💢 رفتار امام علی (ع) با #ایرانیان خشمگین شدن امیر المومنین علیه السلام به خاطر بدگویی از ایرانیان مسلمانانِ کوفه نه تنها به دید مثبت به ایرانیان نمی نگریستند، بلکه به آن حضرت #اعتراض می کردند، که چرا با ایرانیان رفتار مهربانانه دارد، و لذا آنها به گونه ای از این رفتار حضرت، سوء استفاده می کردند. علامه مجلسی به نقل از الغارات می نویسد: عباد بن عبد اللّه اسدى گويد: روز آدينه اى در مسجد #نشسته بودم و على (ع) بر منبرى ساخته از آجر سخن مى راند و صعصعة بن صوحان هم در آنجا بود. اشعث به مسجد آمد پاى بر سر مردم مى نهاد و پيش مى رفت. پس گفت:يا امير المؤمنين اين موالى سرخ روى بر ما غلبه يافته اند و تو خود مى بينى. و ابن صوحان گفت: امروز معلوم خواهد شد كه عرب را چه پايه و منزلت است؟ علی(ع) در حالی که #خشمگین بود فرمود: «چه كسى مرا از #كيفر دادن به اين مردم ستبراندام (شکم گنده) كه تا نيمروز بر بستر خود مى غلتند معذور مى دارد در حالى كه قومى براى شب زنده دارى از بستر خود #پهلو تهى مى كنند؟ مرا مى گويى كه آنان را طرد كنم و از ستمكاران گردم»  سپس این گونه ادامه داد: قسم به آن که دانه را شکافت و آدمی را آفرید از محمد(ص) شنیدم که می فرمود: به خدا #قسم آنان شما [عربها] را خواهند زد تا به دين بازگرديد همچنان كه شما ايشان را در آغاز مى زديد تا به دين درآيند. مغيره ضبّى گويد: على (ع) به موالى علاقه مى ورزيد و به آنان #مهربان بود ولى عمر از آنان بيزار بود و دورى مى كرد.  در این جا #امیرمؤمنان نه تنها از ایرانیان دفاع می کند، بلکه آنان را از حافظان اسلام دانسته، که روزی به خاطر بازگرداندن #عربها به اسلام با آنها درگیر خواهند شد و در این کار خود موفق خواهند بود؛ یعنی تجدد اسلام از طریق ایرانیان است. امام علی(ع) ملاک احترام به ایرانیان را تلاش آنها به خاطر خدا و #پاسداری از اسلام ذکر کرده است 📚سفینة البحار، ج 2، ص 693؛ شرح نهج البلاغه ابن ابی الحدید، ج 20، ص 284؛ بحارالانوار، ج 41، ص 118  #مباهله_قرن_21 ــــــــــــــــــــــ من جهادی ام: @manjahadiam http://eitaa.com/joinchat/3063087120C3a2fb95cd3

نقد جانبازی شمر ✅ بنا به آنچه شهرت دارد، #شمر قاتل امام #حسین(ع) از یاران #امیرمؤمنان در نبرد #صفین بوده و مجروح هم شده است. 🖌 اما یکی از محققان معتقد است شمر در سپاه معاویه مجروح شد، نه سپاه علی(ع). وی بر این فرضیه، شواهد چندی ارائه کرده که قابل تأمل و شنیدنی است. 👇 🆕 به گفته محسن خاتمی، پژوهشگر علوم حدیث؛ شمر به‌عنوان نماد بی‌بصیرتی مطرح می‌شود؛ زیرا در بازه‌ای از حیات خویش در لشکر امیرمؤمنان حضوری پررنگ داشته است تا آنجا که به فیض جانبازی نبرد صفین در برابر لشکریان معاویه نائل می‌آید. وی گوید: گزارش اصلی این واقعه در کتاب وقعة صفین نقل شده و ظاهر عبارت دلالت دارد که "اَدهَم بن مُحرِز" از میان لشکریان #معاویه در نبرد صفین به شمر بن ذی‌الجوشن حمله کرد و بر پیشانی او شکافی ایجاد نمود. 📂 اما شواهدی هست که شمر را در لشکر معاویه و رقیبش ادهم را از یاران علی(ع) می‌داند. برخی رجال‌شناسان شیعه مانند شیخ طوسی، ادهم را در زمرۀ اصحاب علی(ع) برمی‌شمارند و برخی گویند او ابتدا از یاران امام بود و بعداً منحرف شد. 🔍 یک شاهد مهم آنکه وقتی امیرمؤمنان، طرماح بن عدی را به‌سوی معاویه فرستاد؛ طرماح در دمشق از فرماندهان معاویه سؤال کرد و نام عمرو بن عاص، شمر بن ذی‌الجوشن و... را برد که معلوم می‌شود شمر در میان فرماندهان شام بوده است. 📎 قرینۀ دیگر، گزارش نبرد ادهم و شمر در نبرد صفین در تاریخ طبری است که از مسلم‌ ضبابی نام می‌برد و این مسلم پیوسته با شمر بوده است، حتی در واقعۀ کربلا. 📖 پرویز اتابکی در ترجمه کتاب صفین به این مسئله توجه داشته و می‌نویسد: ادهم‌ در صفّین هنگام نبرد با یاران معاویه به هماوردى شمربن ذى‌الجوشن درآمد. 👈 این محقق شواهد دیگری هم بیان کرده که تفصیل نوشته او در متن شماره 18 مستبین خواندنی است. ◀️ با این حال نظر دیگری تأکید دارد که شمر عراقی است و نمی‌تواند در سپاه شام باشد. @manjahadiam http://eitaa.com/joinchat/3063087120C3a2fb95cd3