eitaa logo
خانواده و سواد رسانه‌ای
1.8هزار دنبال‌کننده
7.5هزار عکس
3.5هزار ویدیو
376 فایل
"فضای مجازی به اندازه انقلاب اسلامی اهمیت دارد" "مقام معظم رهبری" ✅️رزرو کارگاههای آموزشی سوادرسانه و فضای مجازی، مدارس، مساجد ادارات، حوزه های علمیه، دانشگاه ها، مشاوره آنلاین خانواده کودک ونوجوان ارتباط باما👇 @ADMINfamily_literacy
مشاهده در ایتا
دانلود
  از محضر حضرت آقا ۸۵. آیا در مواردی که شائبه‌ای در سطح جامعه به وجود آمده و نحوه عملکرد دستگاه قضا یا هر نهاد دیگری، غیرشفاف و یا خدای نکرده سوال‌برانگیز به نظر می‌رسد طرح پرسش و درخواست پاسخگویی نمی‌تواند به حرکت عدالت‌خواهانه نظام کمک کند؟ : یک سؤال این بود که آیا جریان دانشجوئی میتواند آنجائی که ایرادی به نظرش می‌آید، سؤال کند؟ پاسخ این است که بله، باید سؤال کنید. ایرادی ندارد که سؤال کنید؛ به شرط اینکه قضاوت نکنید؛ اما سؤال کنید. بهترین روش سؤال و پاسخ هم این است که مسئولین بیایند توی مجموعه‌های دانشجوئی. من همین جا از مسئولین درخواست میکنم که دیدارهای دانشجوئیشان را زیاد کنند. امروز بهترین قشرهای کشور اینهایند؛ هم جوانند، هم باسوادند، هم تحصیلکرده‌اند، دارای فهمند، دارای انگیزه‌اند؛ مسئولین بروند شرکت کنند. این سؤالات مطرح بشود، احتمالاً پاسخهای قانع کننده‌ای هم خواهید شنید. کمااینکه خود من در برخورد با بعضی از مسئولین، احیاناً بعضی از همین سؤالهای شما یا سؤالاتی از این قبیل را از آنها دارم. خوب، یک جوابی میدهند، انسان احیاناً قانع میشود؛ ممکن هم هست جواب قانع کننده‌ای نداشته باشند. به هر حال طرح سؤال، خوب است. مراقبت کنید طرح سؤال را مخلوط نکنید و اشتباه گرفته نشود با معارضه. آن چیزی که من قبلها هم گفته‌ام، بارها هم گفته‌ام، الان هم میگویم، این است که جریان دانشجوئی یا جنبش دانشجوئی یا هر چیز دیگر که اسمش هست، تصور نکند که وظیفه‌اش این است که با دستگاه متولی امر و متصدی اداره‌ی کشور معارضه کند؛ نه، این خطاست؛ چه لزومی دارد؟ معارضه کردن که کارِ همیشه درستی نیست؛ ممکن است یک جا درست باشد، یک جا درست نباشد. مهم این است که شما حرفتان را مطرح کنید، استدلالتان را مطرح کنید، پاسخ قانع کننده‌ای بخواهید؛ مسئولین هم باید پاسخ بدهند. ۱۳۸۹/۶/۱ و @manjahadiam تبیین منظومه فکری‌ رهبری
(سوال-جواب های والدگری) ⁉️ سلام و خدا قوت من دختر 8ساله و 16ساله دارم و پدرشون در زندان هست سوالم این هست که چگونه نبود پدر را برایشون جبران کنم و به گریه و بغض هایی که هر دو تا شون دارند جواب بدهم . دختر 16ساله ام وقتی در جمع فامیل شوهر م قرار میگیره اگه یکدومشون نصیحتی بهش کرد با تندی جوابشون  را میدهد همینطور در خانه همین طور هست این پرخاشگری رابا دوستانی که با دوست او صمیمی هستن داره و دلش میخواد فقط ان دوستش با او صحبت کنه در صورتی که انها با هم مانند دو خواهر دوست بودن 💌 سلام و نور الهی بر قلب هایتان شما احتمالا دل نگران دخترخانم هایتان هستید ، نگران ناراحتی ها درونی شان و بروز آن ناراحتی ها در رفتارهایشان که گاه به صورت پرخاشگری بروز می کند من احساس تان را دریافت کردم💟 همانطور که خودتان هم گفتید دخترانتان با یک جای خالی رو به رو هستند که این شرایط شاید برایشان احساساتی را همراه بیاورد احساساتی مثل غم، خشم، اضطراب و... ما شاید هیچ وقت نتوانیم جای خالی آدمها را پرکنیم اما مهم است که شما شرایطی را فراهم کنید که آنها *راحت و بدون سانسور بتوانند با شما صحبت کنند و از احساس هایشان بگویند و * از اینکه چه بر آنها می گذرد این شرایط می تواند *زمان اختصاصی برای صحبت هر کدام،گوش دادن به حرف هایشان با تمام دقت و توجه و تمرکز، عدم توصیه یا نسخه پیچیدن و قضاوت و برچسب به آنها یا دیگران* و... باشد این احساسات را اگر با شما درمیان بگذارند و در فضایی امن شما هم به آنها گوش دهید تاحدی از شدت آن کمتر خواهد شد در مرحله بعدی می توانید *همراه آنها به دنبال راهکار باشید* مثلا بگویید:《 می فهمم که از حرف فلانی ناراحت شدی و بهت بر خورد ولی فکر می کنم پرخاشگری راه حل رفتار با او نیست ،تو فکر می کنی وقتی از حرفش ناراحت شدیم چه عکس العملی به جز پرخاشگری می توانیم داشته باشیم؟》 یا 《می دونم که به دوستت خیلی علاقه داری و اون بهترین دوستت هست و نمی خوای که هیچ جوره از دستش بدی ولی فکر می کنی او حق نداره با کس دیگه ای صحبت کنه؟ 》 و در *گفتگویی آرام و صمیمی* سعی کنید باهمدیگر راهکارهایی برای زمانی که احساس ناخوشایندی پیدا می کند، بیابید و بررسي کنید. بپذیرید که شاید بعضی از نیازها در فرزند شما پر رنگ تر باشد مثل *نیاز به عشق و تعلق خاطر یا ارتباط* و ترس از دست دادن و وقتی ما آگاهی به این موضوع داشته باشیم برخوردمان را بر همین مبنا قرار خواهیم داد و فرزندمان را بیشتر درک خواهیم کرد. ✅️به بروزترین کانال جامع تحلیلی آموزشی تخصصی خانواده و سواد رسانه‌ای بپیوندید 👇 @manjahadiam
(سوال-جواب های والدگری) ⁉️ سلام شبتون بخیر دخترم ۱۳ سالشه وخداروشکر تمام اتفاقاتی که تومدرسه براش پیش میاد رو برام تعریف میکنه .متاسفانه چندتا از همکلاسیاش که خیلی بهش نزدیک شدن امسال و برام حرفهاشون رومیگه ، دوستهای خوبی نیستن وخود دخترمم قبول داره اما مدام دور و بر دختر من(هستن) .بنظرتون چیکارکنم تا بتونم یه فاصله بینشون بندازم . 💌 سلام و روز بارانی تون سرشار از رحمت الهی(البته تهران بارونیه😅) از اینکه رابطه امنی با دخترتون دارید که می آید و اتفاق های مدرسه را با میل خودش برایتان تعریف می کند واقعا خوشحالم و خدا را شکر می کنم 🤲🏻 اولین نکته اینکه ما نمی توانیم افراد را تغییر دهیم یا افراد را مجبور به کاری یا عدم انجام کاری کنیم یا در رابطه افراد نقش مداخله گر داشته باشیم به خصوص در دوران نوجوانی پس این فکرمان را اصلاح کنیم که چطور بچه ام را از فلان چیز دور کنم یا چی کار کنم فرزندم اینطوری نباشد یا بین فرزندم و دوستانش فاصله بیاندازم... بچه های ما ربات هایی در دست ما نیستند که دستورات ما را عملی کنند بلکه ما راهنما و هدایتگر آنها هستیم و خود آنها مختارند از راهنمایی های ما پیروی کنند یا نه نکته دوم اینکه می توانید همانطور که خودش هم می داند این افراد مناسب دوستی نیستند در لا به لای گفتگو ها از او بپرسید چه چیزی باعث تداوم این دوستی شده؟بعضی اوقات احساس فرزندانمان از فاصله گرفتن از بعضی افراد به خاطر ترس هست یا عدم اعتماد به نفس یا شاید ناامنی از اینکه برچسب بچه مثبت و لوس و... را بخورند در خصوص تاثیرگذاری و تاثیرپذیری هم می توانید صحبت کنید و حتی از این تهدیدی که حس می کنید یک فرصت جهت تاثیر گذاری بیشتر فرزندتان روی دوستانش بسازید و در آخر باز هم تکرار می کنم که ما نمی توانیم فرزندمان را مجبور به انجام کاری کنیم چون این به نوعی کنترلگری است و شاید باعث پنهان کاری یا ایجاد اضطراب و ترس و... در او شود پس سعی کنید کیفیت رابطه خود با نوجوان تان را حفظ کنید و با حساسیت نسبت به دوستانش این رابطه مادر-دختری خود را تحت تاثیر قرار ندهید و قبل از انجام همه این راهکارها و همواره از خدای حکیم و علیم بخواهید بهترین راه را در مقابل شما و فرزندتان قرار دهد چون قطعا دعای مادران در حق فرزندانشان مستجاب خواهد شد🌹🌹🌹 مطالب این کانال را به اشتراک بگذارید شاید این سوال خیلی ها باشه، رسانه باشید👇👇👇👇 ✅️به بروزترین کانال جامع تحلیلی آموزشی تخصصی خانواده و سواد رسانه‌ای بپیوندید 👇 @manjahadiam
(سوال-جواب های والدگری) ⁉️ سلام شبتون بخیر من پسر ۱۳ ساله ای دارم که جدیدا خیلی دروغ میگه و اصلا متوجه نمیشیم کی راست میگه کی دروغ و همچنین جدیدا کنترلش رو از دست می ده و فحش می ده و معمولا بعد گذشت زمان پشیمون میشه لطف بفرمایید راهکار ارائه کنید که چگونه رفتار کنیم؟ 💌 سلام و درود هنگام مواجهه با چالش های رفتاری فرزندانمان بهتر است علاوه بر دنبال راهکار گشتن به دنبال علت شکل گیری رفتار در فرزندمان باشیم از خود بپرسیم علت دروغگویی فرزندمان چیست و صدد برطرف کردن علت و ریشه مشکلات باشیم به جای آنکارا با به کار بردن راهکارها به سطح مشکلات رسیدگی کنیم برخی از دلایل دروغگویی در نوجوانان عبارت است از : • فکر می کنند قوانین و دستورات والدینشان ناعادلانه و زیاد و دست و پاگیر است. • عدم رابطه گرم و صمیمی با والدین برای ابراز و صحبت درباره علائق • نمی خواهند دیگران را ناراحت کنند یا فکر می کنند با گفتن حقیقت باعث رنجش آنها می شوند. • حفظ حریم خصوصی. • مهمتر از همه نیاز به استقلال و آزادی عمل. • تنبیه و سرزنش و مجازات بعد از انجام کار خطا یا اشتباه و ترس از به دردسر افتادن • محدودیت و سختگیری های نا به جای والدین حال که دلیل دروغگویی یا هر بدرفتاری فرزندمان را تشخیص دادیم و تلاش برای رفع علت و چرایی آن داریم می توانیم از راهکارهایی مثل ایجاد رابطه موثر و گرم و صمیمی با نوجوان و گوش دادن با علاقه به حرف های نوجوان،کم کردن قوانین و خط قرمزهای خانوادگی تا حد ممکن و ارائه دلیل پشت قوانین به فرزندان ، انجام رفتارهای مناسب و فضائل اخلاقی توسط والدین به عنوان الگوی رفتاری فرزندان ، پذیرش پشیمانی و معذرت خواهی فرزندان و عدم زدن برچسب دروغگو یا بد دهان به آنها و... را هم به کار ببندیم. ✅️به بروزترین کانال جامع تحلیلی آموزشی تخصصی خانواده و سواد رسانه‌ای بپیوندید 👇 @manjahadiam
مصرف اینترنت در خانواده 🇮🇷چطور میشه بچه ها رو از خطرات فضای مجازی دور نگه داشت واگاهشون کرد مخصوصا نوجوان ها ؟ 🎭سلام خدمت شما دوستان بزرگوار روزهای گذشته به خصوص با مجازی شدن مدارس  نگرانی خانواده ها درباره فضای مجازی قوت گرفته و بیشتر شده و با توجه به گستردگی و خطراتی که در این فضا وجود دارد این نگرانی به حق است اما در ابتدا می توانیم اطلاعات خودمان را با مطالعه محتوا هایی مثل فیلم، کلیپ و مقالات مربوط به سواد رسانه در این زمینه افزایش دهیم زیرا در این زمینه به صورت تخصصی راهکار هایی برای سلامت فرزندان مان در فضای مجازی ارائه خواهد شد و از آنجایی که بنده صاحب نظر در این خصوص نیستم بهتر می دانم از مطالب متخصصین در این حوزه استفاده کنید. اما در کنار انجام این راهکارها می توانید با فرزندان نوجوان تان در خصوص آسیب های این فضا گفتگو کنید و آنها را آگاه سازید این آسیب ها می تواند شامل امنیت، حریم شخصی، تاثیرات فیزیکی و روحی و... باشد و از آن مهم تر تقویت خودکنترلی در فرزندان نوجوان ماست که هم در مدیریت زمان و هم در استفاده از محتوای مناسب می تواند راهگشا باشد. ✅️به بروزترین کانال جامع تحلیلی آموزشی تخصصی خانواده و سواد رسانه‌ای بپیوندید 👇 @Family_literacy
(سوال-جواب های والدگری😊) ⁉️ باسلام خسته نباشید.من دوپسر۸و۱۲ساله دارم ویک دختره ۱ساله پسرکوچیکم خیلی لج بازه همش اذیت میکنه همش میگم نکن اصلابه درس خواندن علاقه ای نداره شب اداراری داره خیلی دوست دارم یک ارتباط خیلی صمیمانه بابچه هام داشته باشم ولی نمیتونم کنترولمو زود ازدست میدم سرشون دادمیزنم دعواشون میکنم پسربزرگمم خیلی حساسه سر غذاخوردن نق میزنه چرا اینوپختی چرا اینجوری شده خیلی گیر میده تا به خواسته اش برسه  باگریه کردن که چرااین کارو واسم انجامش نمیدین خیلی شلخته هست ونامنظم اصلابراش مهم نیست که بایداتاقشو یا لباسشو سرجایش بزاره کمدش نامرتبه منم خیلی اعصابم میریزه بهم مرتب بودن ونظم بلدنیست انگاری براش مهم نیست همشم میگه دوست دارم شباپیش شمابخوابم پیش شما آرامش میگیرم بچه احساساتیه خیلی زودرنج من میگم باباتم زحمت میکشه پول خرج میکنه تاشماجایی برسین میگه همش دارین منت پولتونومیزنید  چطورتربیتشون کنم چطورخون سردباشم خواهش میکنم یک رابطه خوب وچطورصبور باشم خودموچطورکنترل کنم خیلی حرص میخورم زودجوشم 💌 سلام و شب تان بخیر می فهمم که شاید رفتارها و کارهای بچه ها شما را کلافه و خسته کرده و بعضی اوقات احساس ناتوانی می کنید و از یک سمت هم نمی خواهید ارتباط بین شما و فرزندان خراب شود اولین موردی که شاید به شما کمک کند پذیرش شرایط موجود شماست بپذیرید  که خانه  با سه بچه همیشه آرام و مرتب و تمیز نیست و همین پذیرش باعث می شود حساسیت ها و بکن نکن های شما به فرزندانتان کمتر شود مثلا اگر محدوده اتاقشان نامرتب است اجازه دهید به همان شکل باشد تا خودشان این احساس نیاز به نظم و مرتبی را پیدا کنند. درست است که دیدن بی نظمی شاید شما را عصبی کند اما محدوده ای را مشخص کنید و اجازه دهید در آن محدوده آزاد باشند رفتارهایی مثل شب ادراری یا بدغذایی یا بهانه گیری یا عدم تمایل به تنهایی موقع خواب همه و همه منشا هایی اضطرابی دارند و شاید اولین و مهم ترین راهکار هم محبت و عشق بدون قید و شرط و اظهار دوست داشتن به آنهاست که می تواند در کنار کم تر کردن امر و نهی ها شرایط را تا حد زیادی بهبود بخشد برای دریافت مطالب بیشتر به کانال ما بپیوندید.🌿👇🌿
(سوال-جواب های والدگری😊) ⁉️ سلام.و وقت بخیر پسر ۷ ساله ای دارم که خیلی زود عصبانی میشه و پرخاشگری میکنه .خیلی زود ناراحت میشه.یعنی اگه یه وسیله ای رو گم کنه یا جا بزاره .یا اینکه با خواهرش دعوا کنه خیلی بد عصبانی میشه.مثلا رگهای گردن متورم مشه .نفس تند تند میکشه و داد و فریاد می کنه.من برای این حالتهاش خیلی ناراحت هستم لطفا راهنماییم کنید که چکار کنم 💌 سلام و عیدتان مبارک یکی از کارهایی که برای کنترل خشم فرزندتان بسیار موثر است آرامش و برخورد به دور از عصبانیت شماست به خصوص زمانی که فرزندتان به خاطر موضوعی خشمگین می شود. درست است که شاید این حالت های عصبانیت شما را هم نگران و مستاصل و ناراحت کند و یا شاید صبر شما هم تمام شود ولی در این زمان ها به خود یادآوری کنید که برخورد آرام و صبور شما مهم ترین ابزار آموزش کنترل خشم برای فرزندتان است. در قدم بعد احساسش را درک کنید و آن را بپذیرید، موضوعی مثل گم شدن یا جا گذاشتن وسیله ای او را عصبانی و ناراحت کرده پس بپذیرید که او این احساس را دارد و سعی نکنید با کتمان کردن مثل جمله "عصبانی نباش درست میشه" یا با زیر سوال بردن احساسش مثل جمله که "من دلیلی برای عصبانیت نمی بینم می خواستی خودت وسیله ات را جا نگذاری"سعی بر حل این مشکل داشته باشید بلکه با او صحبت کنید و ابراز کنید که مثلا "فهمیدم عصبانی هستی از این که وسیله ات را توی مدرسه جا گذاشتی ... حق هم داری عصبانی باشی حتما می خواستی با آن بازی کنی ولی الان در کنارت نیست حالا فکر می کنی چه کاری می توانی برای عدم تکرار این اتفاق انجام دهی؟" با گفتگویی سرشار از آرامش و صبر می توانید به مرور میزان بروز و ظهور خشم در فرزندتان را کاهش دهید ان شاالله. برای دریافت مطالب بیشتر به کانال ما بپیوندید. 👇👇👇👇👇👇 @Family_literacy
(سوال-جواب های والدگری😊) ⁉️ سلام و عرض ادب پسری دارم که هفت سالشه و کلاس اوله، خیلی دقیق، ریزبین و باهوشه اما استرسی هم هست؛ یعنی زمانهایی که استرس نداره انگار آروم و قرار نداره و دنبال سوژه می گرده که استرس داشته باشه و وقتی هم که سوژه داشته باشه که مدام سوال می پرسه و هر جوابی بهش میدم سوال دیگری با همان موضوع می پرسه تااا جایی که منو کلافه و خسته میکنه بطور مثال برای دیکته هاش خیلی استرس داره با اینکه من و پدرش اصلا بهش فشار نمیاریم و حتی میگیم اگه دیکته رو غلط هم داشته باشی مشکلی نداره ولی خودش آروم و قرار نداره کوچکترین رفتارها و حرکات معلمش رو به من انتقال میده همیشه فکر می کنه دیگران بهش ظلم می کنن و دوستش ندارن به نظرم درکش از محیط پیرامونش خیلی فراتر از سنش هست ممنون میشم راهنمایی بفرمایید 💌 سلام و اوقات تون پر برکت این رفتارهای فرزندتان که به نظر شما نشان دهنده استرس اوست شما را کلافه و نگران کرده و احتمال تحت الشعاع قرار گرفتن توانایی هایش توسط این استرس های رفتاری باعث ایجاد ترس و نگرانی برای شما شده است من شرایط تون را دریافت کردم اینجا آنچه که مورد اهمیت است و نیاز به بررسی و تجدید نظر دارد برخورد شما با کودک است و لازم است با ذره بین و نگاه موشکافانه ای مورد بررسی قرار دهید.گاهی اوقات ما فشار مستقیمی به فرزندمان وارد نمی کنیم که مثلا حتما باید دیکته هایت را بدون غلط بنویسی ولی با بعضی برخوردها زمینه کمال گرایی و در نهایت استرس را در آنها به وجود می آوریم من چند مورد را اشاره می کنم که می توانید در روند والدگری خود مورد بررسی دقیق قرار دهید و ببینید آیا وجود دارد؟ اول *مقایسه فرزندمان و ایجاد فضای رقابتی* برای اوست، این مقایسه می تواند با برادر یا خواهرش باشد یا دوستان دیگری در مدرسه یا... لزوما این این مقایسه ها در زمینه درسی نیست می تواند در زمینه های دیگری مثل رفتاری هم باشد و حتما هم به صورت مستقیم نیست همین که ما مدام تعریف فلانی را جلوی فرزندمان می کنیم و هیچ کدام از نقاط مثبت و توانمندی های او را تحسین نمی کنیم این ترس از اشتباه کردن و یا خوب نبودن را به وجود می آورد و احساس اضطراب و نگرانی را در فرزند ما افزایش می دهد دومین مورد *تشویق های افراطی و اغراق شده والدین* هم موجب بروز استرس در کودک می شود چون در نگاه کودک او خود را مستحق این تشویق های بزرگ نمایی شده نمی داند و متوجه است که اعمال حقیقی او مطابق این تعریف های بزرگ والدینش نیست و همین باعث شکل گیری اضطراب و استرس در او می شود سومین مورد *نیاز به توجه فرزندمان* است، گاهی اوقات او با پرسیدن سوال های زیاد ، حرف زدن زیاد یا مظلوم نشان دادن خود دوست دارد توجه والدین را معطوف خود کند و از آنها مهر و عشق بیشتر طلب کند برای دریافت مطالب بیشتر به کانال ما بپیوندید. 👇👇👇👇👇👇 ✅️به بروزترین کانال جامع تحلیلی آموزشی تخصصی خانواده و سواد رسانه‌ای بپیوندید 👇 @Family_literacy
(سوال-جواب های والدگری😊) ⁉️ سلام و عرض ادب پسری دارم که هفت سالشه و کلاس اوله، خیلی دقیق، ریزبین و باهوشه اما استرسی هم هست؛ یعنی زمانهایی که استرس نداره انگار آروم و قرار نداره و دنبال سوژه می گرده که استرس داشته باشه و وقتی هم که سوژه داشته باشه که مدام سوال می پرسه و هر جوابی بهش میدم سوال دیگری با همان موضوع می پرسه تااا جایی که منو کلافه و خسته میکنه بطور مثال برای دیکته هاش خیلی استرس داره با اینکه من و پدرش اصلا بهش فشار نمیاریم و حتی میگیم اگه دیکته رو غلط هم داشته باشی مشکلی نداره ولی خودش آروم و قرار نداره کوچکترین رفتارها و حرکات معلمش رو به من انتقال میده همیشه فکر می کنه دیگران بهش ظلم می کنن و دوستش ندارن به نظرم درکش از محیط پیرامونش خیلی فراتر از سنش هست ممنون میشم راهنمایی بفرمایید 💌 سلام و اوقات تون پر برکت این رفتارهای فرزندتان که به نظر شما نشان دهنده استرس اوست شما را کلافه و نگران کرده و احتمال تحت الشعاع قرار گرفتن توانایی هایش توسط این استرس های رفتاری باعث ایجاد ترس و نگرانی برای شما شده است من شرایط تون را دریافت کردم اینجا آنچه که مورد اهمیت است و نیاز به بررسی و تجدید نظر دارد برخورد شما با کودک است و لازم است با ذره بین و نگاه موشکافانه ای مورد بررسی قرار دهید.گاهی اوقات ما فشار مستقیمی به فرزندمان وارد نمی کنیم که مثلا حتما باید دیکته هایت را بدون غلط بنویسی ولی با بعضی برخوردها زمینه کمال گرایی و در نهایت استرس را در آنها به وجود می آوریم من چند مورد را اشاره می کنم که می توانید در روند والدگری خود مورد بررسی دقیق قرار دهید و ببینید آیا وجود دارد؟ اول *مقایسه فرزندمان و ایجاد فضای رقابتی* برای اوست، این مقایسه می تواند با برادر یا خواهرش باشد یا دوستان دیگری در مدرسه یا... لزوما این این مقایسه ها در زمینه درسی نیست می تواند در زمینه های دیگری مثل رفتاری هم باشد و حتما هم به صورت مستقیم نیست همین که ما مدام تعریف فلانی را جلوی فرزندمان می کنیم و هیچ کدام از نقاط مثبت و توانمندی های او را تحسین نمی کنیم این ترس از اشتباه کردن و یا خوب نبودن را به وجود می آورد و احساس اضطراب و نگرانی را در فرزند ما افزایش می دهد دومین مورد *تشویق های افراطی و اغراق شده والدین* هم موجب بروز استرس در کودک می شود چون در نگاه کودک او خود را مستحق این تشویق های بزرگ نمایی شده نمی داند و متوجه است که اعمال حقیقی او مطابق این تعریف های بزرگ والدینش نیست و همین باعث شکل گیری اضطراب و استرس در او می شود سومین مورد *نیاز به توجه فرزندمان* است، گاهی اوقات او با پرسیدن سوال های زیاد ، حرف زدن زیاد یا مظلوم نشان دادن خود دوست دارد توجه والدین را معطوف خود کند و از آنها مهر و عشق بیشتر طلب کند 📲به تنها کانال جامع تحلیلی آموزشی تخصصی خانواده و سواد رسانه‌ای بپیوندید 👇 @Family_literacy