بیش از یک میلیون گاو و گوسفند و شتر، در روز عید قربان در وادى منى‏ به دست حجّاج مسلمان ذبح می شوند و نغمه روحانى «بسم اللَّه وجهت وجهى للذى فطر السموات والارض»، در فضاى قربانگاه طنین مى‏اندازد تا خاطره دو عبد موحّد و دو بنده با اخلاص خدا «ابراهیم و اسماعیل» (ع) را در دل‏ها زنده سازد. آری عید قربان، چشم دنیا را به هزاران سال پیش بر مى‏گرداند و صحنه عجیب و تکان‏دهنده‏اى از معرفة اللَّه و تسلیم در برابر معبود را به جهانیان نشان مى‏دهد که پدرى پیر و کهن‏سال، در همین وادى ایستاده و آستین بالا زده و تیغ برنده‏اى در دست گرفته است، در حالى که فرزند جوان رعنای خویش را بر زمین خوابانده و با قوّت قلبى تمام، تیغ برّان را، به گلوى فرزند جوان مى‏کشد که : "یا بُنَیَّ إِنِّی أَرى‏ فِی الْمَنامِ أَنِّی أَذْبَحُک"؛ پسرم! من در خواب دیدم که تو را ذبح مى‏کنم . ابراهیم خواب تو را به قربانی نفس تعبیر کردندو خوشا به حال آنانی که سال هاست ابراهیم وار از امتحان های الهی، همچون رسول خدا سرافراز برون می شوند. 《عید قربان عید بندگی مبارک باد》 #عید_قربان @Ghalamzaniii