«وقتی صدای اراده شنیده نمی شود» نتوانستم ننویسم، حرفهای تازه شنیده شده از مسئولان قوه قضائیه را می گویم! سه بار تذکر برای فرد کاشف حجاب و سپس اقداماتی که لازمه اش گذران مراحلی طولانی است تا بلکه آن یک متر پارچه بر سر جایش بر گردد! حالا جریمه ای که می شود چقدر است؟ هزینه یک کافی شاپ آن خانم هم نمی شود!!! خیر، این برنامه فقط یک طنز است، طنزی که بر پشت صحنه آن باید گریه ها نمود! هنوز هم نفهمیده اند که این مسئله به کجا ختم خواهد شد! هنوز هم نفهمیدند پشت این جدی نگرفتن ها، چه عواقبی در پی خواهد بود! هنوز هم نمی خواهند بدانند که دهن کجی آن خانم سلبریتی که دوباره بی حجاب در ملا عام حضور یافته یعنی چه؟! تاریخ تکرار شده است، درست در زمان آن قزاق تازه کار بود که #مخالفان_حجاب_اجباری تنها تقاضای شان، #حجاب_اختیاری بود، خودشان می گفتند که همین حضور بی حجاب ما همه آرزوهای ما را محقق خواهد نمود! زن های دیگر ما را می بینند، چادر ها را بر می دارند و بی چادرها روسری ها را کنار می گذارنند! درست فهمیده بودند که چه می کنند! و چقدر زودهنگام به نتیجه ی مطلوب دست یافتند، نقاب به جای پیچه نشست! چادر ضخیم قجری تبدیل به چادر نازک رنگی چرخی شد! لباس و کلاه مد شد! کلاه برداشته شد و رضا خان فقط ظرف آماده را سر کشید و بی حجابی را قانونی کرد! دست تقدیر این بار چه از ما می خواهد، آیا صدای لرزان مسئولان برای ترویج #عفاف و حجاب در جامعه، پیام خود را به خط شکنان بی عفتی مخابره نکرده است؟ این چه حال مستاصلی است که گرفتارمان کرده؟! اینهمه بی انگیزه گی، محصول کدام کم فهمی است که درگیرمان کرده.. ایکاش که در گیر و دار این دوران عجیب، خودتان حال مردم این کشور را به خویشتن متوجه کنید، شاید که خوابی که برایمان دیده اند، به تعبیر نرسد... یا ایها العزیز فاطمه شکیب رخ @Ghalamzaniii