فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
ســ🌺لام
روزتون پراز خیر و برکت🌱
🗓 امروز جمعه
☀️ ۳ شهریور ١۴٠٢ ه. ش
🌙 ۸ صفر ١۴۴۵ ه.ق
🌲 ۲۵ آگوست ٢٠٢٣ ميلادی
✅
5.54M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
🖤 داستان کرامت حضرت رقیه به زن فرانسوی
موعظه کوتاه👇👇👇
🌺🌺@moizie🌺🌺
14.1M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
🇮🇷
🎥 ماجرای رضاشاه و به تنور انداختن نانوا؛ دروغ یا راست؟🤔
🍃🌹🍃
#بزک_پهلوی
🆔 http://eitaa.com/meyarpb
🆔 http://rubika.ir/meyar_pb
🥀 داستان روزانه هر روز یک قسمت🥀
#براساس_زندگینامه_شهید_غلامعلی_دست_بالا*
#نویسنده_بیژن_کیا*
#قسمت_یکم
انگار خنکای اول صبح هم نمی توانست آن مرد همیشه آرام را آرام کند. قرار بود پدر شود. در حیاط قدم میزد .گاه گوشه ای می نشست و گاه می ایستاد و با گامهایی تند و کوتاه، طول و عرض حیاط را طی میکرد. دستی در موهای جوگندمی اش می کشید و بی اختیار نگاهش کشیده میشد به سمت اندرونی.
آن روز صبح نرم بادی می وزید آفتاب تازه از دل خاک برخاسته بود و سرشاخه درختان نارنج و پرتقال را با انگشتان طلاییاش نوازش میکرد. اما نهال خرمالو هرچه می کرد نمی توانست با برگ های نازک و کرکی اش، دست طلایی آفتاب را بگیرد.
زنی ضیق ضد مادر بود مرد از جا جهید و دلشوره داشت که سر به آسمان برد و زیر لب زمزمه کرد: «امن یجیب و المضطر اذا دعا و یکشف السؤ»
مادر همچنان درد میکشید و پدر بی قرار بود و مضطرب. با قدم های تند طول و عرض حیاط را طی کرد و قهرمان داستان واقعی ما هنوز متولد نشده بود که پدر روی پله سنگی ایوان نشست.
پدر به خاطر آورد جایی شنیده بود که در بعضی از روایات این آیه تفسیر به قیام حضرت مهدی علیه السلام شده است از یکی از علما شنیده بود در روایتی از امام صادق علیه السلام چنین آمده که این آیه درباره مهدی (عج) نازل شده به خدا سوگند ،مضطر اوست که در مقام ابراهیم دو رکعت نماز به جا می آورد و دست به درگاه خداوند متعال بر میدارد .خدا دعای او را اجابت می کند و ناراحتی ها را برطرف...»
ناگهان آرامشی به او دست داد. لبخند کمرنگی بر لبانش نشست و خیره شد به لاجوردی حوض سنگی بزرگی که وسط حیاط دراز کشیده بود و ماهی های ریز و درشت در آغوشش این سو و آن سو می رفتند.
مرد نفسی عمیق کشید و بعد نگاهش تا آن شمشادهای همیشه سبزی رفت که در حاشیه باغچه رشد کرده بودند.
قابله کنار مادر نشسته بود و از او مراقبت می کرد. زنی بلندقامت میانسال و سرد و گرم چشیده. قرآن انگار همه شیرازی های قدیمی میشناختند و احترامش را نگه می داشتند. از اهالی خیابان های خیابان احمدی و سردزک گرفته تا عربان و فلکه شاهزاده قاسم. همه میگفتند دستش سبک است و حضورش اطمینان بخش.
قابله دست بر پیشانی عرق نشسته مادر کشید و گفت:« دل نگران نباش دیگه تمومه»
#ادامه_دارد
🥀 داستان روزانه هر روز یک قسمت🥀
#براساس_زندگینامه_شهید_غلامعلی_دست_بالا*
#نویسنده_بیژن_کیا*
#قسمت_دوم
مادر دردآلود فریاد زد انگار نوزاد قصه ما نمیخواست از اوج افلاک به مقام که تیره خاک و دم بگذارد پدر با شنیدن صدای جیغ چشمش به آسمان و گلدسته آقا شاهچراغ افتاد و دلش لرزید .بغضش شکست و چیزی زمزمه کرد. اما وقتی صدای گریه نوزاد را شنید و اشک هایش به لبخند رسید و سر به سوی آسمان برد.
_مشتلق بدین آقو..
پدر سر برداشتن با چشمان نمدار به قابل خیره شد.
_حاج کرامت پسر گیرتون اومده...
_خوش خبر باشی خانوم.
پدر زانو ساز کرد و روی پله سنگی نشست و پرسید: «حال مادرش چطوره؟!»
_رمق نداره ولی خوب میشه ایشالا...
_الحمدالله رب العالمین
و اینگونه شهید غلامعلی دست بالا در سال ۱۳۴۱ شمسی به دنیا آمد.
روزهای کودکی اش در همان خانه ای قدیمی طی شد و روزها منزلشان در محله شاهچراغ بود. جایی میان کوچه پس کوچه های خاکی و باریک و پیچ در پیچ. کوچه هایی که مانند جویباری از زندگی در میان خانه های خشتی و کاهگلی پیچ و تاب می خوردند. گاه به گاه باریک می شدند و گاه در جوار امامزاده ای سبزپوش آرام می گرفتند.
غلامعلی و هم بازی هایش وقتی از تعداد بازی خسته و تشنه و بی رمق میشدند در سایه امامزاده استراحت میکردند و خنکای آب سقاخانه آتشفشان ها را فروکش می کرد کوچه پس کوچه های مهربان شیراز را نمیشود به آسانی نوشت باید خودت در این پیچ و تاب ها قدم بزنی تا بفهمی استشمام عطر گلاب از مسجد محله چه صفایی دارد.
پس کوچه های محله گاه به میدان چی وصل می شدند و گاه با بازارچه میرسیدند کوچک اما باصفا. بازارچه از عطر خوش نان تازه می داد. و رایحه هلو گلاب و آویشن را پراکنده میکرد .نانوایی سبزی فروشی بقالی و عطاری و دوکان های ثابت این بازارچه های کوچک بود.
روزها کوچه پس کوچه های محله احمدی، بازی های کودکانه را نظاره میکردند که بعدها در جنگ حماسه ساز شد. روزهای کودکی غلامعلی به همه شیرینی و زیبایی مانند برق و باد گذشت.
حالا دیگر غلامعلی قد کشیده بود نوجوانی بود درشت اندام با موهای تیره و مجعد و چشمانی نافذ. حالا دیگر غلامعلی دست بالا نوجوانی ۱۴ ساله بود. نه چندان بلند قد، اما مهربان با لبخندی که موج از دوستی را به مخاطبش هدیه می داد.
از مدرسه که بر میگشت و وسایلش را برمی داشت میرفت.
_کجا میری پسرم؟!
_میرم مسجد جامع
_کی برمیگردی؟!
_قبل از غروب برمیگردم.
حالا دیگر با چند نفر از دوستان و همکلاسی هایش بیشتر وقتها میرفتند مسجد جامع همان مسجدی که میگفتند قدیمی ترین مسجد شیراز است و قدمتی دارد به بلندای تاریخ اسلام.
#ادامه_دارد
🥀 داستان روزانه هر روز یک قسمت🥀
#براساس_زندگینامه_شهید_غلامعلی_دست_بالا*
#نویسنده_بیژن_کیا*
#قسمت_سوم
غلامعلی و دوستانش همانجا درس میخواندند تکلیف هایشان را انجام میدادند و گاهی هم به وقت نماز همراه سایرین به جماعت نماز می خواندند.
_پسر جون برو صف آخر نماز! نماز بلد نیستی. برو صف آخر وایسا نماز بقیه را خراب نکن.
_آخه من بلدم
_راست میگی؟! احسنت
کی بود که حس حال مسجد تغییر کرده بود به آتش زیر خاکستر می مانست. وقت قرآن علی و همکلاسیهایش وارد مسجد می شدند ،می دیدند عدهای در راهروهای اصلی جمع شده و دارند درباره مسائلی پچ پچ میکند.
یک روز از هنگامی که غلامعلی به راهروی ورودی مسجد قدم گذاشت، عدهای را دید که داشتند چیزی را که روی دیوار نصب شده بود ،می خواندند.به خاطر فشردگی مردم غلامعلی چیزی نمی دید، اما صحبت هایشان را می توانست بشنود.
_این حرف ها آخر و عاقبت نداره..
_ها کاکو سیاست پدر و مادر نداره که..
_دروغ که نگفته ..حرف حق زده...
_یعنی از کاشانی و مصدق بالاتره؟!..
_ها... فکر کردن با دو تا اعلامیه میتونن روبروی حکومت وایسن...
_سید آل پیغمبره ..حرفش حقه..
_حق یا ناحق چه فرق میکنه؟!
_همش خیال خام... نمیشه با اینا در افتاد..
_زبان سرخ سر سبز میدهد بر باد...
_مگه آدم هر حرفی باید بزنه...
_این مملکت قانون داره.. آجان و امنیه داره... زندان و بگیر و ببند داره...
_عاقبت این حرفا زندان اعدام و اعدامه...
_منم که میگم این سید نمیتونه کاری از پیش ببره.
_ای آقو کارش درسته خدا هم پشت و پناهشه..
کسی از انتهای کوچه که به مسجد می رسید داد زد :«دارن میان آجان.. آجان...»
یکی دیگر داد زد :«مامورا اومدن »
مردم به سرعت پراکنده شده هر کسی از سمتی رفت. اما غلامعلی انگار قدرت حرکت را از دست داده بود .چشم از کاغذ روی دیوار بر نمی داشت این کلمات انگار او را مجذوب کرده بودند..
«زنده باشند مردمان مجاهد و عزیز تبریز ،که با نهضت عظیم خود مشت بر دهان یاوه گویانی زدند که با بوق های تبلیغاتی،انقلاب خونین استعمار را که ملت شریف ایران با آن صد درصد مخالف است،انقلاب شاه و ملت می خوانند. من به شما اهالی معظم آذربایجان نوید میدهم. نوید پیروزی نهایی. آذربایجانیها بودید که در صدر مشروطیت، برای کوبیدن استبداد و خاتمه دادن به خود کامگی سلاطین خود به پا خاستید و فداکاری کردید. اهالی معظم بعدی در آذربایجان بدانند که در این راه تنها نیستند. همه در بیزاری از دودمان پهلوی شریک شمایند. امروز شعار ها در کوچه و برزن مرگ بر شاه است . من از عدد مقتولین اطلاعی ندارم اما از بوق های تبلیغاتی معلوم میشود که جنایت ها بیش از تصور ماست .با این وصف شاه افراد پلیس را که به قتل عام دلخواه او دست نزده اند به محاکمه می خواهد بکشد..»
_این جا چه غلطی می کنی ؟! هان...
#ادامه_دارد
🥀 داستان روزانه هر روز یک قسمت🥀
#براساس_زندگینامه_شهید_غلامعلی_دست_بالا*
#نویسنده_بیژن_کیا*
#قسمت_چهارم
_پدرسوخته میخوای آشوب کنی؟! درد شدید در شانه اش پیچید غلامعلی به خود آمد پاسبان بلندقامت ریز چشم و سیبیل چخماقی که با تومش هنوز در هوا معلق بود ،دوباره داد:« برو گمشو خونتون بچه!»
آن یکی پاسبان که چهره ای آفتاب سوخته و قدی دیلاق داشت ، چنگ زد و اعلامیه را از دیوار کند و گفت:«اینا همه شون یه مشت خانی و اجنبی پرستن»
پاسبان اولی رو به غلامعلی کرد و گفت:«گمشو برو دیگه»
_پدر سوخته های اجنبی پرست !
غلامعلی شروع کرد به دویدن اما آن کلمات داغ و سوزنده و نام روح الله خمینی از ذهنش پاک نمیشد.چیزی وصف ناپذیر اما سرشار از شور و ایمان و اعتقاد .روزها می آمدند و می رفتند .شهر به ظاهر آرام بود اما به آتشی زیر خاکستر می مانست و آرزوی غلامعلی و دوستانش همه این بود که روزی شاهد شعله ور شدن این آتش باشند .آتشی که ظلم را بسوزاند.
_بابا ، طاغوتی ، یعنی چی؟
_چطور مگه؟!
_آقای خمینی میگه حکومت شاه طاغوتیه
_هیس ..آدم هر حرفی رو نمیزنه..
_حرف بدی زدم؟!
_نه حرفت حقه ولی باید احتیاط کنی.
حالا دیگر آن ها آنقدر بزرگ شده بودند تا به تدریج عمق و گستره فساد را ببیند و زشتی ظلم هوایی را که در کوچه و خیابان می دیدند، متوجه شوند.ظلم و فسادی که در تار و پود زندگیشان لانه کرده بود .حالا می دانستند در خم کوچه ها ، پشت خیلی از جوان ها به درد خماری خو می شود.حالا فقر و گناه را می دیدند که همزاد هم بودند انگار.حالا آرام آرام معنای تلخ و وسوسه آمیز برخی نگاه نگارهای هرزه گرد شهر را در می یافتند که دعوتی بود به سقوط.
اگر به حافظیه می رفتند یا باغ ملی ، کم نبودند صحنه های زشتی که دلشان را به درد می آورد .به چهار راه حافظیه که می رسیدند ، میخانه ای کم نور را می دیدند که راهرویی طولانی داشت و تابلویی که نام دخمه بر سر در آن حک شده بود.آنجا مردانی را میشد دید که زهرابه تلخ نوشیده اند و نفس هایشان بوی تعفن الکل می داد ...
#ادامه_دارد
35.46M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
🔴تاریخچۀ پیادهروی اربعین؛ از سال ۶۱ قمری تا امروز
🔻پیاده روی اربعین از آیینهای امروز و دیروز نیست؛ قصههای فراوانی دارد از همان اولین اربعین ۶۱ قمری تا امروز که ۱۳۸۴ سال میگذرد.
🔻در این مستند کوتاه گذری کردهایم بر همین قصهها...
9M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
🧨 ایران در برابر متجاوزان: از اشغال بدون مقاومت تا مقابله قاطع
💥 در سوم شهریورماه سال ۱۳۲۰، نیروهای شوروی و بریتانیا از شمال و جنوب خاک ایران را اشغال کردند و در ۲۵ شهریور، رضاخان را به جزیره موریس تبعید کردند.
🌐 در دوران قاجار، حداقل یک عباس میرزا بود که در برابر هجوم بیگانه به ایران مقاومت کرد. اما در دوران به قول یک عده باشکوه رضاخان، ارتش مدرنش حتی ۷۲ ساعت هم در برابر متجاوزان مقاومت نکرد.
💪 اکنون سیمون باگداسارف، کارشناس امنیت ملی و نماینده سابق دومای روسیه، میگوید: روسیه باید برخورد قاطع با انگلیسها را از ایرانیها یاد بگیرد و ببینید ایران چگونه نفتکش انگلیسیها را توقیف کرد، پهپاد آمریکا را سرنگون کرد و چگونه با تحریمهای آمریکا و اروپا مقابله کرد.