✳️ آفرین سید محمدسعید! 🔻 یادم نمی‌رود یک بار در مجلس درس، ناگهان آخوند [ #ملاحسینقلی_همدانی] تغییر حالی پیدا کرد و بی‌مقدمه چند مرتبه گفت: «آفرین سید محمدسعید، آفرین سید محمدسعید.» من و شاگردان همگی از رفتار او متعجب شدیم. شاگردان با بهت و حیرت به‌هم نگاه می‌کردند و از حکمت این قول در فکر بودند. به‌ناچار، روز و ساعت این مطلب را یادداشت کردند تا سید محمدسعید حبوبی از سفر بازگردد. پس از بازگشت سید محمدسعید، از او ماجرای رخ داده در آن ساعت و روز را پرسیدند. سید سعید تأملی کرد و پس از آنکه تعجبی بسیار در چهره داشت، در پاسخ آن‌ها گفته بود: «آن روز و آن ساعت در راه بازگشت از کربلا به‌سمت کوفه، در شط سوار قایقی شده بودم. در قایق، مرد عربی سرش را روی شانه‌ی من گذاشته بود و از خستگی خوابش برده بود. خُرخُر می‌کرد و آب دهانش داشت روی من می‌ریخت. می‌خواستم شانه‌ام را از زیر سر او بکشم اما دلم نیامد و با خود گفتم بگذارم این مرد روی شانه‌ی من بخوابد و این وضع نفرت‌آور را تا رسیدن به کوفه تحمل کردم.» 📚 از کتاب #کهکشان_نیستی 📖 ص ۶۱ 👤 #محمدهادی_اصفهان @Gharargah_mehshekan

✳️ گول حالِ ذکرِ بی‌مراقبه را نباید خورد! 🔻 ...تو که هنوز جوارحت را از #معاصی پاک نکرده‌ای، چگونه منتظری که در شرح احوال قلب، چیزی به تو بنویسم؟! پس بشتاب، بشتاب به‌سوی توبه‌ی راستین؛ سپس بشتاب، بشتاب در کوشش و #مراقبت... اگر بی‌مراقبت مشغول به ذکر و فکر شوی، بی‌فایده خواهد بود، اگر چه حال هم بیاورد؛ چراکه آن حال، دوام پیدا نخواهد کرد. گول حالی را که ذکر بیاورد، بی‌مراقبه نباید خورد. 📜 بخشی از نامه‌ی #ملاحسینقلی_همدانی به اهل سیر و سلوک 📚 از کتاب #کهکشان_نیستی 📖 ص ۱۳۵ 👤 #محمدهادی_اصفهانی 🔺 #سلوک @Gharargah_mehshekan