فرزندان، بايد به درايت و دلسوزى پدر اعتماد و در مسائل زندگى با او مشورت كنند. «قال يوسف لابيه»* - پدر را به اسم صدا نزنيم. «يا اَبت» - پدر و مادر، بهترين مرجع براى حلّ مشكلات فرزندان هستند. «يا اَبت» - پدران و فرزندان در خطاب به يكديگر، از واژه هايى كه نشانه ى صميميّت، رحمت و شفقت است، استفاده كنند. «يا اَبت»* - والدين به خواب هاى فرزندانشان توجّه كنند. «يا اَبت» - حضرت يوسف در ابتدا، تعبير خواب نمى دانست و لذا براى تعبير رؤيايش از پدر استمداد كرد. «يا اَبت» - گاهى رؤيا وخواب ديدن، يكى از راه هاى دريافت حقايق است. «انّى رأيت» - در فرهنگِ خواب، اشيا، نماد حقايق مى شوند. (مثلاً خورشيد نشان پدر و ماه تعبير از مادر و ستارگان نشان برادران است.) «رأيت احد عشر كوكباً...» - ديدن ماه و خورشيد و ستارگان (به صورت هم زمان)، از شگفتى هاى رؤياى يوسف است. «كوكباً و الشمس و القمر»* - خوابِ اولياىِ خدا، واقعى است. «رأيت » در اين آيه «رأيتُ» تكرار شده است تا بگويد حتماً ديدم و گمان نشود ماجرا خيالى بوده است. - يوسف عليه السلام در خواب چنان ديد كه خورشيد و ماه و ستارگان، همانند موجودات داراى عقل، بر او سجده مى كنند. (جمله «رأيتهم» براى افراد عاقل بكار مى رود)* - انسان هاى برگزيده، به مقامى مى رسند كه مسجود ديگر انسان ها مى شوند. «رأيتهم لى ساجدين»* - گاهى در نوجوان، استعدادى هست كه بزرگترها را به تواضع وامى دارد. «ساجدين » - شروع داستان با رؤيا و پايان آن با تعبير آن، از بهترين روشها براى نوشتن داستان و سناريو است. «احسن القصص - رأيتهم لى ساجدين»* سوره یوسف آیه ۴👆📜

اى خریدار سپاس، و تو را سپاس اى صاحب سپاس، و تو را سپاس اى دیرینه سپاس و تو را سپاس اى راست وعده، اى وفادار به عهد اى سپاه توانا، اى مجد و عظمتت پایدار و تو را سپاس اى بلند پایه، اى پاسخگوى خواسته‏ ها، اى فرود آورنده‏ آیات از بالاى هفت آسمان اى داراى برکات بزرگ، اى درآورنده نور از دل تاریکی ها و اى‏ بیرون آورنده آنان‏ که در تاریکی هایند به سوى نور، اى دگرگون کننده گناهان به نیکیها، و بالا برنده حسنات در مراتب بهشت، خدیا! تو را سپاس اى آمرزنده گناه و اى پذیراى توبه و اى عذابت سخت و اى صاحب عطاى بى ‏حدّ، معبودى جز تو نیست. بازگشت همه به سوى تو است. 🤲🕊🥀

فرزندان را با مهربانى مورد خطاب قرار دهيد.«يا بنىّ»* - پدر و مادر بايستى رابطه اى صميمانه با فرزندان داشته باشند تا فرزندان بتوانند سخن خود را با آنان مطرح كنند. «يا بنىَّ»* - خطر حسادت در محيط خانه و جامعه را به فرزندان گوشزد كنيم. «يا بنىّ لا تقصص...»* - از كودكى و در خانواده رازدارى را به فرزندان بياموزيم. «يا بنىّ لا تقصص»* - دانسته ها و اطلاعات، بايد طبقه بندى شود و محرمانه و غيرمحرمانه از هم جدا گردد. «لا تقصص» - هر حرفى را به هر كسى نزنيم. «لا تقصص» - كتمان فضايل به خاطر جلوگيرى از حسادت ها، كارى بايسته است. «لا تقصص»* - با پى بردن به استعداد يك فرزند، آن را با ساير فرزندان مطرح نكنيم.«لا تقصص»* - در معرّفى افراد تيزهوش و نابغه، بايد احتياط كرد. «لا تقصص»* - حضرت يعقوب نيز داراى علم و موهبت تعبير خواب بوده است. «لا تقصص رؤياك»* - گاهى شيطان در آستين است. «اخوتك»* - پيشگيرى بهتر از درمان است. (نگفتن خواب به برادران، نوعى پيشگيرى از تحريك حسادت است) «لا تقصص رؤياك على اخوتك فيكيدوا»* - در خانواده انبيا نيز، مسايل ضد اخلاقى همچون حسد و حيله ميان فرزندان مطرح است.«يا بنىّ لا تقصص... فيكيدوا...» - زمينه هاى حسادت را شعله ور نكنيد. «لا تقصص... فيكيدوا» - حسادت، موجب ناديده گرفته شدن حقوق حتّى حقّ خويشاوندى مى گردد. «لا تقصص... فيكيدوا»* - برادران يوسف عليه السلام كه از خواب وى و مقام آينده او اطلاعى نداشتند چنان كردند. اگر اطلاع مى يافتند چه مى كردند؟! «لا تقصص... فيكيدوا»* - پيش بينى و آينده نگرى صفاتى ارزنده هستند. «لا تقصص... فيكيدوا»* - افشاى اسرار و برخى اخبار، ممكن است بسيار گران تمام شود. «لا تقصص... فيكيدوا»* - برخى اسرار به قدرى مهم هستند كه افشاى آن زندگى فرد يا افرادى را به مخاطره مى اندازد. «فيكيدوا لك كيداً»* - در موارد مهم و حسّاس بايد خطر را قبل از وقوع آن گوشزد كرد. «فيكيدوا لك كيداً»* - حضرت يعقوب در مورد كيد برادران نسبت به يوسف اطمينان داشت. «فيكيدوا لك كيداً»* - در پيش بينى مسايل مهم، گاهى اظهار سوءظن و يا پرده برداشتن از خصلت ها مانعى ندارد. «فَيَكيدوا لَك كَيدا» - لازم است والدين، از روحيات فرزندانشان نسبت به هم آگاه باشند تا بتوانند اعمال مديريّت كامل نمايند. «فَيَكيدُوا لَك كَيداً» - كيد وحيله، كارى شيطانى است. «فيكيدوا...انَّ الشَيْطان» - شيطان با استفاده از زمينه هاى درونى بر ما سلطه مى يابد. (حسادت برادران، زمينه را براى بروز دشمنى شيطان نسبت به انسان فراهم ساخت.) «فيكيدوا ... انّ الشيطان للانسان عدو مبين» - شيطان دشمن انسان است، حتّى اگر پيامبر زاده باشد. «انّ الشيطان للانسان عدوّ مبين»* - از كودكى، شيطان را به كودكان معرّفى و نقش او را بيان نماييد. «انّ الشيطان للانسان عدوّ مبين»* سوره یوسف آیه ۵👆📜

خدیا! تو را سپاس در شب گاهى که روز را مى‏ پوشاند، و تو را سپاس در روز آنگاه که آشکار مى‏ گردد و تو را سپاس در آخرت و دنیا، و تو را سپاس به تعداد همه ستاره‏ ها و همه فرشتگان آسمانى و تو را سپاس به شماره ذرات خاک و ریگ و دانه‏ ها و تو را سپاس به عدد آنچه در میان آسمان است و تو را سپاس به عدد آنچه در درون زمین است و تو را سپاس به میزان وزن آبهاى دریا، و تو را سپاس به شماره برگ‏ درختان و تو را سپاس به عدد آنچه روى زمین است، و تو را سپاس به تعداد آنچه کتابت برشمرده و تو را سپاس به عدد آنچه دانشت آن را فراگرفته، و تو را سپاس به شماره آدمیان و پریان و حشرات و پرندگان‏ و چهارپایان و درندگان، سپاسى فراوان و سپاسى پاک که در آن برکت باشد آنچنان‏ که پذیرى، اى پروردگار ما و خشنود گردى، و آنچنان‏ که سزاوار بزرگوارى ذات و بزرگى جلال تواست معبودى جز خدا نیست، یگانه و بى‏ شریک است، فرمانروایى و ستایش تنها از آن اوست و اوست، لطیف و آگاه 🤲🕊🥀

پيامبران، برگزيدگان خداوند هستند. «يَجتبيك» - چون يوسف عليه السلام برگزيده و ... بود به انواع گرفتارى ها مبتلا شد تا گوهر وجودش در گرفتارى ها نمايانده شود. «يجتبيك» (البلاء للولاء...)* - ارزش انسان به سن و سال نيست، ممكن است كسى از نظر سنى كوچكتر ولى از نظر خصلت ها و ارزش والاتر باشد. (چنانكه يوسف از برادران خود كوچك تر بود) «يجتبيك ربّك»* - اولياى خدا از يك خواب، آينده افراد را مى بينند. «يَجتبيك رَبّك ويُعَلِّمك» - علوم مهم و دانش هاى كليدى و اساسى را نبايد به هر كس آموخت؛ اوّل بايد افراد لايق را گزينش كرد و سپس علوم را در اختيار آنان قرار داد. «يجتبيك ربّك و يعلّمك»* - علم، اولين هديه الهى به برگزيدگان خود است. «يجتبيك ربّك و يُعلّمك» - انبيا، شاگردان بلاواسطه خداوند هستند. «يعلّمك» - تعبير خواب، از امورى است كه خداوند به انسان عطا مى كند. «يُعلّمُك من تأويل الاحاديث» - از جمله راههاى ارتباط با غيب، تعبير رؤيا و خواب است. «يعلّمك من تأويل الاحاديث»* - علم آموخته شده به يوسف عليه السلام نيز محدود بوده است. («من» در جمله ى «من تأويل الاحادث»، به معناى بخشى از علم تعبير خواب است)* - مقام نبوّت و حكومت، سرآمد نعمت هاست. «و يتّم نعمته» - در فرهنگ قرآن، اجداد در حكم پدر هستند. «اَبَويك من قبل ابراهيم و اسحاق» - علم و هدايت و لياقت يك فرد علاوه بر خود او براى خانواده و خويشاوندان او نيز نعمت و موهبت الهى است. «عليك و على آل يعقوب»* - اتمام نعمت بر آل يعقوب نشان از عاقبت به خيرى برادران يوسف دارد. «يتمّ نعمته عليك و على آل يعقوب»* - انتخاب انبيا، بر اساس علم و حكمت الهى است. «يجتبيك ... عليمٌ حكيمٌ» سوره یوسف آیه ۶👆📜

معبودى جز خدا نیست، یگانه و بى‏ شریک است، فرمانروایى و ستایش از آن اوست، زنده مى‏ کند، و مى‏ میراند، مى‏ میراند و زنده مى‏ کند و او خود زنده‏ اى است که هرگز نمى‏ نمیرد، نیکى به دست اوست و او بر هر چیزى تواناست آمرزش مى ‏جویم از خدایى که معبودى جز او نیست، زنده و به خود پاینده است، و تنها به سوى او باز مى‏ گردم‏ اى خدا اى خدا اى بخشنده اى بخشنده اى مهربان اى مهربان اى‏ پدید آورنده آسمان ها و زمین اى صاحب جلال و بزرگواری اى مهرورز و صاحب منت اى زنده اى پاینده اى زنده‏ اى که شایسته پرستشى جز تو نیست اى خدا، اى که شایسته پرستشى جز تو نیست 🤲🕊🥀