🔸 این روز‌ها به سالگرد شهادت اولین شهید مدافع حرم استان ایلام نزدیک می شویم 🔸 شهید حشمت سهرابی، یکی از پیشتازان دفاع از حرم بود که برای نبرد با داعشی‌ها و گروه‌های تکفیری، به طور داوطلبانه به دیار غربت رفت. 🔸 او وابسته و علاقه‌مند به دو فرزند دلبرش بود، اما از آن‌ها گذشت تا از حق در برابر باطل دفاع کند، یار مظلوم در برابر ظالم باشد. وی روز دوم تیر سال ۱۳۹۳ در منطقه حماء سوریه به مقصود خودش رسید و بال در بال ملایک به درجه رفیع شهادت نائل آمد 🔹 شهید مدافع حرم حشمت الله سهرابی چند روز قبل از شهادت، متن ادبی زیبا و دلنشینی نوشته بود که نشان دهنده روح متعالی و خودآگاهی او بود. در این متن آمده است: «اینجا می‌شود بهترین روز‌ها و بدترین و تلخ و شیرین زندگی را مرور کرد. می‌توان دوران کودکی از آنجا که یاد یاری می‌کند را دوره کرد. می‌توان فکر کرد برای اصلاح و بهبود. رفتن و رفتن. چقدر دلبستگی. چقدر دلتنگی. آه خدایا! تمام عمر ما آدم نیمی به دلبستگی و نیمی به دل کندن در گذر است. کدام قبول توست؟ دل دادن و سردادن برای خوبانت که زیباست. خدایا! ما را گرفتار دنیا نکن و مگذار دنیا فریبمان دهد که دانای حکیم فقط تویی.» #الجهاد_الفریضه_الغایبه #شهید_حشمت_اله_سهرابی #بسیجی_باشیم #پاسدار_اسلام #مومن_انقلابی #اولین_شهید_مدافع_حرم_استان_ایلام #سپاه_قدس ‌@emamhasane_mojtaba

اگر ما می‌خواستیم فقط برای روحیه‌بخشی یا مصرف رسانه‌ای صرفا پاسخی [به شهادت علی کامل محسن] داده باشیم این کار را همان روز اول انجام داده بودیم. الآن می‌گویم چگونه… بچه‌های مقاومت می‌توانستند خیلی ساده یک پایگاه نظامی را انتخاب کنند و چند موشک به آن شلیک کنند و استحکامات و تجهیزاتش را تخریب کنند و تصاویرش را در همه‌ی رسانه‌ها پخش کنیم و بگوییم الله اکبر! به شهادت برادرمان پاسخ دادیم. ولی طبیعتا هیچ سربازی نه کشته می‌شد و نه زخمی. حتی ممکن بود اسرائیلیان به قول خودشان برایمان نردبان بگذارند که از خر شیطان بیاییم پایین! ممکن بود مثل کاری که در مورد پادگان آویویم کردند، هلیکوپتر و برانکار بیاورند و عده‌ای را با ظاهر افراد زخمی درست کنند و موضوع را فیصله دهند. اما هدف ما این‌ها نبوده. هدف ما نه رسانه‌ها هستند، نه یک پاسخ صرفا روحیه‌بخش و نه مصارف رسانه‌ای. به هیچ‌وجه. ما می‌خواهیم یک معادله را تثبیت کنیم. امروز بیش از همیشه درباره‌ی این معادله صریح صحبت می‌کنم تا اسرائیل بفهمد: وقتی یکی از مجاهدان ما را می‌کشید، ما یکی از سربازانتان را می‌کشیم. تمام. معادله این است. این نمی‌شود که شما یکی از ما را بکشید و ما بیاییم یک پایگاه، تپه، استحکامات و تجهیزات آهنی و حلبی را بزنیم! پول تمام جهان دست شماست و جایگزین می‌کنید. این کارها در مقابل اسرائیل معادله‌ی بازدارندگی درست نمی‌کند. اولین بار است من با این صراحت صحبت می‌کنم. خودشان به واسطه‌ی رصد رفتار ما در هفته‌های گذشته می‌دانند که ما نمی‌خواهیم وسائل نقلیه‌ی نظامی را بزنیم. وسائل نقلیه‌ی نظامی در دیدرس ما قرار دادند و ما می‌دانستیم این‌ها کنترل از راه دور هستند و نزدیمشان. در حالی که می‌توانستیم بزنیم. خودشان می‌دانند که ما معطل موفقیت رسانه‌ای و یک تکه فیلم نیستیم و می‌دانند که ما دنبال یک سرباز هستیم که بکشیمش. به همین خاطر همه‌ی سربازانشان را پنهان کرده‌اند. مثل موش پنهان شده‌اند. ماجرای این چند هفته نقطه‌ی قوت مقاومت است. نقطه‌ی ضعف و ناکامی نیست. دقت کنید، مقاومت نیامده است عصبانیتش را تخلیه کند و نمی‌خواهد خوراک رسانه‌ای درست کند. مقاومت در به ثمر رساندن این مأموریت جدیت دارد. آن‌ها آرزو دارند یک اتفاق بیافتد و خلاص شوند و شمال فلسطین اشغالی به وضعیت طبیعی‌اش باز گردد… تصمیم ما در این زمینه قطعی است. مسئله فقط به شرایط میدانی ربط دارد و باید زمانش فرا برسد. واقعیت این است که ما عجله‌ای هم نداریم. اعصابمان درگیر نیست که چرا امروز یا فردا نزدیم. این‌گونه هم فکر نمی‌کنیم که تأخیر مایه‌ی ضعف است. علتش این است که هدفی برای تحقق هدف اصلی در برابرمان آشکار نشده. آخرش چقدر می‌خواهید در سوراخ‌هایتان بمانید؟ چقدر دیگر؟ یک هفته؟ دو هفته؟ یک ماه؟ دو ماه؟ سه ماه؟ هر قدر… ما به لحاظ زمانی تحت فشار نیستیم و کسی هم ما را تحت فشار نگذارد. آخرش که می‌آیید بیرون! آن وقت همدیگر را می‌بینیم. سید حسن نصرالله ۹ شهریور ۱۳۹۹ در روز عاشورای محرم ۱۴۴۲ #الجهاد_الفریضه_الغایبه #سید_حسن_نصر_الله #الحسین_یجمعنا #محور_مقاومت #لبنان #Hussain ‌@emamhasane_mojtaba