نوبت به علامه‌جعفری رسید. بالا رفت و گفت: اگر مي‌خواهيد بدانيد يک انسان چقدر ارزش دارد، " ببينيد به چه چيزي علاقه دارد، و به چه چيزي عشق می‌ورزد" کسي که عشقش يک آپارتمان است، در واقع ارزشش به مقدار همان است کسي که عشقش ماشينش است، ارزشش به همان ميزان است. _ اما کسي که عشقش خدای متعال است، ارزشش به اندازه‌ی خداست! وقتي جامعه شناسان سخنان او را شنيدند، براي چند دقيقه روی پای خود ايستادند، و کف زدند. علامه جعفری گفت: عزيزان، اين کلام از من نبود، بلکه از شخصي به نام #علی‌عليه‌السلام بود. که در نهج‌البلاغه فرمود: قِيمَةُ کُلِّ امْرِئٍ مَا يُحسِنُهُ ارزش هر انساني به اندازه چيزی است که دوست می‌دارد و آن را خوب می‌داند.:")