حسین کشتی نجات از تمام طو فانهاست "سید محمود ضیائی" کشکول خط خطیهای من : شعر ، نقاشی ، خط ، عکس ایتا @sayyedmahmoodziaie سروش splus.ir/khatkhatihayeman

بسم الله الرحمن الرحیم درسهای محرم🏴🏴🏴 روز دهم . آه از روز دهم آنچه در روز دهم گذشت ، نتیجه همان رفتار و کرداری است که هم جبهه حق و هم جبهه باطل قبل از روز دهم محرم سال ۶۱ داشتند. اگر حر از سپاه ابن زیاد به سپاه سیدالشهدا پیوست و روز عاشورا به شهادت رسید. نتیجه کردار او و احترام او به حضرت در روزهای فبل بود که به حضرت گفت من احترام مادر شما را نگه می دارم . اگر شمر ذاتا به دنبال جنگ با امام بود و سر از بدن سیدالشهدا جدا کرد، ریشه در زنازادگی او بود که مادرش در بیابان در ازای آب از یک چوپان به حرام حامله شد و شمر را به دنیا آورد و اگر عمرسعد علی رغم تمایلش به نجنگیدن با امام بود اما در نهایت در مقابل حضرت ایستاد، ریشه در محبت دنیا و ریاست طلبی او داشت(وعده حکومت ری) و .... پس درس آخر در دهه اول محرم این است که بودن یا نبودن ما در سپاه حق در هر عصر و نسلی بسته به زمینه هائی است که قبلا ساخته ایم و در روز امتحان کسی در سمت درست تاریخ می ایستد که جوهره خود را برای این آزمون مهیا کرده باشد. گاه شمار عاشورا مرحوم دکتر احمد بیرشک در «گاه‌شماری ایرانی» واقعه عاشورای سال ۶۱ هجری قمری را به‌حساب گاه‌شماری شمسی، مطابق با ۲۱ مهر سال ۵۹ هجری شمسی اعلام کرده است. در سایتی دیدم که اوقات شرعی روز ۲۱ مهر به افق کربلا (که در طول قرون حداکثر ۳+- دقیقه اختلاف می‌تواند داشته باشد) را استخراج و روایات مقتل نگارها را با این ساعت‌ها تنظیم کرده‌ اند: ۵:۴۷ اذان صبح امام علیه‌السلام بعد از نماز صبح برای اصحاب سخنرانی و آن‌ها را به صبر و جهاد دعوت کرد؛ و بعد دعا خواند: «اللهم انت ثقتی فی کل کرب... خدایا تو پشتیبان من هستی در هر پیشامد ناگواری» سپاه دشمن نماز را به امامت عمر سعد خواند و بعد از نماز صبح به آرایش سپاه و استقرار نیرو مشغول شدند. حدود ۶ صبح امام حسین (ع) دستور داد تا اطراف خیمه‌ها خندق بکنند و آن را با خار و بوته‌ها پر کنند تا بعد آن را آتش بزنند و مانع از حمله سپاه از پشت سر بشوند. ۷:۰۶ طلوع آفتاب کمی بعد از طلوع آفتاب. امام سوار بر شتری شد تا بهتر دیده شود. روبه روی سپاه کوفه رفت و با صدای بلند برای آن‌ها خطبه‌ای خواند. صفات و فضایل خودش و پدر و برادرش را یادآوری کرد و اینکه کوفیان به امام (ع) نامه نوشته‌اند. حتی چند نفر از سران سپاه کوفه را مخاطب قرارداد و از حجارین ابجر و شبث ربعی پرسید که مگر آن‌ها او را دعوت نکرده‌اند؟ آن‌ها انکار کردند. امام نامه‌هایشان را به‌طرف آن‌ها پرتاب و خدا را شکر کرد که حجت را بر آن‌ها تمام کرده است. یکی از سران جبهه مقابل از امام (ع) پرسید چرا حکم ابن زیاد را نمی‌پذیرید و آن‌ها را از ننگ مقابله با پسر پیامبر نمی‌رهانید؟ اینجا امام آن جمله معروفشان را فرمودند: «الا و ان الدعی بن الدعی، قد رکز بین اثنین: بین السله و الذله و هیهات منا الذله... فرد پستی که پسر فرد پست دیگری است. من را بین کشته شدن و قبول شدن و قبول ذلت مجبور کرده. ذلت از ما دور است.» سخنرانی امام (ع) حدوداً نیم ساعت طول کشیده است. حدود ۸ صبح بعد از سخنرانی امام (ع) چند نفر از اصحاب آن حضرت به روایتی بُرَیر که «سید القرآء» (آقای قرآن‌خوان) های کوفه بود و به روایتی زهیر خطاب و کوفیان سخنان مشابهی گفتند. بعد از سخنان زهیر و بریر، امام فریاد معروف «هل من ناصر ینصرنی» را سر داد. چندنفری دچار تردید شدند؛ ازجمله حُر. فرد دیگری به نام ابوالشعثا و دو برادر که درگذشته عضو خوارج بودند. بعید نیست که کسانی دیگری هم با دیدن شدت گرفتن احتمال جنگ، از سپاه کوفه فرار کرده باشند. حدود ۹ صبح شمر به عمر سعد پرخاش کرد که چرا این‌قدر تعلل می‌کند؟ عمر سعد عاقبت رضایت به شروع جنگ داد و اولین تیر را به سمت سپاه امام (ع) رها کرد و خطاب به لشگریانش فریاد زد: «نزد عبیدالله شهادت بدهید که من اولین تیر را رها کردم.» بعد از انداختن تیر توسط عمر سعد، کماندارهای لشکر کوفه همگی باهم شروع به تیراندازی کردند. امام به یارانش فرمودند: «این‌ها نماینده این قوم هستند. برای مرگی که چاره‌ای جز پذیرش آن نیست. آماده شوید.» چند نفر از سپاه امام در این تیرباران شهید شدند. (تعداد دقیق را نمی‌دانیم. تعداد کشتگان تیراندازی. با تعداد کشتگان حمله اول ۵۰ نفر ذکرشده.) حدود ۱۰ صبح بعد از تیراندازی، یسار غلام زیاد بن آبیه و سالم غلام ابن زیاد از لشکر کوفه برای نبرد تن‌به‌تن ابتدای جنگ بیرون آمدند. عبدالله بن عمیر اجازه نبرد خواست. امام حسین (ع) نگاهی به او کرد و فرمود: «به گمانم حریف کشنده‌ای باشی» عبدالله آن دو نفر را کشت. البته انگشتان دست چپش قطع شد. ادامه👇

بسم الله الرحمن الرحیم درسهای محرم🏴🏴🏴 روز دهم . آه از روز دهم آنچه در روز دهم گذشت ، نتیجه همان رفتار و کرداری است که هم جبهه حق و هم جبهه باطل قبل از روز دهم محرم سال ۶۱ داشتند. اگر حر از سپاه ابن زیاد به سپاه سیدالشهدا پیوست و روز عاشورا به شهادت رسید. نتیجه کردار او و احترام او به حضرت در روزهای فبل بود که به حضرت گفت من احترام مادر شما را نگه می دارم . اگر شمر ذاتا به دنبال جنگ با امام بود و سر از بدن سیدالشهدا جدا کرد، ریشه در زنازادگی او بود که مادرش در بیابان در ازای آب از یک چوپان به حرام حامله شد و شمر را به دنیا آورد و اگر عمرسعد علی رغم تمایلش به نجنگیدن با امام بود اما در نهایت در مقابل حضرت ایستاد، ریشه در محبت دنیا و ریاست طلبی او داشت(وعده حکومت ری) و .... پس درس آخر در دهه اول محرم این است که بودن یا نبودن ما در سپاه حق در هر عصر و نسلی بسته به زمینه هائی است که قبلا ساخته ایم و در روز امتحان کسی در سمت درست تاریخ می ایستد که جوهره خود را برای این آزمون مهیا کرده باشد. گاه شمار عاشورا مرحوم دکتر احمد بیرشک در «گاه‌شماری ایرانی» واقعه عاشورای سال ۶۱ هجری قمری را به‌حساب گاه‌شماری شمسی، مطابق با ۲۱ مهر سال ۵۹ هجری شمسی اعلام کرده است. در سایتی دیدم که اوقات شرعی روز ۲۱ مهر به افق کربلا (که در طول قرون حداکثر ۳+- دقیقه اختلاف می‌تواند داشته باشد) را استخراج و روایات مقتل نگارها را با این ساعت‌ها تنظیم کرده‌ اند: ۵:۴۷ اذان صبح امام علیه‌السلام بعد از نماز صبح برای اصحاب سخنرانی و آن‌ها را به صبر و جهاد دعوت کرد؛ و بعد دعا خواند: «اللهم انت ثقتی فی کل کرب... خدایا تو پشتیبان من هستی در هر پیشامد ناگواری» سپاه دشمن نماز را به امامت عمر سعد خواند و بعد از نماز صبح به آرایش سپاه و استقرار نیرو مشغول شدند. حدود ۶ صبح امام حسین (ع) دستور داد تا اطراف خیمه‌ها خندق بکنند و آن را با خار و بوته‌ها پر کنند تا بعد آن را آتش بزنند و مانع از حمله سپاه از پشت سر بشوند. ۷:۰۶ طلوع آفتاب کمی بعد از طلوع آفتاب. امام سوار بر شتری شد تا بهتر دیده شود. روبه روی سپاه کوفه رفت و با صدای بلند برای آن‌ها خطبه‌ای خواند. صفات و فضایل خودش و پدر و برادرش را یادآوری کرد و اینکه کوفیان به امام (ع) نامه نوشته‌اند. حتی چند نفر از سران سپاه کوفه را مخاطب قرارداد و از حجارین ابجر و شبث ربعی پرسید که مگر آن‌ها او را دعوت نکرده‌اند؟ آن‌ها انکار کردند. امام نامه‌هایشان را به‌طرف آن‌ها پرتاب و خدا را شکر کرد که حجت را بر آن‌ها تمام کرده است. یکی از سران جبهه مقابل از امام (ع) پرسید چرا حکم ابن زیاد را نمی‌پذیرید و آن‌ها را از ننگ مقابله با پسر پیامبر نمی‌رهانید؟ اینجا امام آن جمله معروفشان را فرمودند: «الا و ان الدعی بن الدعی، قد رکز بین اثنین: بین السله و الذله و هیهات منا الذله... فرد پستی که پسر فرد پست دیگری است. من را بین کشته شدن و قبول شدن و قبول ذلت مجبور کرده. ذلت از ما دور است.» سخنرانی امام (ع) حدوداً نیم ساعت طول کشیده است. حدود ۸ صبح بعد از سخنرانی امام (ع) چند نفر از اصحاب آن حضرت به روایتی بُرَیر که «سید القرآء» (آقای قرآن‌خوان) های کوفه بود و به روایتی زهیر خطاب و کوفیان سخنان مشابهی گفتند. بعد از سخنان زهیر و بریر، امام فریاد معروف «هل من ناصر ینصرنی» را سر داد. چندنفری دچار تردید شدند؛ ازجمله حُر. فرد دیگری به نام ابوالشعثا و دو برادر که درگذشته عضو خوارج بودند. بعید نیست که کسانی دیگری هم با دیدن شدت گرفتن احتمال جنگ، از سپاه کوفه فرار کرده باشند. حدود ۹ صبح شمر به عمر سعد پرخاش کرد که چرا این‌قدر تعلل می‌کند؟ عمر سعد عاقبت رضایت به شروع جنگ داد و اولین تیر را به سمت سپاه امام (ع) رها کرد و خطاب به لشگریانش فریاد زد: «نزد عبیدالله شهادت بدهید که من اولین تیر را رها کردم.» بعد از انداختن تیر توسط عمر سعد، کماندارهای لشکر کوفه همگی باهم شروع به تیراندازی کردند. امام به یارانش فرمودند: «این‌ها نماینده این قوم هستند. برای مرگی که چاره‌ای جز پذیرش آن نیست. آماده شوید.» چند نفر از سپاه امام در این تیرباران شهید شدند. (تعداد دقیق را نمی‌دانیم. تعداد کشتگان تیراندازی. با تعداد کشتگان حمله اول ۵۰ نفر ذکرشده.) حدود ۱۰ صبح بعد از تیراندازی، یسار غلام زیاد بن آبیه و سالم غلام ابن زیاد از لشکر کوفه برای نبرد تن‌به‌تن ابتدای جنگ بیرون آمدند. عبدالله بن عمیر اجازه نبرد خواست. امام حسین (ع) نگاهی به او کرد و فرمود: «به گمانم حریف کشنده‌ای باشی» عبدالله آن دو نفر را کشت. البته انگشتان دست چپش قطع شد. ادامه👇

بعدازاین نبرد تن‌به‌تن، حمله سراسری سپاه امام حسین (ع) انجام شد؛ حبیب و یارانش در برابر او ایستادگی کردند. زانو به زمین زدند و با نیزه‌ها حمله را دفع کردند. همزمان شمر به جناح چپ سپاه امام (ع) حمله برد. زهیر و یارانش به جنگ مهاجمین رفتند. خود شمر در این حمله زخم برداشت بعد از عقب‌نشینی هر دو جناح کوفی، عمر سعد ۵۰۰ تیرانداز فرستاد که دوباره سپاه امام (ع) را تیرباران کردند و درآن حملات، علاوه بر از پا درآمدن هر ۲۳ اسب لشکریان امام (ع) تعدادی دیگر از اصحاب شهید شدند. الفتوح آن نفرات را ۵۰ نفر و این شهرآشوب ۳۸ نفر ذکر کرده است. اولین شهید، ابوالشعثا بود و ۸ تیر انداخت که ۵ نفر از دشمن را کشت. امام (ع) او را دعا کرد. گروهی از سپاه شمر خواستند از پشت سر به امام (ع) حمله کنند زهیر و ۱۰ نفر به آن‌ها حمله کردند. حدود ۱۱ بعدازاین حملات امام دستور تک‌تک به میدان رفتن را داد. اصحاب باهم قرار گذاشتند تازنده‌اند. نگذارند کسی از بنی‌هاشم به میدان برود. انگار برای کشته شدن باهم مسابقه داشتند. بعضی «در مقابل نگاه امام (ع)» شهید شدند. یکی از اولین کسانی که کشته شد. پیرمرد زاهد بربر بود. مسلم بن عوسجه بعد از او کشته شد. حبیب بر سر بالین او رفت و گفت کاش می‌توانستم وصیت‌های تو را اجرا کنم. مسلم با دست امام حسین (ع) را نشان داد و گفت: «وصیت من این مرد است.» یک‌بار هفت نفر از اصحاب امام (ع) در محاصره واقع شدند. حضرت عباس (ع) محاصره آن‌ها را شکست و نجاتشان داد. ۱۲:۵۰ اذان ظهر حبیب بن مظاهر وقت اذان ظهر شهید شد. چون‌که نوشته‌اند امام (ع) خطاب به اصحاب گفت یکی برود با عمر سعد مذاکره کند و بخواهد برای نماز ظهر جنگ را متوقف کنیم. یکی از لشکر کوفه صدا زد: «نماز شما قبول نمی‌شود.» حبیب به او گفت «ای حمار! فکر می‌کنی نماز شما قبول می‌شود و نماز پسر پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم قبول نمی‌شود؟» به جنگ او رفت اما دوستانش به کمکش آمدند و حبیب کشته شد. امام (ع) از شهادت حبیب متأثر شده و برای اولین بار در روز عاشورا گریست. رو به آسمان کرد و گفت: «خدایا رفتن جان خودم و دوستانم را به‌ حساب تو می‌گذارم حدود ۱۳ ۳۰ نفر از اصحاب امام (ع) تا وقت نماز زنده بودند و بعدازآن ساعت شهید شدند؛ ازجمله زهیر و حر. بعد از کشته شدن اصحاب نوبت به بنی‌هاشم رسید. اولین نفر علی‌اکبر پسر امام حسین (ع) بود. این عبدالله بن مسلم، به طرز ناجوانمردانه‌ای شهید شد. شهادت او بر جوانان بنی‌هاشم خوانده است و بر بنی هاشم گران آمد. دسته‌جمعی سوار شدند و به دشمن حمله بردند. امام آن‌ها را آرام کرد. فرمود: «ای پسرعموهای من بر مرگ صبر کنید به خدا پس‌ازاین هیچ خواری و ذلتی نخواهید دید.» حدود ۱۴ ۲۸ نفر از مردان بنی‌هاشم شهید شدند: ۷ برادر امام حسین (ع)، ۳ پسر از امام حسن (ع) ۲ پسر امام حسین (ع)، ۲ نوه جعفر بن ابیطالب، ۹ نفر آل عقیل و بقیه از نوادگان باقی عموهای پیامبر. یکی از شهدا نوه ابولهب بود. پس از شهادت حضرت عباس (ع)، امام (ع) گریه کرد و فرمود «اکنون دیگر پشتم شکست.» حدود ۱۵ امام به‌طرف خیمه‌ها برگشت تا خداحافظی بکند. همچنین پیراهنش را پاره‌پاره کرد و پوشید تا بعداً در وقت غارت کردن توسط دشمن برهنه‌اش نکنند. وقت وداع با اهل‌بیت، کودک شیرخواره را مقابل دشمن آورد تا آبش دهند اما او توسط تیر حرمله روی دست امام شهید شد. امام (ع) به میدان رفت اما کمتر کسی حاضر به مقابله با ایشان می‌شد. بعضی تیر می‌انداختند و بعضی از دور نیزه پرتاب می‌کردند. شمر و ده نفر به مقابله امام (ع) آمدند. امام (ع) در آستانه شهادت بود اما کسی جرئت نمی‌کرد به سمت ایشان برود. اهل حرم از صدای ذوالجناح متوجه شده و بیرون دویدند. کودکی به نام عبدالله بن حسن (ع) دوید و به طرف امام آمد. او را در بغل عمویش کشتند. امام برای سومین بار ناراحت شدند و کوفیان را نفرین کردند: «خدایا باران آسمان و روییدنی زمین را از ایشان بگیر!» ۶ عصر و سرانجام شمر لعنت الله علیه در گودال قتلگاه ...... عمر سعد وقتی جنگ به‌پایان رسید، دستور داد راس شهدا را جدا کرده و به کوفه ببرند.

💥سه ساعتی از روز #عاشورا که هیچ کسی طاقت دیدن آن را ندارد 😭😭 ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌┈┈┈•••༶༓✤༓༶•••┈┈┈ ✅کانال #میثم_تمار 👇 @meysame_tammarr

زینب سلام الله،نماد خلقت در صبر و اسقامت🌷 اینکه زن در آیینه مقاومت قابل مقایسه با مرد نیست

سلام دوستان عزیز آقای عابدینی در برنامه سمت خدا گفتن همگی حتما دعای مرزداران صحیفه سجادیه رو بخونید که مرز ما امروز فلسطین‌ هست. من معانیش رو نگاه کردم. انگار امام سجاد علیه‌السلام این روزها رو میدیدند! لطفا همگی این دعا رو با تضرع به درگاه خداوند، برای پیروزی اسلام و مسلمین جهان بخونید. پیام مهم!!! 72 ساعت آینده برای فلسطین، به ویژه غزه، بسیار حیاتی است. اسراییل 100000 سرباز و 200000 نفر دیگر را برای نابودی کامل غزه و حماس جمع آوری کرده است. از تمام امت درخواست می شود که ذیل دعا بخوانند. هدف ما این است که در 72 ساعت آینده هر دعا را 10 میلیون بار بخوانیم. حَسْبُنَا اللَّهُ وَ نِعْمَ الْوَ کِیلُ نٍعْمَ المَولَى وَنِعْمَ النًّصِيْر ﴿ فَاللّهُ خَيْرٌ حَافِظاً وَهُوَ أَرْحَمُ الرَّاحِمِينَ اَللّٰهُمَّ إنَّا نَجْعَلُكَ فِیْ نُحُوْرِهِمْ وَنَعُوذُ بِكَ مِنْ شُرُورِهِمْ. لطفاً این پیام را برای همه ارسال کنید و نقش خود را در رسیدن به هدف 10 میلیون ایفا کنید. دشمن نقشه دارد و خداوند بهترین برنامه ریز است. جزاكم الله خیراالجزاء #علی_اصغر های امروز غزه را دریاب😭💔 #محرم 🏴🏴🏴 #امام_حسین

🖤 فهرست بهترین مداحی‌های ویژۀ #تاسوعا (#حضرت_اباالفضل علیه‌السلام)، منتشرشده در کانال اهل بیت مدیا 👈 جهت دسترسی به هر یک از مطالب زیر، روی اسم مداحی (آبی رنگ) کلیک کنید. 🏴 مداحی‌های صوتی ▪️ أيُّهاالسّاقی (کریمی، واحد) ▪️ قمر آل‌الله (کریمی، زمینه) ▪️ جزاک الله خیرا (رسولی، زمینه) ▪️ یا تُرجمان العشاقی (مطیعی، رجز) ▪️ یه قلب مبتلا (استودیویی، کریمی) ▪️ ای ماه عشیره (استودیویی، کیانی) ▪️ امید خیمه‌ها (استودیویی، کریمی) ▪️ تا مشکتو تو آب زدی(سلحشور، زمینه) ▪️ تو شمع جمع عشاقی (مطیعی، رجز) ▪️ ای ساقی لب تشنگان (واحد، مطیعی) ▪️ خداوندا علمدارم نیامد (زمینه، پناهی) ▪️ کیه عباس؟ حافظ حرم... (پناهی، شور) ▪️ مشکت صد پاره شده... (کریمی، زمینه) ▪️ دیدۀ لشگریان حیرانه... (رسولی، زمینه) ▪️ و اذا زلزلت الارض زلزالها (رسولی، شور) ▪️ یا اباالغوث اباالوفا برگرد (زمینه، کریمی) ▪️ شرمندۀ روی رباب شدم (زمینه، کریمی ▪️ عباس تو پهلوان عالَمِینی... (پناهی، واحد) ▪️ ای وای علقمه غوغا شد... (علیمی، زمینه) ▪️ نالۀ یافاطمه در حرم افتاد(نریمانی، شور) ▪️ یاحسین غریب مادر (حسین طاهری، شور) ▪️ چی شده گرفته دل آسمون (نریمانی، زمینه) ▪️ من البین، یا حسین (زمینه، باسم الکربلائی) ▪️ سربازیم و مرد پیکار... (حسین طاهری، رجز) ▪️ای سرو همیشه راست قامت... (کریمی، شور) ▪️ ای مشک (استودیویی، محمدحسین حدادیان) ▪️ وداع اباعبدالله با حضرت عباس (روضه، کریمی) ▪️ من به فدات و ترک روی لبات و...(کریمی، زمینه) ▪️ برای من اشک نریزی ای مشک... (نریمانی، زمینه) ▪️ دامن کشان رفتی دلم زیر و رو شد... (کریمی، زمینه) ▪️ عمو عباس بی تو قلب حرم می‌گیره... (بنی فاطمه، زمینه) ▪️ السلام علیک ایها العبد الصالح... (حسین طاهری، شور ) ▪️ دستی نداری تا بگیرم از زمین پاشی... (بنی فاطمه، روضه) ▪️ می‌دونی دیگه برا من نمونده کسی... (سیب سرخی، زمینه) ▪️ جولان میده، توی میدون داره فرمان میده... (نریمانی، شور) ▪️وای ای دست‌های ‌من وقت افتادن نیست... (مطیعی، روضه) ▪️ مستان همه افتاده و ساقی نمانده... (استودیویی، کریمخانی) 🏴 مداحی های تصویری ▪️ امید خیمه‌ها‌...(استوری) ▪️ یه قلب مبتلا(کریمی، کلیپ) ▪️ دامن کشان (کریمی، کلیپ) ▪️ گریه با آستین (کریمی، کلیپ) ▪️ دریا تو دستاته‌ برادر (استوری) ▪️ چه خواهد شد (مطیعی، کلیپ) ▪️ قیام به پای مادر(کریمی، کلیپ) ▪️ از غصه آب شدم (کریمی، کلیپ) ▪️ تو را دارم چه غم دارم (استوری) ▪️ ماه شبِ تار منی علمدار (استوری) ▪️ ساقی طفلان حسین (کریمی، کلیپ) ▪️ خداوندا علمدارم نیامد (پناهی، کلیپ) ▪️ تا مشکتو تو آب زدی (سلحشور، کلیپ) ▪️ تنها ذخیره حسین (حسن آبادی، کلیپ) ▪️ آخرین روزهای حسین (کریمخانی، کلیپ) ▪️ شرمنده زینب و روی رباب شدم (استوری) ▪️ ای اهل حرم میر و علمدار نیامد (کلیپ،دودمه) ▪️ عمو عباس عَلَمت کو عموی خوبم؟ (بنی فاطمه، استوری) ▪️ ای مشک آبرویم مریز (محمدحسین حدادیان، کلیپ) 🏴 عکس‌نوشته ▪️ والله ان قطعتموا یمینی (استوری) ▪️ آب از هیبت عباسی تو می‌لرزد... (استوری) ▪️ چشم گفتم، چشم دادم (پروفایل، استوری) ▪️یا عباس تو را اگر خیلی‌ها دوست دارند... (پروفایل) @AhleBeytMedia

🔸مهدویت *، باید آهنگ زندگی باشد به امید خدا در گفتمان جهانی اربعین حسینی با خیلی از تبار گوناگون مردم جهان بسوی مهدویت رهنمون میشویم🌹

🌷 بسم الله الرحمن الرحیم 🌷 🌸 اللهم صل علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم 🏴 السلام علیک یا اباعبدالله الحسین علیه السلام امام باقر (علیه السلام) می‌فرمایند: خداوند اجر ما و شما را در مصيبت حسين (علیه‌السلام) بزرگ گرداند و ما و شما را، از كسانى قرار دهد كه به همراه ولی اش، امام مهدی از آل محمد (صلی الله علیه واله)، طلب خون آن حضرت كرده، به خون خواهی او برخيزيم» ( بحارالأنوار، ج۹۸، ص۲۹۰، ح۱) 🪷 ذکر روز چهارشنبه:یا حی یا قیوم (۱۰۰) 💐 سلام و ارادت خدمت عزیز برادر صبح شما بخیر و نیکی ان شاء الله 🤲

برادر حاج احمد اصفهانی مداح اهلبیت درطلائیه ___________کانال محفل همدلی یادگاران مهندسی رزمی لشکر۱۴ امام حسین(ع) https://eitaa.com/mohndcirazmil14 ایتا

🔺دغدغه‌مندان آینده نظام اسلامی این سخنان را از دست ندهند! 💎پیشگویی 30 سال قبل عارف باللّٰه و انقلابی، مرحوم حضرت آیت الله حائری شیرازی (رضوان الله تعالی علیه). حتماً ببینید و برای دیگران ارسال کنید. ▫️با ما بمانید.👇👇👇🇮🇷 @dr_abolfazlnoorani

عاشورا و پیام طرف‌داری از حق بدون شک انسانی که دارای استعدادها و ظرفیت‌های فکری متعدد است و این استعداد در عمل او تا امروز مشخص شده است، بی‌تفاوتی‌اش به عمق و پیام یک واقعه یا رخداد اصلاً قابل توجیه نیست. چگونه می‌شود که ما پیام اصلی یک واقعه را درک نکنیم و مدعی پیروی نیز باشیم!؟ عاشورا یکی از همان وقایعی است که نه تنها تاریخ اسلام و تشیع، بلکه تاریخ ملل و ادیان دیگر را نیز تحت تأثیر خود قرار داده است. به‌راستی پیام و هدف عاشورا چیست؟ آیا واقعه کربلا در تاریخ تنها برای به‌وجود آمدن عزاداری‌ها بوده یا حامل پیام دیگریست؟ برداشت ما برای انتقال به آیندگان از واقعه کربلا چیست؟ همه این سوالات بیان‌گر آن‌ است که تحقیق در این واقعه مغفول واقعه شده و ما هنوز در عمل خود نتوانسته‌ایم غیر از ایام محرم گرایش عمل فردی و اجتماعی خود به اباعبدالله الحسین علیه السلام را به اجرا در آوریم. پیام عاشورا آن‌ است که حق همیشه حق است و این ما هستیم که باید با حق و حقیقت همراه شویم. این ما هستیم که باید معیار مشخص و واضح برای شناخت حق داشته باشیم و درگیر ظواهر و سخن ناحق‌گویان نشویم. حق روزی دارای اصحاب و یاران بسیار و روزی دیگر تعداد کمتر است. این ما هستیم که اگر معیار شناخت حق را به دست بگیریم در مسیر حق می‌مانیم و چیزی را بر حق ترجیح نمی‌دهیم. پیام عاشورا این است که حتی اگر در برابر حق سیاهی لشکر شدیم، حتماً به عقوبت الهی دچار می‌شویم. سند تاریخ است که ابن ریاح روایت می‌کند مرد نابینایی را که در روز شهادت امام حسین (ع) در کربلا حاضر شده بود دیدم، کسی علت نابینایی او را سؤال کرد. او در جواب گفت: ما ده نفر رفیق بودیم که برای کشتن حسین (ع) به کربلا رفتیم، ولی من شمشیر و تیر و نیزه به کار نبردم. چون حسین (ع) کشته شد، به خانه بازگشتم و نماز عشا خواندم و به خواب رفتم. در عالم خواب شخصی نزد من آمد و گفت: «رسول خدا (ص) تو را می‌خوانَد، برخیز و اجابت کن!» گفتم: «مرا با رسول خدا‌ (ص) چه کار است؟‌» آن شخص گریبان مرا گرفت و کشان کشان نزد رسول خدا (ص) برد. دیدم پیغمبر خاتم (ص) در بیابانی نشسته و آستین‌های خود را بالا زده و حربه‌ای در دست گرفته و فرشته‌ای برابر او ایستاده و در دست او نیز حربه‌ای است از آتش. نه نفر از دوستان مرا کشت و به هر کدام که ضربتی می‌زد سرتاپای آنها از آتش فرا می‌گرفت و می‌سوزاند. من نزدیک رسول خدا (ص) رفتم و مقابل او زانو بر زمین زدم و گفتم: «السلام علیک یا رسول‌الله.» ولی آن حضرت جواب نفرمود و مدت زیادی مکث کرد. پس از آن سر خود را بلند کرد و فرمود: «ای دشمن خدا! هتک حرمت مرا نمودی و عترت مرا کشتی و حق مرا رعایت نکردی...!» گفتم: «یا رسول‌الله به خدا قسم من در کشتن فرزندانت نه شمشیر زدم و نه نیزه به کار بردم و نه تیر می‌انداختم.» پیامبر(ص) فرمود: «راست گفتی ولی سیاهی‌لشکر کشندگان حسین را زیاد کردی. نزدیک من بیا.» من نزدیک رفتم. دیدم تشتی از خون نزد اوست. به من فرمود: «این فرزندم حسین است.» پس از آن خون به چشم من کشید، چون بیدار شدم تاکنون چیزی را نمی‌بینم.(ترجمه لهوف سیدبن طاوس، ص 153) آری پیام عاشورا این است که در گفتار و نحوه برخوردمان با دیگران مراقب حق و حقیقت باشیم و حتی سیاهی لشگر در برابر حق نشویم. حتماً درک پیام عاشورا و عمل به پیام آن، مکمل عزاداری‌هایمان در عزای اباعبدالله الحسین علیه السلام است و الّا ما از عاشورا چیزی ندانسته‌ایم‌... ✍🏻 امیرحسین نریمانی 🍃🍃🌺🌺🌺🍃🍃 |مشکــــات؛ چراغدان حقیقت...| https://eitaa.com/meshkat_mag

🔺دغدغه‌مندان آینده نظام اسلامی این سخنان را از دست ندهند! 💎پیشگویی 30 سال قبل عارف باللّٰه و انقلابی، مرحوم حضرت آیت الله حائری شیرازی (رضوان الله تعالی علیه). حتماً ببینید و برای دیگران ارسال کنید. ▫️با ما بمانید.👇👇👇🇮🇷 @dr_abolfazlnoorani

«#حماسه_حسینی»      روز یازدهم ماه #محرم و سالروز #اسارت و جسارت عظیمی است که نظیر آن را جهان اسلام، هرگز به خود ندیده است؛ در این روز، کسانی به اسارت برده شدند که از خاندان وحی و نبوت و عزیزترین و شریف‌ترین انسان‌های هستی بودند؛ لذا هنوز چشم بشریت، پس از هزار و چندصد سال، به واسطه این جنایت بزرگ، وظلمی که بر کودکان و زنان کاروان حسینی رفت، گریان و شرمسار است؛ همچنین این روز با عنوان «روز تجلیل از #اسرا و #مفقودان» نیز به ثبت رسیده است ✍️ واقعه‌ی #عاشورا چنان با ریشه و فرهنگ ما گره خورده است که با هجمه‌ی هزار و چندصدساله‌ی دشمنان نیز همچنان مهمترین حادثه تاریخی جهان به شمار می‌آید؛ ولی تحلیل و برداشت از این حادثه‌ی بزرگ، کار آسانی نیست! چرا که در عین سادگی و صراحت، پیچیدگی‌های فراوانی دارد که ممکن است قضاوت انسان‌ را به افراط و تفریط ختم کند؛ لذا برای رسیدن به درک درست از این حادثه‌ی تاریخی و تأثیرگذار نیاز است تا بررسی‌های دقیق و جامعی در این زمینه در اختیار بشر قرار گیرد؛ بی‌شک یکی از گرانبهاترین آثاری که می‌تواند مخاطب را به درک و شناخت درستی از عاشورای حسینی برساند، مجموعه کتاب «حماسه حسینی»، اثر استاد شهید مرتضی مطهری (ره) است که در این مجموعه، استاد در رابطه با حادثه‌ی کربلا از واژه «حماسه» استفاده نموده و درباره فلسفه این نام‌گذاری می‌گوید: «کلمه‌ "حماسه" علاوه بر معنای شدت حادثه، به معنای صلابت و شجاعت و حمیت است؛ لذا از آنجا که شخصیت حسین‌بن‌علی(ع) صبغه‌ و رنگ حماسی دارد، می‌بایست در سرگذشت آن حضرت نیز یک چنین احساس حماسی داشته باشیم، نه یک احساس تراژدی و مصیبت و رثا و (خدای نکرده) نفله شدن!!!» البته در تاریخ، اصولاً شخصیت‌های حماسی، جنبه‌ نژادی و قومی دارند؛ یعنی مخصوص یک قوم و نژاد معین و یک آب و خاکند؛ اما در مورد امام‌حسین(ع) چنین نیست؛ ایشان یک شخصیت حماسی است، اما حماسه‌ی انسانیت و بشریت؛ نه حماسه‌ی قومیت. سخن، عمل و روح امام‌حسین(ع)، حماسه‌ای مافوق همه‌ی حماسه‌هاست و علت شناخته نشدن ایشان نیز همین است؛ شخصیت امام از نظر شدت حماسی بودن و علو و ارتفاع جنبه‌ی انسانی بی‌نظیر است ولی ما این حماسه را نشناخته‌ایم..؛ از این‌رو کلید شخصیت امام‌حسین(ع) را باید حماسه و عظمت و شور و صلابت و شدت و ایستادگی و حق‌پرستی دانست و کلمات و سخنانی هم که از آن حضرت نقل شده، همه حاکی از همین روحیه‌ی صلابت و حماسه‌ الهی و انسانی است...» شهید مطهری (ره) سپس با تبیین «حماسه حسینی»، حادثه کربلا را از دو جنبه «سیاه و تاریک» و «نورانی و سفید» بررسی نموده و مخاطبین را دعوت می‌نماید تا به صفحه نورانی واقعه عاشورا نیز توجه نمایند؛ استاد می‌گوید: «تاریخ کربلا، یک صفحه دیگر هم دارد که شخص اول آن صفحه، دیگر پسر معاویه و جنایتکاران کربلا نیستند؛ در آنجا قهرمان حسین (ع) است! در آن صفحه، دیگر اثری از جنایت نیست؛ تراژدی نیست؛ بلکه همه‌ی آن حماسه‌ و افتخار و نورانیت است؛ تجلی حقیقت و انسانیت است؛ تجلی حق‌پرستی است؛ اگر آن صفحه را درست نگاه کنیم، آن‌وقت می‌فهمیم که بشریت حق دارد به خودش ببالد و آن وقت معلوم می‌شود که به چه دلیل خداوند به فرشتگان دستور داد که در برابر آدم سجده کنند! اما وقتی فقط صفحه سیاه کربلا را ببینیم، بشریت سرافکنده شده و خودشان را مصداق آیه ٣٠ سوره بقره می‌بیند که فرشتگان به خداوند گفتند: «قَالُوا أَتَجْعَلُ فِيهَا مَنْ يُفْسِدُ فِيهَا وَيَسْفِكُ الدِّمَاءَ وَنَحْنُ نُسَبِّحُ بِحَمْدِكَ وَنُقَدِّسُ لَكَ...»: «آیا کسانی در زمین خواهی گماشت که در آن فساد کنند و خون‌ها بریزند و حال آنکه ما همواره، تو را تسبیح و تقدیس می‌کنیم؟!» اما خداوند فرشتگان را به دیدن آن صفحه روشن، دعوت می‌کند و در جواب آن‌ها می‌فرماید : «...قَالَ إِنِّي أَعْلَمُ مَا لَا تَعْلَمُونَ»: «من چیزی (از اسرار بشر) می‌دانم که شما نمی‌دانید!» لذا می‌بایست در حماسه حسینی از آن صفحه روشن هم سخن بگوییم تا بشریت، عظمت آن را درک کرده و به آن افتخار کند؛ ✍️ در پایان سخن توجه به این نکته نیز ضروری است که استاد مطهری، هرگز نافی صفحه تاریک کربلا و نقل احساسی آن در مجالس حسینی نبوده و راز بقای حماسه حسینی (ع) را در بهره‌گیری از دو بُعد «منطقی و عقلی» و «احساسی» می‌داند و لذا با تأکید بر توصیه ائمه اطهار (ع) به گریه بر امام حسین (ع)، آن را از حکیمانه‌ترین دستورات و باعث رسوخ نهضت حسینی در اعماق جان مردم دانسته است. 📚 برداشتی ازمجموعه کتاب «حماسه حسینی» اثر استاد مطهری(ره)

🎥 اینجا یک عزاداری واقعی در جریان است عزاداری به معنی حقیقی، یعنی این نوع عزاداری که در آمریکا رقم خورده است که دینداری همراه با سیاست و دفاع از مظلومان است. همان چیزی که اهل بیت علیهم السلام از ما می‌خواهند در آمریکا در حال انجام است...

🎥عزاداری باشکوه مردم عراق در شهر ناصرية 🇮🇷 @QODS_IR | اخبار قدس

🎥گاهی روضه را باید اینطور شنید! 🇮🇷 @QODS_IR | اخبار قدس

🎥 تنها ایرانی‌ای که در سپاه امام حسین(ع) به شهادت رسید @FarsMaaref