#قسمت هشتادویکم #تاریخ جادوگری ۱۱ 🔰کاهنان و اعتقاد به خدای واحد ✍کارشناسان یکی از مهمترین خصوصیات عرفان مصری را یکتا پرستی میدانند.ایشان معتقدند گرچه کاهنان مردم را به پرستش خدایان متعدد دعوت می‌کردند، اما خود تنها به یک خدای واحد اعتقاد داشتند.کاهنان این اعتقاد را همچون یک راز در میان خود حفظ می کردند و فقط به اعضای منتخب آن را فاش می کردند. 🔪اعضای انجمن با تهدید به مرگ از فاش کردن این راز مهم منع می‌شدند.مقام کهانتِ مصر بر فاش نشدن این سِر مکنون به توده مردم بسیار تاکید داشت. افشای این راز از طرف هر کسی حتی فرعون مجازات مرگ را برای او به دنبال داشت.با وجود این فرعون آمن هوتپ چهارم، این راز را در میان مردم فاش کرد و علناً اعلام یکتاپرستی کرد و خود را آخناتون نامید. 🗿این گونه بود که معبدِ آمون، آخناتون را مرتد و بدعت گذار اعلام کرد. کاهنان با استفاده از نفوذ خود مردم را وادار به جنگ با فرعونِ یکتا پرست کردند. قدرت معبد به حدی بود که نه تنها آخناتون در تبلیغ یکتا پرستی موفقیت چندانی کسب نکرد و مورد پذیرش عمومی قرار نگرفت، بلکه پس از مرگش معبدِ آمون همه ی یادبودها و تندیس‌های او را نابود و نامش را از فهرست فراعنه پاک کردند و دین پیشین جایگاه خود را مجددا بدست آورد. کاهنان در همه ی اسناد رسمی مصر در نوشته‌هایشان با نام دشمن و آن مجرم از او یاد ‌کرده اند. پس از نابودی میراث اخناتون، کاهنان جوری حتی یاد او را از حافظه ی تاریخ زدودند که تنها در قرن نوزدهم، با کشف پایگاه باستان‌شناسی اخناتون در شهر عمارنه نام این فرعون دوباره برملا شد. 🌀یکی از مهمترین دلایل مخالفت کاهنان با حضرت یوسف و بعد از آن با حضرت موسی افشا کردن همین راز از طرف این دو پیامبر بود. کاهنان همه حیات خود را وابسته به چند خدایی بودن مردم می دانستند.اما براستی آنان چه منفعتی از چند خدایی بودن مردم می بردند؟! آن هم به حدی که هرودت در سفری که به مصر داشت می‌نویسد به نظر می‌رسد در این سرزمین تعداد خدایان از مردم بیشتر باشد. 🆔@Ganjhayemanaviy

#قسمت هشتادودوم #تاریخ جادوگری ۱۲ 🔰رازِ مگوی کابالا ✍کاهنان با تراشیدن هر خدا برای یک پدیده مانند آفتاب، بارش باران، طغیان رود نیل، حاصلخیزی خاک و... مذهب و مذهبی بودن را به شدت برای مردم سخت می کردند و با این کار دین را تماماً در انحصار خود در می آوردند. طبیعی است که این خدایان بی شمار که هر یک آیین و مناسک خاص پرستش خود را داشتند(این مناسک ثابت نبود و همواره دچار تغییر می شد) مذهبی سخت و پیچیده را پدید می آوردند که مردم عادی قادر به درک و یادگیری آن نبودند. اینگونه بود که مردم به ناچار محتاج کاهنان می‌شدند. کاهنان به مردم اینگونه القا می کردند که فقط ایشانند که زبان خدایان را می‌فهمند و سایر مردم نمی‌توانند به شخصه با خدایان ارتباط بگیرند. 🗿اما این همه ی ماجرا نبود.طبیعتاً اعتقاد به خدای یگانه مساویست با پذیرش یک قادر مطلق و بی نیاز.اما اگر تعداد خدایان زیاد شود چه؟! آنگاه قدرت هر خدا و حوزه اختیاراتش محدود به حدودی خواهد شد.این یعنی شاهد مجموعه ای از خدایان آسیب پذیر خواهیم بود که هر کدام دارای نقاط قوت و صد البته نقاط ضعف مختص به خود هستند. 🔮خدایان مصری مانند انسانها موجوداتی نیازمند و دارای قدرت های محدود و متفاوت تصور می شدند که با یکدیگر به جنگ می‌پرداختند، پیروز می شدند، شکست میخورند، عاشق می شدند، بنده ی نفس و هوا و هوس خویش می گشتند، به خطاهای مختلف و متعدد مبتلا می گشتند و... دقیقا همینجاست که یک پرسش مهم پدید می آید. آیا ممکن است خدایانی که از یکدیگر شکست می خورند،روزی مقهور قدرت آدمیان گردند؟! آیا خدایانی که اشتباه می کنند و هرآن ممکن است با اشتباهات خود جهان را دچار یک چالش جدید کنند، می توانند تا ابد پادشاهان ایده آلی برای جهان باشند؟! آیا ممکن نیست که روزی آدمیان بتوانند از ایشان پادشاهان موفق تری گردند؟! بدون شک پاسخ همه ی این پرسش ها مثبت است. شک نکنید که با تصور مشتی خدای عجیب و غریب که خود با هزار و یک مشکل دست به گریبانند، رویای جهانی که آدمیان بر خدایان حکومت می کنند کاملا دست یافتنی خواهد بود. از نظر حقیر مهمترین ویژگی کابالا که آن را چون تاج بر سر همه ی اندیشه های شیطانی و نفسانی تاریخ بشر قرار می دهد، پیروزی انسان ها بر خدایان و سلطنت بر عالم. 🆔@Ganjhayemanaviy

#قسمت هشتادوسوم #تاریخ جادوگری۱۳ 🔰کاهنان بر مسند خدایان ✍این مسئله که در اندیشه ی مصریان باستان قدرت آدمی می توانست بر قدرت خدایان چیره شود صرفا یک تحلیل نیست. بلکه این عقیده را می توان به وضوح در متون مصر باستان مشاهده کرد.در مذهب مصریان همواره بین کاهنان و خدایان مذاکراتی در حال وقوع بود که در صورت به نتیجه نرسیدن این مذاکرات حتی ممکن بود کاهنان دست به تهدید خدایان زده و اقداماتی عملی علیه قدرت ایشان انجام دهند. کاهنان کاملاً بر اراده خدایان مسلط بودند.آنها چه در این دنیا و چه در دنیای پس از مرگ می توانستند با انواع اوراد و طلسم ها خدایان را جادو کرده و آنها را گول بزنند و انسانها را از دست خدایان نجات دهند. ⚗ کار به جایی میرسید که اگر یکی از خدایان با مردگانِ غسل داده شده و مومیایی شده توسط کاهنان در عالم پس از مرگ بدرفتاری می کرد، کاهنان می توانستند با علم جادوگری او را کیفری سخت دهند. آنان خدایان را تهدید می‌کردند که اگر از فرمان کاهنان پیروی نکنند، نظام عالم را بر هم خواهند زد. به این صورت که با قدرت جادو بر بازوی خدای شو (خدای باد) صاعقه ای فرود خواهند آورد تا نتواند خدای آسمان را نگه دارد و آسمان با بدن ستاره گون خود بر سر زمین سقوط خواهد کرد. 🔅در واقع در اندیشه مصریان خدایان هیچ بویی از عدل و لطف و کمال نبرده بودند. خدایان سلاطینی بودند قدرتمند، ظالم و سرکش که ممکن بود بنا به خواسته های نفسانی خود با انسان ها به هر شکلی که مایل باشند رفتار کنند. در این دنیای اسیرشده در دست خدایان ستمگر، تنها پناه آدمیان، کاهنان بودند. کاهنان با قدرت جادوگری به جنگ با خدایان بر می خواستند تا آدمیان را شر ایشان در امان نگاه دارند. 🆔@Ganjhayemanaviy

#قسمت هشتادوچهارم #جهان وحشت ✍به طور مفصل در چند قسمت قبل در مورد تاریخ جادوگری در جهان باستان صحبت کردیم،هرچند ماجرا فقط به بابل و مصر و ایران ختم نمی شود و در مورد هند و چین و آمریکای لاتین هم می توان بسیار حرف زد، اما به همین مقدار بسنده می کنیم و تاریخ انبیاء را ادامه می دهیم. 🌏همانطور که دیدیم پس از فوت حضرت نوح(ع) و پایان حکومت ایشان و دوران کوتاه فرزندش سام(ع)،جهان دوباره غرق زیاده خواهی و دنیاطلبی ها شد. شیطان با وعده های پوچ خود آدمیان را به ارتباط با خود و فرزندانش فراخواند و انسان را به اعماق چاه جهل و تباهی افکند و یکی از منحط ترین و شرم آورترین دوران تاریخ بشر رقم خورد. 👑همانطور که مفصلا توضیح دادیم،اکثریت جهان به دست شاهان و کاهنان شیطان پرست اداره می شد و می توان حدس زد در این شرایط وضع پیامبران و مومنان انگشت شمار باقی مانده چگونه بوده است. 🛡در این دنیای پر از وحشت و تاریکی بود که أَرْفَخْشَدَ(ع) پس از پدرش سام به امامت و ولایت رسيد،در دوران ایشان جهان یکسره در دست جباران بود.1 ⚔همين وضعيت بعد از ارفخشد نيز ادامه یافت، فرزند او شالخ(شالح، شارغ) و سپس عَابَرَ(غابر) و سپس فالغ(قالع،قالغ) همگی در دورانی سخت در سرزمين بين النهرین زیستند. قوم اندک مؤمنين را هدایت و حفظ ميکردند2 در زمان فالغ، نمرود به دنيا آمد.3 🗞به دليل کم بودن اطلاعات از این دوران حتی در تعداد و اسم این انبيای الهي اختلاف فراوانی به چشم ميخورد. 📚منابع: 1)یعقوبی،تاریخ اليعقوبی،ج1،ص 15 2)مجلسی،بحارالانوار،ج 15،ص36،ص 108،ص280 3)یعقوبی،تاریخ اليعقوبی،ج1،ص 15 🆔@Ganjhayemanaviy

📌#قسمت هشتادو پنجم #حضرت هود ✍همانطور که در پایان قصه حضرت نوح(ع) گفته شد، ایشان در اواخر عمر پربرکتشان نوید ظهور منجی را به پیروان خویش دادند و به ایشان فرمودند: 🛡پس از من دولت حق از بين ميرود و شما به دوره غيبتی طولانی وارد ميشوید،پس نااميد نشوید و منتظر فرج قائم امت باشيد.نام او هود(ع) است و خداوند او را با باد یاری می کند. ✨حضرت هود ظهور نکرد مگر بعد از آنکه بسياری از شيعيان امت نوح(ع) منحرف و نااميد شدند و بر شيعيان بلایا و مصیبت های بزرگی نازل شد. دقیقا در شرایطی که جهان یکی از تاریک ترین ادوار خود را تجربه می کرد، خداوند هود را برانگيخت.۱ ❇️هُود بْنِ فالغ بْنِ عَابَرَ بْنِ شالخ بْنِ أَرْفَخْشَدَ بْنِ سَامِ بْنِ نُوحِ . در روایات آمده که حضرت شبيه ترین فرد در انبياء تا آن زمان به حضرت آدم بودند و صورتی بسیار زیبا داشتند.۲ 💢دوران حضرت هود از آن جهت دارای اهميت است که ظاهراً بعد از سام(ع)، حضرت هود اولين نبی و رسول الهی است که در دوران تشکيل دولتها و تمدنها،مجدداً مأموریت تبليغی مي یابد. هر چند ظاهراً این تبليغ محدود و مختص قوم عاد بوده است. ⛓قوم هود در حوالی یمن و عمان و در جنوب مکه مکرمه زندگی ميکردند؛ ایشان از نظر بدنی قوی و از نظر ابزار پيشرفته و دارای سرزمينهای آبادی بودند.آنان به واسطه ی همین ابزار، کاخهای با شکوهی در کوهها برای خود ساختند و به علت شهرت همین قصرها و کاخها به ذات عماد معروف شده و شهرهای آنان به ارم مشهور شد.اما بر خلاف همه این پیشرفت های ظاهری در برابر خدای خود از در سرکشی و طغيان درآمدند و بت پرست شدند.۳ 📚منابع ۱)صدوق،کمال الدین و تمام النعمه، ج۱،ص۱۳۵،مجلسی،بحار الانوار، ج۱۱،ص۳۶۳ ۲)راوندی،قصص الانبياء، ج۱،ص۲۶۸ مجلسي،بحار الانوار، ج۱۱،ص۳۵۷ ۳)بیگدلی، عروج مشرقی،ص۳۶۷ 🆔@Ganjhayemanaviy

#قسمت هشتاد و ششم #به نام پیامبر ✍حضرت هود(ع) چهل ساله بود که به پیامبری مبعوث شد.تقدیر اینچنین رقم خورده بود که این بار، بارِ تاریخ بر روی شانه های هود باشد، حالا هود بود و یک دنیای غرق شده در کفر و فساد و هوی و هوس. 💰قوم هود قوم ثروتمند و قدرتمندی بود این کار هود را بسیار دشوارتر میکرد او به دستور خداوند به میان قوم خود رفت و ایشان را متوجه خود ساخت: ای قوم من! تنها خدا را بپرستید، که جز او معبودی برای شما نیست،چرا پرهیزکاری پیشه نمی‌کنید؟! ⁉️آرام آرام مردم گرد هود جمع شدند. یکی از بزرگان بزرگان گفت:ای دیوانه! از کدام خدای یکتا سخن می گویی؟! نادانی و سبک مغزی را کنار بگذار! این دروغها چیست که به هم میبافی؟! ❇️هود گفت:ای قوم من! هیچ‌گونه ابلهی و سفاهت در من نیست، همانا من فرستاده‌ای از سوی خدا به سوی شما هستم، پیام‌های خدا را به گوش شما می‌رسانم و خیرخواه امین برای شما هستم.آیا تعجب می‌کنید که دستور آگاهی بخش خداوند توسط مردی از میان شما به شما برسد، و او شما را از مجازات الهی بترساند؟! ⭕️یکی دیگر از اشراف که دندان هایش را بر هم میفشرد گفت:چه میگویی دیوانه؟! با چه رویی به سراغ ما آمده‌ای که خدای یگانه ی تو را بپرستیم، و از آن چه که پدرانمان می‌پرستیدند، رو برگردانیم؟! ✴️حضرت هود با زبانی نرم به نصیحت قوم خود پرداخت و ایشان را از عذابی دردناک بیم داد.اما آنها به پیامبر خدا خندیدند و گفتند:اگر راست می‌گویی آن چه را که از عذاب به ما وعده می‌دهی بیاور! ✳️پیامبر خدا فریاد برآورد: پليدى و خشم و عقوبت از سوى پروردگارتان بر شما حتمى شد. آيا با من درباره‌ى نام‌هايى جدل مى‌كنيد كه شما و نياكانتان بر بت‌ها نهاده‌ايد؟ خداوند نسبت به حقّانيّت معبودهاى شما برهانى نازل نكرده است. پس منتظر قهر الهى باشيد، من هم با شما از منتظرانم. 🔰قوم هود وقیح تر از آن بود که این سخنان را بی پاسخ بگذارد.آنان پیامبر خدا را محاصره کردند و منتظر فرمان اشراف خود شدند. 🆔@Ganjhayemanaviy

#قسمت هشتاد و ششم #به نام پیامبر ✍حضرت هود(ع) چهل ساله بود که به پیامبری مبعوث شد.تقدیر اینچنین رقم خورده بود که این بار، بارِ تاریخ بر روی شانه های هود باشد، حالا هود بود و یک دنیای غرق شده در کفر و فساد و هوی و هوس. 💰قوم هود قوم ثروتمند و قدرتمندی بود این کار هود را بسیار دشوارتر میکرد او به دستور خداوند به میان قوم خود رفت و ایشان را متوجه خود ساخت: ای قوم من! تنها خدا را بپرستید، که جز او معبودی برای شما نیست،چرا پرهیزکاری پیشه نمی‌کنید؟! ⁉️آرام آرام مردم گرد هود جمع شدند. یکی از بزرگان بزرگان گفت:ای دیوانه! از کدام خدای یکتا سخن می گویی؟! نادانی و سبک مغزی را کنار بگذار! این دروغها چیست که به هم میبافی؟! ❇️هود گفت:ای قوم من! هیچ‌گونه ابلهی و سفاهت در من نیست، همانا من فرستاده‌ای از سوی خدا به سوی شما هستم، پیام‌های خدا را به گوش شما می‌رسانم و خیرخواه امین برای شما هستم.آیا تعجب می‌کنید که دستور آگاهی بخش خداوند توسط مردی از میان شما به شما برسد، و او شما را از مجازات الهی بترساند؟! ⭕️یکی دیگر از اشراف که دندان هایش را بر هم میفشرد گفت:چه میگویی دیوانه؟! با چه رویی به سراغ ما آمده‌ای که خدای یگانه ی تو را بپرستیم، و از آن چه که پدرانمان می‌پرستیدند، رو برگردانیم؟! ✴️حضرت هود با زبانی نرم به نصیحت قوم خود پرداخت و ایشان را از عذابی دردناک بیم داد.اما آنها به پیامبر خدا خندیدند و گفتند:اگر راست می‌گویی آن چه را که از عذاب به ما وعده می‌دهی بیاور! ✳️پیامبر خدا فریاد برآورد: پليدى و خشم و عقوبت از سوى پروردگارتان بر شما حتمى شد. آيا با من درباره‌ى نام‌هايى جدل مى‌كنيد كه شما و نياكانتان بر بت‌ها نهاده‌ايد؟ خداوند نسبت به حقّانيّت معبودهاى شما برهانى نازل نكرده است. پس منتظر قهر الهى باشيد، من هم با شما از منتظرانم. 🔰قوم هود وقیح تر از آن بود که این سخنان را بی پاسخ بگذارد.آنان پیامبر خدا را محاصره کردند و منتظر فرمان اشراف خود شدند. 🆔@Ganjhayemanaviy

#قسمت هشتادوهفتم #خون خدا ✍قوم هود با مشت های گره کرده و در حالی که از خشم دندان هایشان را بر هم می فشردند به رسول خدا نزدیک شدند. تیغ تیز تعصب چنان چشمان این قوم نادان را کور کرده بود که قادر به دیدن نور ازلی روی ماه پیامبر خدا نبودند. اینگونه شد که شیطان دستور به حمله داد و بدن مطهر حضرت هود(ع)، زیر مشت و لگد یکی از شقی ترین مردمان تاریخ افتاد. ❗️ننگت باد ای فرزند آدم! تو را چه می شود؟! دل به کدام وعده دروغین ابلیس بسته ای؟! کدامین عشوه ی این دنیای پست عقلت را ربوده است؟! جانت را به تاریکی کدامین گناه آلوده ای که این چنین بر صورت مولای خود سیلی میزنی؟! شرمتان باد ای دیو و ددان که لگد بر سینه ولی معصوم خدا می زنید! افسوس! گوش این قوم دژخیم جوری از قهقهه های مستانه ی شیطان پر شده بود که صدای ناله ی عرشیان را در حق خود نمی شنیدند. 〽️پس از مدتی که جماعت خشم و کینه ی خود را فروخفته یافتند از اطراف پیامبرِ به خاک و خون غلتیده پراکنده شدند و او را به حال خود رها کردند. چند نفر از پیروان هود وقتی که غائله را ختم شده دیدند، با چشمان اشک آلود خود را بر بالین پیامبر رساندند. در ابتدا پنداشتند که رسول خدا جان خود را از دست داده است، اما ناگاه متوجه شدند که همچنان در بدن مبارک ایشان اندک رمقی مانده است. پس اشک های غم بار مومنان جای خود را به اشک های شوق داد و یاران، پیامبر را به مکانی امن منتقل کردند. 🌀هرچند روند بهبود سخت و طولانی بود، اما کار هود هنوز در این دنیا تمام نشده بود. اراده ی خداوند چنان مقرر شده بود که زندگی حضرت هود تا روز قیامت حجتی برای حقانیت لشگریان خدا باشد. 🆔@Ganjhayemanaviy

#قسمت هشتادوهشتم #عذاب قوم هود🌪 هود علیه السّلام به دعوت خود و قوم او به اعراض خود ادامه دادند. تا اینکه مخالفین هود در آسمان، ابر سیاهى را دیدند که آسمان نیلگون را تاریک ساخت، قوم چشم ها را به ابر دوختند و براى دیدار آن شتافتند زیرا مدتى بود که باران نباریده بود و گفتند: این ابرى که در آسمان است به زودى براى ما باران مى آورد. سپس آماده بهره بردارى از باران شدند و کشتزارهاى خود را مهیاى آبیارى نمودند. هود چون وضع قوم را چنین دید، گفت: این سیاهى که در آسمان مى نگرید، ابر رحمت نیست، بلکه باد عذاب است. این همان عذابى است که در ارسال آن عجله مى کردید. بادى است که عذابى دردناک و کشنده به همراه دارد. چیزى نگذشت که طوفانى هولناک شروع به وزیدن کرد و قوم دیدند که حیوانات و اموال و ابزار آنان که در بیابان بود، از زمین بلند و به مکان هاى دور دستى پرتاب مى شود. این حادثه قوم را به وحشت انداخت و ترس و هراس آنان را فرا گرفت و با سرعت به خانه ها پناه بردند و درها را بروى خود بستند. این قوم عذاب زده فکر مى کردند که بدین وسیله مى توانند جان خود را حفظ کنند ولى این عذاب، بلایى عمومى و همگانى بود. بادى که مى وزید، رمل هاى بیابان را با خود مى آورد و تا هفت شب و هشت روز به طور متوالى وزش این باد ادامه داشت! و سرانجام قوم مانند تنه نخل خشکیده به خاک هلاکت افتادند، نسل آنان ناپدید و آثارشان بکلى متلاشى و از صفحه تاریخ برچیده شد. «فراموش نکنید خداى تو هیچ قوم و اهل دیارى را در صورتى که مصلح و نیکوکار باشند به ظلم هلاک نمى کند».[3] اما در این طوفان عذاب، یاران و پیروان هود به وى پناه بردند و اطراف وى گرد آمدند. باد اطراف آنان مى چرخید و رمل ها را پراکنده مى ساخت ولى آنان مطمئن و آسوده خاطر بودند، تا اینکه باد آرام شد و سرزمین آنان به وضع عادى بازگشت و هود و یارانش به حضرموت کوچ کردند و بقیه عمر را در این سرزمین بسر بردند. 🆔@Ganjhayemanaviy

#قسمت هشتادونهم #ناسپاسی قوم ثمود و تكرار تاریخ🗿 قوم عاد به سبب گناهان خود، منقرض شدند و خدا سرزمین و املاكشان را به قوم ثمود ارزانی داشت. قوم ثمود در سرزمین عاد جانشین ایشان شدند و این سرزمین را بیش از پیشینیان آباد ساختند. قناتها حفر كردند، باغ و بستانهایی بوجود آوردند، كاخهایی محكم و با شكوه بنا نمودند و در میان كوهها خانه هایی از سنگ تراشیدند، تا از حوادث روزگار و مصایب آن در امان باشند. قوم ثمود نیز مانند قوم عاد در خوشگذرانی و وسعت ناز و نعمت بسر می بردند ولی شكر خدا را به جا نمی آوردند و فضل او را سپاسگزار نبودند، بلكه به ستمگری و عصیان خود افزودند، روز بروز از حق فاصله می گرفتند و به كبر و غرور خویش می افزودند. ایشان نیز پرستش خدای یكتا را كنار گذاشته به عبادت بتها پرداختند. برای خدا شریك ساختند و از دستورات او سرپیچی كردند، با این تصور كه در این نعمت فراوان جاویدان خواهند بود، و این خوشگذرانی ابدی است. خدا صالح علیه السلام را كه از جهت نسبت بر همه آنان برتر و از جهت حلم بهتر و از جهت عقل برگزیده تر از ایشان بود، بر آنان مبعوث كرد. صالح قوم خود را به توحید و به عبادت خدای یكتا دعوت كرد و در جهت ارشاد آنان چنین خاطر نشان كرد: خدای یكتا شما را از خاك خلق كرده و بوسیله شما زمین را آباد ساخته است و شما را روی زمین جای داده و نماینده خویش ساخته است و آشكار و نهان نعمتهای خود را بر شما جاری كرده است. سپس آنان را دعوت كرد كه بت پرستی را كنار بگذارند و خدای یكتا را ستایش كنند، زیرا بت مالك نفع و ضرری نیست و شما در هر چیز محتاج به خدای یكتا هستید. صالح علیه السلام ارتباط خویشاوندی و قرابت خود را با آنان، خاطرنشان كرد و گفت: شما، قوم و فرزندان قبیله من هستید و من خیر و مصلحت شما را می خواهم و نیت سوئی در دل ندارم، سپس صالح از آنان خواست از خدا طلب آمرزش كنند و از گناهانی كه مرتكب شده اند توبه كنند، زیرا خدا به آنكس كه او را بخواند نزدیك است و در خواست سائلین را پاسخ می دهد و هر كس به سوی او بازگردد اجابتش می كند و توبه او را می پذیرد. صالح علیه السلام سخنان خود را به صراحت بیان كرد ولی گوش قوم بر این بیانات بسته بود و دلهای آنان در پرده و حجاب نخوت قرار گرفته بود و چشمهایشان در رویت آیات خدا ناتوان شده بود، لذا رسالت صالح را منكر شدند، دعوت او را به تمسخر گرفتند و رسالت او را از حق به دور و بعید شمردند. سپس او را سرزنش كردند و گفتند: صالحی كه از عقل سرشار و رایی صائب برخوردار است غیر ممكن است كه این دعوت و كلمات نوظهور از او صادر شده باشد! مخالفین صالح او را مخاطب قرار داده گفتند: ای صالح ما پیش از این تو را روشنفكر و صاحبنظرمی دانستیم، آثار خیر از سیمای تو هویدا و علائم رشد اجتماعی و فكری در تو نمودار بود. ما تو را برای مقابله با حوادث احتمالی روز مبادا ذخیره می دانستیم تا ظلمت این حوادث با نور عقل تو روشن و مشكلات ما با رای صحیح تو مرتفع شود. ولی افسوس كه اكنون به هذیان گویی افتاده ای و حرفهای بیهوده می زنی! این چه كاری است كه ما را به آن می خوانی؟ راستی آیا ما را از عبادت خدایان پدران خود منع می كنی و انتظار داری عقایدی را كه با آن بزرگ شده ایم و در تمسك به آن بار آمده ایم كناربگذاریم. خلاصه ما در گفتار و دعوت تو تردید داریم و به تو اطمینان نداریم. ما خدایان پدران خویش را به خاطر تو رها نمی كنیم و هرگز متمایل به هوس و كجروی تو نمی شویم. صالح قوم را از مخالفت با خویش بر حذر داشت و رسالت خود را در میان آنان آشكار ساخت، نعمتهایی را كه خدا برای آنان جاری ساخته به خاطرشان آورد و سپس آنان را از عذاب و غضب خدا بیم داد و برای رفع هر گونه شبهه به ایشان گفت: من در دعوت خود نفعی برای خود در نظر نگرفته ام و انتظار سودی ندارم، عاشق ریاست بر شما نیستم، مزدی برای رسالت خود از شما نمی خواهم و پاداش پند واندرز خود را مطالبه نمی كنم. مزد من به عهده پروردگار جهانیان است. 🏴@Ganjhayemanaviy

#قسمت نود #شتر صالح 🐫 آنگاه كه مخالفین صالح دریافتند كه زنگ خطری علیه حكومت و دولت آنان به صدا در آمده تصمیم گرفتند عجز صالح را بر مردم آشكار سازند، لذا از وی در خواست معجزه ای كردند كه دعوت او را تایید و رسالتش را تصدیق نماید. صالح علیه السلام از شكم كوه شتری را برانگیخت و گفت : آیت و علامت صدق دعوت من این شتر است، این شتر را رها كنید یك روز سهم آب شهر را بخورد و روز دیگر، آب مورد استفاده عموم قرار گیرد. پس او را در استفاده از آب و مرتع آزاد بگذارید تا صدق گفته های مرا در یابید. بی تردید، صالح كه سالیان متمادی اصرار قوم خود را بر كفر و پیروی از باطل آنان را به خاطر داشت، می دانست آنگاه كه حجت وی بر ضد بت پرستان آشكار گردد، آنانرا ناراحت می سازد و از ظهور برهان صالح به وحشت می افتند و آنگاه كه گواه رسالت او هویدا گشت، كینه و حسادت مخفی آنان ظاهر می گردد و از دیدن معجزه او عصبانی می شوند، لذا ترسید كه مردم دست به كشتن این شتر بزنند. همین نگرانی وی را ناگزیر ساخت قوم را از كشتن این حیوان بر حذر دارد و از این رهگذر بود كه صالح به آنان گفت: زنهار كه موجبات آزار این شتر را فراهم سازید كه به عذابی نزدیك گرفتار می شوید. شتر صالح مدتها به چرا مشغول بود و به نوبه خود از آب استفاده می كرد، یك روز آب محل را می آشامید و روز دیگر از صرف آب خود داری می نمود. جای تردید نیست، كه بوجود آمدن شتر و رفتار عجیب آن، عده ای را متوجه صالح كرد، و با مشاهده این شتر صحت رسالت وی برایشان آشكار گردید و یقین كردند كه صالح در نبوت خود راستگو است. این گرایش جدید، خود خواهان را به وحشت انداخت و ترسیدند دولت آنان متلاشی و سلطنتشان واژگون گردد. مخالفین صالح به آن دسته از حق گرایان كه نور ایمان جان و دلشان را منور كرده و افكارشان را به سوی صالح سوق داده بود گفتند: آیا شما می دانید كه صالح پیغمبر خدا است؟ پیروان صالح پاسخ دادند: آری! ما به رسالت او ایمان آورده ایم. اما با شنیدن این پاسخ، اثری از تواضع و تسلیم در برابر حق در آنها ظاهر نگشت و از كبر و غرور آنان كاسته نشد، بلكه بر كفر خود اصرار ورزیدند و به تكذیب و سرزنش پیروان صالح پرداختند و به آنان گفتند: ما نسبت به آنچه شما ایمان آورده اید، كافریم. شاید این شتر نیرومند با آن هیبت مخصوص به خود، حیوانات آنان را می ترساند، شترها را رم می داد و به همین جهت با وجود این شتر، مخالف بودند و چه بسا آنگاه كه مردم احتیاج فراوان به آب داشتند، شتر نوبت خود را به آنان نمی داد و نمی گذاشت از آب استفاده كنند و گاهی عناد و كینه توزی آنان با صالح، آنان را ناگزیر می ساخت تا معجزه صالح را از بین ببرند و دلیل حقانیت او را معدوم سازند، زیرا متوجه شدند این معجزه، قلوب مردم را به صالح جذب می كند و مردم را به او متمایل می سازد، لذا مخالفین صالح ترسیدند كه معتقدین به صالح و یاوران و پیروان او فزونی یابند. همه این عوامل دست به دست هم داد و آنان را مصمم ساخت تا شتر را نابود كنند و بر خلاف آنچه صالح، از عواقب تهدید آزار و اذیت این حیوان برایشان گفته بود، تصمیم بر نابودی آن گرفتند! مخالفین صالح همواره فكر می كردند كه این "ناقه" خطری بزرگ و تهدیدی جدی برای حكومت آنها است. لذا پس از مدتی تفكرو تفحص، بالاخره تصمیم به قتل ناقه گرفتند ولی از كشتن آن بر جان خود بیم داشتند و هر موقعی كه تصمیم قتل آن را می گرفتند به علت وحشت، از فكر خود منصرف می شدند و با ترس فراوان عقب گرد می كردند و كسی جرات بر اقدام آن عمل نكرد. 🏴@Ganjhayemanaviy

#قسمت نودویکم #مكرزنان دركشتن شترصالح مدت مدیدی روح ناپاك قوم صالح، آنان را به كشتن شتر ترغیب می كرد، ولی ترس از جان خود، آنان را باز می گرداند. كسی جرات اذیت و آزار شتر را نداشت و هیچكس برای این امر پیشقدم نمی شد، لذا برای پایان دادن به این قضیه، به استفاده از زنان و ناز و كرشمه آنان متوسل شدند. در این راه زنها با واگذاری عفت و پاكدامنی خود، مردان را شیدای زیبایی خود می كنند و آنها را به دام می اندازند تا به مقصد خود برسند با چنین وضعی هر گاه زن دستوری صادر كند مردهای هوسران تسلیم دستور او هستند و هر گاه آرزویی در دل داشته باشد برای تحقق آن بر یكدیگر سبقت می گیرند. ذی صدوق دخترمحیّا كه دارای زیبایی و جمال بود خود را بر مصدع بن مهرج عرضه داشته و گفت اگر ناقه صالح را پی كنی تسلیم تو هستم. پیرزنی از كفار بنام عنیزه، قدار بن سالف را به منزل خود دعوت نموده و یكی از دختران خود را بر وی عرضه داشت و گفت: من شیربها از تو نمی خواهم، هدیه نامزدی یا ثروت از تو طلب نمی كنم، فقط باید آن شتری را كه قلبها را تسخیر كرده و شراره ایمان را در دل مردم شعله ور می سازد و با این اوصاف، خواب راحت را از ما ربوده و آب آشامیدنی ما را به خود اختصاص داده و حیوانات ما را رم می دهد، نابود سازی. این حیله زنانه، انگیزه ای قوی و علاقه ای شدید در آنها ایجاد كرد و نیروی عشق و جوانی قدرت آنها را مضاعف كرد و جرات و شهامت به ایشان بخشید، لذا ایشان در بین مردم و جوانان قبیله، به جستجوی چند نفر نیروی كمكی پرداختند، تا بتوانند در كشتن شتر از آنها كمك بگیرند. پس از گردش در شهر هفت نفر دیگر به آنان پیوستند و همگی در كمین ناقه به انتظار نشستند تا موقعی كه شتر از آبشخور بازگشت و به آرامی شروع به حركت كرد، مصدع تیری به سمت استخوان ساق پای شتر رها كرد كه استخوان آنرا شكست و قدار با شمشیر به جانب آن شتافت و بر پای حیوان فرود آورد، شتر به زمین سقوط كرد، سپس نیزه ای به سینه آن زد و شتر را كشت و به خیال خود این بار گران و غم سنگین را از دوش خود برداشت و با كمال خرسندی بشارت قتل شتر را برای مردم آوردند. مردم همانند استقبال از فرماندهان پیروز و قهرمانان كشور گشا به استقبال این دو قاتل ناقه شتافتند و برای بازگشت آنان به شادی پرداختند و در حالی كه تاجهایی برای ستایش آنان بافته بودند با مراسمی مهیج مقدمشان را گرامی داشتند. مخالفین صالح علیه السلام پای ناقه را قطع كردند و آنرا كشتند، از دستور خدای خویش سرپیچی كردند، و از ذات خود پرده برداشتند و به تهدید صالح اعتنایی نكردند و آنرا نادیده گرفتند و به او گفتند: ای صالح اینك اگر راست می گویی و پیغمبر خدایی، آنچه ما را به آن تهدید می كردی نازل كن! 🏴@Ganjhayemanaviy