یوسفی
مَن تَابَ وَ ءَامَنَ وَ عَمِلَ عَمَلًا صَالِحًا فَأُوْلَئکَ یُبَدِّلُ اللَّهُ سَیَِّاتِهِمْ حَسَنَاتٍ وَ کاَنَ اللَّهُ غَفُورًا رَّحِیمًا(سوره فرقان، آیه۷۰)؛ آنان که توبه کنند و ایمان آورند و کار شایسته انجام دهند، کسانی هستند که خدا بدیهایشان را به خوبیها تبدیل میکند و خدا بسیار آمرزنده و مهربان است.
این آیه بشارتی است شگفت به کسانی که گناه کردهاند و از گذشته خود پشیمانند. در این فراز سخن از عفو و بخشش نیست بلکه گامی فراتر و لطفی بیشتر به چشم میخورد و آن تبدیل گناهان به حسنات است. اگر گنهکاری واقعاً از کرده خود پشیمان شد و در عقیده و عمل خود بازنگری کرد و راه جبران و صلاح را پیش گرفت خداوند به او وعده داده که گناهانش را تبدیل به حسنات خواهد کرد.
گناه آن اثری است که با ارتکاب نهی خدا در نفس ایجاد شده و در آن باقی میماند. و نیز تا ذات کسی شقی و یا آمیخته به شقاوت نباشد، هرگز مرتکب عمل زشت و گناه نمیشود و گناه و اعمال زشت از آثار شقاوت و خباثت ذات آدمی است. حال اگر چنین ذاتی با توبه، ایمان و عمل صالح تبدیل به ذاتی طیب و طاهر و خالی از خباثت شد؛ لازمه این تبدیل این است که آثاری هم که در سابق داشت به نام گناه، با مغفرت و رحمت خدا مبدل به آثاری شود که با نفس پاک و طیب متناسب باشد و آن این است که عنوان گناه از آن برداشته شود و عنوان حسنه و ثواب به خود بگیرد.
#حوزه_علمیه_حضرت_باقرالعلوم_علیه_السلام
#قرارگاه_فرهنگی_نماز_جمعه_شهرستان_قدس
#بیان_تفسیر(۲٠)
#سرکار_خانم_یوسفی
فَسَقَى لَهُمَا ثُمَّ تَوَلىَّ إِلىَ الظِّلِّ فَقَالَ رَبِّ إِنىِّ لِمَا أَنزَلْتَ إِلىََّّ مِنْ خَیرٍْ فَقِیرٌ(سوره قصص، آیه ۲۴)؛ پس موسى، دامهای آن دو را آب داد؛ سپس به سوى سایه برگشت و گفت: پروردگارا! به آنچه از خیر بر من نازل مىکنى، نیازمندم.
وقتی حضرت موسی(علیه السلام) بعد از چند روز سفر با پای پیاده به شهر مدین رسید در بدو ورود اجتماع جمعیتی چوپان که برای آب دادن به دامهایشان بر سر چاهی تجمع کرده بودند توجه اش را جلب کرد. همانجا دو دختر جوان را دید که با فاصله ایستاده و در انتظار خلوت شدن دور چاهند تا برای گوسفندانشان آب بکشند. موسای خسته، گرسنه و بی جا و مکان برای رضای خدا به پیش رفت و برای آن دو از چاه آب کشید.
ادامه مطلب👇
#بیان_تفسیر(۲۷)
#سرکار_خانم_یوسفی
الَّذِینَ ءَامَنُواْ وَ اتَّبَعَتهُْمْ ذُرِّیَّتهُُم بِإِیمَانٍ أَلحَْقْنَا بهِِمْ ذُرِّیَّتهَُمْ...... (سوره طور، بخشی از آیه ۲۱)؛ کسانى كه ایمان آوردند و فرزندانشان [به نوعى] در ایمان از آنان پیروى كردند، فرزندانشان را [در بهشت] به آنان ملحق مى كنیم.
يكي از نعمتهایی که خدا به بهشتیان داده و موجب سرور آنها می شود وعده ایست که در این آیه آمده است. خداوند متعال در مورد اهل بهشت می فرماید: ما از میان فرزندان مؤمنین، آنهایى را كه در ایمان به خدا به نوعى از ایشان پیروى كردند به آنها ملحق مىكنیم. و این كار را بدان جهت مىكند كه مومنین خشنود گشته؛ چشمشان روشن شود. بی تردید این نیز خود یك نعمت بزرگ است كه انسان، فرزندان با ایمان و مورد علاقه اش را در بهشت در كنار خود ببیند، و از انس با آنها لذت برد.
کدام فرزندان شخص مومن به او ملحق می شوند؟
در این الحاق تمام فرزندان با ایمان فرد مومن که به نحوی بهره ای از ایمان او برده و در آن مسیر حرکت کرده اند به او ملحق می شوند حتی فرزندانی که از نظر ایمان در مرتبه ای پایین تر قرار دارند.
در این لطفی که خداوند به مومن در بهشت می کند هم فرزندان بالغ دارای ایمان و هم فرزندان نابالغی که در حکم مومن هستند به او ملحق می شوند.
#حوزه_علمیه_حضرت_باقرالعلوم_علیه_السلام
#قرارگاه_فرهنگی_نماز_جمعه_شهرستان_قدس
#نشر_حداکثری