#يادداشت_روز #ويژه 💢آتش‌ در ناو امریکایی و پیام‌های سیاسی و نظامی ایران 🔹یک روز پس از اظهارنظر معنادار و قابل تامل سخنگوی دستگاه دیپلماسی کشور در مورد ماجرای آتش‌سوزی در ناو بالگردبر امریکایی، حالا نوبت به فرمانده نیروی قدس سپاه ایران بود تا در این مورد اظهارنظر کند. آنهایی که به نشست سخنگو رفته‌اند مسائل را بهتر از من می‌دانند که سوالات چگونه مطرح می‌شود و پیش از آنکه جلسه برگزار گردد برخی هماهنگی‌ها در مورد برخی سوالات می‌شود. با شناختی که من از خبرنگاران داخلی دارم، فکر نمی‌کنم هیچکدام از آنها در مورد آتش‌سوزی در این ناو که از قضا صبح همان روز هم داشت در آتش می‌سوخت یادشان بوده که سوالی از سیدعباس موسوی بپرسند. با این حال سوال پرسیده می‌شود و جوابی که در چند جمله سخنگوی وزارت خارجه می‌دهد بسیار معنادار است. 🔹نخست آنکه با خنده‌ پاسخ می‌دهد و این خنده را همه می‌دانند در عالم دیپلماسی یعنی چه، اگر به ریش ما بخندید به ریش شما خواهیم خندید و سپس خیلی ساده آن با یادآوری «یوزپلنگ‌ها» به طرف امریکایی یادآور شد که چنین گروه‌هایی می‌توانند در امریکا هم به وجود بیایند! دیگر آنکه آقای موسوی گفت این حادثه «خیلی ارتباطی با ما پیدا نمی‌‌کند.» و بعد از آن یادآور شد: «ناوهای آمریکایی‌ چه زود آتش می‌گیرند!» این دو جمله خودش دنیایی از معنا و پیام را دارد، خیلی ارتباطی به ما پیدا نمی‌کند، یعنی به صورت مستقیم کار ما نیست! و اینکه چه زود آتش می‌گیرند این پیام را می‌رساند که با کمترین محموله آتش گرفته‌ است و... 🔹شاید کسی بعد از حرف‌های سخنگو این موضوع را جدی نگرفت، به ویژه «قزمیت‌های میلیتاری که نان مملکت را می‌خورند و عشق تانک‌های امریکایی و آلمانی را»! اما اظهارات روز گذشته فرمانده نیروی قدس سپاه که تکمله‌ای بود بر مواضع سخنگوی دستگاه دیپلماسی و در واقع، پیام نهایی را اعلام کرد به همه گفت که ماجرا از چه قرار بود است. سردار قاآنی هم خیلی کم حرف است و هم خیلی کم‌پیدا. این دو ویژگی باعث شده تا هر دو سه هفته یک بار در مورد او شایعه درست کنند که حداقل چند بار ربایش، شهادت و... را شنیده‌اید. با این حال خبری از ایشان منتشر شد که دارای ابعاد بسیاری است و همه هم آن را شنیده‌اید. 🔹از سردار قاآنی خبری منتشر شد که فقط چند جمله بود، نه ویدئویی و نه فایل صوتی، جمعی هم که در آن سخن گفته شده بود، گروهی از فرماندهان مقاومت بوده است و همین مساله برای منِ خبرنگار ثابت می‌کند آنچه به عنوان خبر منتشر شده، در واقع بیانیه‌ای بوده که در قالب خبر منتشر شده، الا اینکه این خبر مشروح باشد یا فیلم و صوتی از آن منتشر شود. در واقع هدف سردار قاآنی اعلام موضع در مورد این ناو بوده و اعلام اینکه چه عواملی پشت آن قرار داشته است. آنچه که در این چهار خط از سردار قاآنی منتشر شد، زبان محکم‌تر سخنگوی وزارت امور خارجه بود. 🔷جملات را یکی یکی با هم بررسی می‌کنیم: 🗣«آنچه امروز در آمریکا اتفاق افتاده بویژه حادثه ناو نتیجه عمل و رفتار و جنایت دولت آمریکا است!» کاملا مفهوم است که فرمانده ایرانی می‌خواهد حساب دولت امریکا را از ملت امریکا جدا کند و به همین دلیل تاکید دارد که حوادث داخل امریکا نیز حاصل جنایت‌های دولت این کشور است و او نگاهی هم به داخل این کشور داشته است. 🗣«آمریکایی‌ها بی‌خودی دنبال مقصر نگردند و دیگران را متهم نکنند این آتشی است که خودشان روشن کرده‌اند! این اتفاق پاسخ جنایت‌های شما است که به دست عناصر خود شما اتفاق افتاده است، خداوند با دست خود شما، شما را مجازات می‌کند!» 💬این جمله بیانگر این است که عوامل امریکایی در آتش‌سوزی این ناو بزرگ مشارکت داشته‌اند. اینکه قرار نیست دنبال مقصر بگردید هم کاملا واضح است اما دیدن کلمه «پاسخ» همه چیز را روشن می‌کند. مشخص است که سردار ایرانی نمی‌تواند به صورت مستقیم مسوولیت این «پاسخ» را بر عهده بگیرد، اما او مشخص می‌کند که ما هم می‌دانیم چگونه باید از عناصر خودتان علیه خودتان استفاده کنیم. 🗣 «روزهای بسیار سخت و حوادث سختی پیش روی آمریکا و رژیم صهیونیستی است. ارتش آمریکا خسته و فرسوده شده و تجهیزات آن به آهن پاره تبدیل شده است.» 💬این دو جمله آخر را باید با آب طلا نوشت. ایران در برابر تهدیدات کمر خم نخواهد کرد و پاسخ خواهد داد. کما اینکه به ارتش امریکا یادآور می‌شود که منتظر اقدامات بعدی باشند. این یک پیام مهم به فرماندهان ارتش تروریستی امریکا است که اگر بخواهند علیه ایران دست به اقدام بزنند، باز هم می‌شود این تجهیزات را تبدیل به آهن قراضه کرد. این پیام هر چند نیازی به تحلیل و تفسیر نداشت، اما باید به صورت جدی مورد ارزیابی قرار بگیرد که دوران بزن‌دررویی تمام شده است! ✍🏼ك.جعفرى @Sameir

🖌#یادداشت_روز 🔹اهمیت راهبردی سرزمین بولیوار #سعدالله_زارعی ایران و ونزوئلا دو کشور اثرگذار حوزه بین‌الملل در دو منطقه حساس یکی در غرب آسیا و دیگری میانه قاره آمریکا می‌باشند. مساحت «جمهوری بولیواری ونزوئلا» بیش از 900 هزار کیلومترمربع و به ‌طور تقریبی نیمی از مساحت ایران را شامل می‌شود و جمعیت کنونی آن حدود 30 میلیون نفر یعنی قریب به یک سوم جمعیت ایران می‌باشد. اقلیم ونزوئلا از حیث درجه حرارت گرمسیری محسوب می‌شود و در عین حال جنگلی و به طور کلی دارای تنوع زیستی فراوان می‌باشد. حدود 91 درصد جمعیت این کشور را مسیحیان تشکیل می‌دهند و پایبندی‌های مذهبی در آن بالاست. در عین حال مسیحیت در این کشور و به طور کلی در آمریکای لاتین سوسیالیزه شده و عدالت‌گرایانه تلقی می‌شود و آموزه‌های آن تحت عنوان «الهیات رهایی‌بخش» شناخته می‌شود. ونزوئلا بزرگ‌ترین ذخائر نفتی اوپک و جهان را در بر دارد در عین حال رشد تولید ناخالص داخلی، آن را در ردیف هفتاد و پنجمین کشور قرار داده است. ونزوئلا از حیث فرهنگی مردم مقاومی دارد و این مقاومت سبب پایداری حکومت و سیاست‌های آن در این کشور شده است. این مقاومت برای منطقه کارائیب و آمریکای لاتین تا حد زیادی الهام‌بخش بوده و حتی دارای آثار فرامنطقه‌ای نیز هست کما اینکه بعضی منابع آمریکایی نوشته‌اند همکاری‌های ونزوئلای دوره «هوگوچاوز» در مقابله با تحریم‌های آمریکا علیه ایران، کوبا و نیکاراگوئه مؤثر بوده است. ایران و ونزوئلا در الگوهای اقتصادی (عدالت‌محور) و اهداف اقتصادی (توده‌گرا) و شیوه اداره جامعه (اولویت‌ در به‌کارگیری عناصر انقلابی) به هم می‌رسند کما اینکه دو کشور از دیرباز همکاری‌های اصولی با هم داشته‌اند. ونزوئلا یک عضو بنیانگذار در اوپک به حساب می‌آید و این نشان می‌دهد زیرساخت‌های اقتصادی دو کشور از نوعی یکسوئی برخوردارند. نزدیک 1000 رودخانه در ونزوئلا جاری است یکی از آنها (اورینوکو) حدود 2500 کیلومتر از برزیل تا اقیانوس اطلس طول دارد. بر این اساس ظرفیت کشاورزی و صنعت در ونزوئلا بالاست و این در حالی است که صنعت کشاورزی در این کشور ضعیف است و قابلیت سرمایه‌گذاری ویژه دارد. ضمن آنکه فاصله دما از 28 درجه در مناطق گرمسیری تا کمتر از 8 درجه در مناطق سردسیر، موقعیت ویژه‌ای برای توسعه کشاورزی ونزوئلا فراهم کرده کما اینکه میزان بارش باران در بعضی مناطق آن به 1500 میلی‌متر می‌رسد. ونزوئلا از سال 1377 که «هوگوچاوز» طی انتخابات بر سر کار آمده تا امروز یعنی حدود 25 سال دارای ثبات سیاسی و ثبات در سیاست‌ها بوده است و این در شرایطی بود که آمریکایی‌ها در طول این مدت و با انواع شیوه‌ها در پی ساقط کردن دولت انقلابی در این کشور بوده‌اند. کما اینکه ماشین کودتا در این کشور از دو سال پس از روی کار آمدن هوگوچاوز راه افتاد و حتی برای چند روز بر دولت منتخب غلبه کرد اما سرانجام مردم چاوز را برگرداندند. در آخرین انتخابات ریاست‌جمهوری هم، غرب نتیجه را نپذیرفت و تا همین چند ماه پیش رقیب غربگرای مادورو یعنی «خوان گوایدو» را رئیس‌جمهور می‌دانست ولی در نهایت تسلیم شد و گوایدو به آمریکا رهسپار گردید.... ادامه مطلب👇 https://kayhan.ir/fa/news/266956/